Ο Μιχαήλ Κορότκοφ, λάτρης των τρένων και επίμονος παρατηρητής τους, απέκτησε πραγματική εμμονή με ένα ασυνήθιστο τρένο που κυκλοφορούσε σαν φάντασμα στους ρωσικούς σιδηροδρόμους.

Επί χρόνια ο Κορότκοφ παρακολουθούσε και φωτογράφιζε το ειδικής κατασκευής πολυτελές θωρακισμένο τρένο του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Και ήταν ο πρώτος που (γεμάτος ενθουσιασμό) δημοσίευσε το 2018 στο Διαδίκτυο μια εικόνα του τρένου: κομψά ασημί βαγόνια με κόκκινες και γκρι λεπτομέρειες, που συχνά τα τραβούν πολλές ατμομηχανές: «Οι κοινοί θνητοί δεν ταξιδεύουν με ένα τέτοιο τρένο», είχε γράψει στη λεζάντα κάτω από τη φωτογραφία του στο blog που διατηρεί στο Rutrain.com.

Η παρακολούθηση και η φωτογράφιση του τρένου ήταν μια εμπειρία τρομακτική αλλά και συναρπαστική. Για τον Κορότκοφ, έγραψε η Ρόμπιν Ντίξον στη Washington Post, ήταν σαν ένα ανατριχιαστικό «τρένο φάντασμα», με μυστικό χρονοδιάγραμμα, χωρίς αναγνωριστικούς αριθμούς ατμομηχανής και με τα παράθυρά του πάντα κλειστά. Τουλάχιστον, ένα από τα βαγόνια έχει έναν ασυνήθιστο θόλο στην κορυφή, ο οποίος πιστεύεται ότι στεγάζει ειδικό εξοπλισμό επικοινωνίας.

«Ημουν πολύ αφοσιωμένος στο χόμπι μου. Προσπάθησα να βγάλω πραγματικά σπάνιες φωτογραφίες» είπε ο 31χρονος Ρώσος στο αμερικανικό Μέσο. «Και η πρόκληση ήταν τόσο μεγάλη για μένα, που δεν σκεφτόμουν τις συνέπειες». Ωστόσο, είναι γνωστό ότι ο ρώσος πρόεδρος είναι φανατικά επιφυλακτικός –οι επικριτές του θα έλεγαν παρανοϊκός– όταν πρόκειται για την ασφάλειά του.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη rutrain (@rutraincom)

Το trainspotting έχει λίγους αλλά φανατικούς οπαδούς και στη Ρωσία

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, ο Πούτιν είχε εγκαταστήσει μια ειδική «σήραγγα απολύμανσης» στην κατοικία του για την απολύμανση των επισκεπτών με καθαριστικά αεροζόλ και υπεριώδες φως. Κατά καιρούς, εξάλλου, παρέμενε απομονωμένος επί εβδομάδες.

Ο Κορότκοφ και οι φίλοι του παρατήρησαν τότε μια απότομη αύξηση στη χρήση του προεδρικού τρένου: «Ορμά σαν τρελό και όλα τα άλλα προγραμματισμένα τρένα τού ανοίγουν δρόμο» έγραψε το 2021 στο blog του.

Μάλιστα, μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, ο Πούτιν φαίνεται να χρησιμοποιεί το τρένο ακόμη πιο συχνά για τις μετακινήσεις του, καθιστώντας το αντικείμενο έντονης περιέργειας για τα ρωσικά ερευνητικά ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Το Dossier Center, με έδρα το Λονδίνο, που ίδρυσε και χρηματοδοτεί ο αντιφρονών Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, επικαλούμενο ανώνυμη πηγή κοντά στην προεδρία ανέφερε ότι ο Πούτιν χρησιμοποιεί το τρένο όλο και περισσότερο από το 2021, επειδή δεν μπορούν να το παρακολουθήσουν, όπως τα αεροπλάνα. Και το ρωσικό μέσο ενημέρωσης Proekt ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι είχαν κατασκευαστεί μυστικοί σταθμοί και γραμμές σύνδεσης σε τοποθεσίες που επισκέπτεται συχνά ο Πούτιν, όπως το Νόβο Ογκάροβο, έξω από τη Μόσχα, το 2015, το Σότσι το 2017 και το Βαλντάι το 2019.

Οι σταθμοί του μετρό και των τρένων της Ρωσίας είναι από τους πιο όμορφους στον κόσμο, αλλά ο Κορότκοφ ήταν πάντα προσηλωμένος στα τρένα, μια αγάπη που χρονολογείται από την παιδική του ηλικία, όταν οι γονείς του τού αγόρασαν ένα παιχνίδι σιδηροδρόμου. Μεγαλωμένος στο Ντεντόβσκ, μια μικρή πόλη δυτικά της Μόσχας, ξεκίνησε το blog του «Σιδηροδρομική ζωή» με το σύνθημα «στους σιδηροδρόμους με αγάπη» στο δεύτερο έτος των πανεπιστημιακών σπουδών του, όταν ακόμη δεν είχε καν υπολογιστή.

