Στο Φάρο της Πορτογαλίας, στο γήπεδο όπου πριν από σχεδόν 19 χρόνια γνώρισε την πιο «γλυκιά» ήττα της ιστορίας της (2-1 από τη Ρωσία), καλπάζοντας προς τον θρίαμβο του 2004, η Εθνική Ελλάδας άρχισε με επιτυχία την προσπάθειά της να επιστρέψει σε ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό τουρνουά για πρώτη φορά μετά το Μουντιάλ του 2014.

Νίκησε το Γιβραλτάρ (3-0), με γκολ του Μασούρα, του Σιώπη και του Μπακασέτα, είχε τρία δοκάρια (Πέλκας, Παυλίδης, Μάνταλος) και πολλές, ακόμη, ευκαιρίες για να πετύχει ένα πιο εντυπωσιακό σκορ. Αλλά, κακά τα ψέματα. Η Εθνική έκανε, απλώς, το αυτονόητο. Τα δύσκολα, στα προκριματικά του Euro 2024, αρχίζουν το καλοκαίρι: στις 19 Ιουνίου, που θα αντιμετωπίσει τη Γαλλία στο Σεν-Ντενί. Τον Σεπτέμβριο θα ταξιδέψει στο Αϊντχόφεν, για να συναντήσει την Ολλανδία. Και τον Οκτώβριο/Νοέμβριο θα υποδεχθεί τους «οράνιε» και τους «τρικολόρ» στην «OPAP Arena».

Είχαμε πολλά χρόνια να κληρωθούμε σε τόσο δύσκολο όμιλο. Η Γαλλία, που πριν από μερικούς μήνες έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο την τελευταία στιγμή (από την Αργεντινή στη διαδικασία των πέναλτι), από το 2016 κι έπειτα πρωταγωνιστεί σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Το βράδυ της Παρασκευής ήταν τρομακτική: σκοράροντας τρία γκολ στα 20 πρώτα λεπτά του αγώνα της με την Ολλανδία, τη διέλυσε με 4-0. Η νίκη της έκανε πάταγο, έστω κι αν η «οράνιε» έπαιξε αποδεκατισμένη, με έξι σημαντικές απουσίες λόγω γαστρεντερίτιδας. Οι Ολλανδοί, που πέρασαν μια μεγάλη αγωνιστική κρίση, δείχνουν να συνέρχονται σιγά – σιγά. Κάποια στιγμή θα βρουν και τη σταθερότητα που τους λείπει. Ακόμη και η Ιρλανδία, δεν είναι αμελητέα – φάνηκε στα τέσσερα παιχνίδια της με την Πορτογαλία και τη Σερβία στα προκριματικά του Μουντιάλ.

Το να «κλέψει» η Ελλάδα, από τη Γαλλία ή την Ολλανδία, μία από τις δύο θέσεις που οδηγούν στο Euro της Γερμανίας το επόμενο καλοκαίρι (14 Ιουνίου – 14 Ιουλίου 2024), θα ισοδυναμεί με θαύμα. Αλλά, στην ερώτηση αν έχει κάποια ελπίδα πρόκρισης, η απάντηση είναι «ναι». Χάρη στην πρωτιά που κατέκτησε στον όμιλο του UEFA Nations League το περασμένο καλοκαίρι, σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει μέσω των προκριματικών, θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία με τη συμμετοχή της στους αγώνες – μπαράζ που θα ακολουθήσουν.

Ο ρεαλιστικός της στόχος στον όμιλο είναι, να βγει τρίτη. Να αποδείξει -στον εαυτό της, κυρίως- ότι ομάδες επιπέδου Ιρλανδίας είναι «του χεριού της». Θα της φανεί πολύ χρήσιμο την ώρα της κρίσης. Που, όπως φαίνεται, θα είναι η διαδικασία των μπαράζ, τον επόμενο Μάρτιο. Μέχρι στιγμής (και εφόσον οι συγκεκριμένες ομάδες δεν έχουν καταφέρει να προκριθούν μέσω των προκριματικών), γνωρίζουμε ότι θα παίξουμε με την Τουρκία σε μονό αγώνα (στις 21 Μαρτίου 2024 στη Νέα Φιλαδέλφεια) και στη συνέχεια, αν κερδίσουμε, με τον νικητή του «ζευγαριού» Γεωργία – Καζακστάν (στις 26 Μαρτίου 2024 στην έδρα που θα προκύψει κατόπιν κλήρωσης).

Ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση θα έχει αποκτήσει η Εθνική, αν κατορθώσει να πάρει ένα καλό αποτέλεσμα σε κάποιο/α από τα τέσσερα παιχνίδια της με τη Γαλλία και την Ολλανδία. Απίθανο; Καθόλου. Το 2021, που ήταν πολύ πιο αδύναμη, είχε φέρει 1-1 με τους Ισπανούς εκτός έδρας, και είχε νικήσει εδώ τους Σουηδούς (2-1). Αν απέτυχε, τότε, να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ, ήταν επειδή από τους τέσσερις αγώνες της με τη Γεωργία και το Κόσοβο κέρδισε μόνο έναν.

Αυτή την… αυτοκτονική τάση η Εθνική έπαψε να την εμφανίζει από τη μέρα που κάθισε στον πάγκο της ο Γκουστάβο Πογιέτ. Επί των ημερών του, σε έξι επίσημα ματς (στο UEFA Nations League) εναντίον του Κοσόβου, της Κύπρου και της Βόρειας Ιρλανδίας, η ομάδα δεν είχε την παραμικρή δυσκολία. Ηταν το πρώτο αισιόδοξο δείγμα γραφής του ουρουγουανού τεχνικού, που συμπληρώνει ένα χρόνο στη σημερινή του δουλειά.

Υπάρχουν και κάποιοι, ακόμη, λόγοι αισιοδοξίας.

Η παρουσία του Γιάννη Κωνσταντέλια, του 20χρονου μεσοεπιθετικού του ΠΑΟΚ, ο οποίος χθες στο «Αλγκάρβε» πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Εθνική. Ολοι συμφωνούν ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είχε πολλά χρόνια -πάνω από μια δεκαετία- να αναδείξει ένα τόσο μεγάλο ταλέντο, και μάλιστα στον δημιουργικό τομέα.

Η επιστροφή του Κώστα Φορτούνη στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, έπειτα από ενάμισι χρόνο απουσίας, σε δαιμονιώδη φόρμα.

Κυρίως, η (αργή αλλά σταθερή) ωρίμανση που παρουσιάζει η Εθνική, η οποία -ας μη λησμονούμε- είναι μια σχετικά νέα ομάδα, που άρχισε να χτίζεται πριν από 9 χρόνια. Από την παλιά, καλή Εθνική, που έλαμψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, μόνον ο Τζαβέλλας και ο Φορτούνης είναι εδώ.

Ποιος ξέρει; Επειτα από δυο προκριματικούς γύρους Παγκοσμίου Κυπέλλου (2018, 2022) και δυο προκριματικούς Euro (2016, 2020) γεμάτους πίκρες και προσδοκίες που διαψεύστηκαν, ίσως το 2024 να γιορτάσουμε τα 20 χρόνια από το έπος της Πορτογαλίας όπως του αξίζει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News