Σε μια συνέντευξή του, ο Κορότκοφ είχε πει ότι έβαλε την ψυχή του στο blog, «ένα κολοσσιαίο, επίπονο έργο». Κάποτε έτρεξε πλάι σε ένα ρωσικό τρένο intercity με τετράτροχη μοτοσικλέτα (γουρούνα) και βιντεοσκόπησε την περιπέτεια. Εκανε μεγάλες βόλτες με ποδήλατο ή πεζοπορίες στην ύπαιθρο αναζητώντας ενδιαφέροντα τρένα και αεροπλάνα και κάνοντας παρέα με αγέλες σκύλων στη διαδρομή. Και στο σπίτι έκανε βίντεο με τον Μπαράνκα, το κατοικίδιο ποντίκι του, που το όνομά του σημαίνει «Κουλούρι»…

Οι παρατηρητές των τρένων στη Ρωσία, όπως και αλλού, αποτελούν μια μικρή αλλά παθιασμένη κοινότητα. Οι συνάδελφοι χομπίστες έδιναν πληροφορίες στον Κορότκοφ όποτε το ειδικό τρένο του Πούτιν κατευθυνόταν έξω από τη Μόσχα, ώστε να μπορεί να τρέξει στις γραμμές με τη φωτογραφική μηχανή του.

Τράβηξε πολλές φωτογραφίες του τρένου του Πούτιν, αλλά δημοσίευσε λίγες στο Διαδίκτυο. «Προσπαθούσα να μην τραβήξω την προσοχή στο γεγονός ότι με ενδιέφερε τόσο πολύ το θέμα» είπε στην Washington Post, προσθέτοντας ότι ήταν η κορυφή του χόμπι του. Μετά από αυτό, δεν υπήρχε άλλος μεγάλος στόχος για κυνήγι.

Προφανώς, όμως, το πάθος του Κορότκοφ δεν εκτιμήθηκε από τις ειδικές υπηρεσίες που ήταν επιφορτισμένες με την προστασία του Πούτιν και των μυστικών του. Τον Μάιο του 2021, παράξενα μηνύματα εμφανίστηκαν στη σελίδα του Κορότκοφ στο YouTube: μεταγραφές προσωπικών τηλεφωνικών συνομιλιών επί λέξει μεταξύ αυτού και του Βλαντίμιρ, στενού φίλου και συναδέλφου του παρατηρητή τρένων, σχετικά με ένα ταξίδι πεζοπορίας που σχεδίαζαν οι δυο τους, για την κόρη του Βλαντίμιρ, και άλλες φλυαρίες.

«Οταν είδα αυτές τις συνομιλίες στα σχόλιά μου ήταν ανατριχιαστικό» είπε προσθέτοντας ότι η μόνη εξήγηση ήταν πως τον παρακολουθούσε η FSB (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας). Ερμήνευσε τα μηνύματα ως προειδοποίηση να σταματήσει. «Σκέφτηκα την προσωπική μου ασφάλεια και από εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι όλα όσα είχα δημοσιεύσει στο Διαδίκτυο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον μου» είπε στη Ρόμπιν Ντίξον της Washington Post. Η παιδιάστικη χαρά που αποκόμιζε από το blog του κάνοντας  trainspotting επί 11 χρόνια, έγινε στάχτη· ενημέρωσε τους γονείς του ότι κινδύνευε η ζωή του.

Το 2022 ήταν δύσκολη χρονιά για τον Κορότκοφ. Την ημέρα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία ξύπνησε στο διαμέρισμά του από τον ήχο σπασμένου γυαλιού και τη μυρωδιά καπνού. Πυρκαγιά είχε ξεσπάσει στο διαμέρισμα κάτω από το δικό του, σχεδόν την ίδια ώρα της επίθεσης της Ρωσίας.

Η εισβολή τον συγκλόνισε. Είπε ότι προσπάθησε να αποφύγει τη λογομαχία με τους γονείς του, οι οποίοι υποστήριζαν σθεναρά την επίθεση των Ρώσων. Αλλά δεν μπορούσε να κοιμηθεί και περνούσε τις νύχτες ανήσυχα, παρακολουθώντας πολεμικές ειδήσεις στο τηλέφωνό του. Κουρασμένος και αφηρημένος, έφευγε από το διαμέρισμά του χωρίς να κλείσει την πόρτα, ξεχνούσε να πληρώσει τα ψώνια του στο μπακάλικο, και μια φορά παραλίγο να πάρει φωτιά το διαμέρισμά του επειδή είχε αφήσει μια κατσαρόλα στη στόφα.

Φοβόταν ότι οι αναρτήσεις του για το τρένο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον του για να τον κλείσουν στη φυλακή με κατηγορίες για δολιοφθορά ή τρομοκρατία. Τον Μάρτιο έκλεισε το blog για προσωπική του ασφάλεια, όπως είπε. Ωστόσο, το άγχος του αυξήθηκε καθώς το Κρεμλίνο σε καιρό πολέμου γινόταν όλο και πιο κατασταλτικό.

Χωρίς το blog, είπε, ένιωθε σαν να είχε χάσει την άγκυρα της ζωής του. Επικεντρώθηκε στις δυο δουλειές του ως οικονομικός αναλυτής και καθηγητής Φυσικής μερικής απασχόλησης: «Η δουλειά μου και ο αρουραίος μου με έσωσαν». Πήγαινε σε συναυλίες και εκθέσεις και έκανε βόλτες στο πάρκο, προσπαθώντας να ισορροπήσει την ομορφιά της ζωής με την απαίσια γνώση ότι ο πόλεμος συνεχιζόταν.

Τον Ιούλιο, ο αγαπημένος του αρουραίος αρρώστησε και για εβδομάδες προσπαθούσε να τον σώσει, πικραμένος με τους γονείς του, που του πρότειναν να πετάξει τον ετοιμοθάνατο ποντικό στα σκουπίδια ή να τον ταΐσει στη γάτα τους. Τον έθαψε τελετουργικά τον Αύγουστο: «Εχασα άλλη μια άγκυρα» έγραψε τότε.

Η επιστράτευση που διέταξε ο Πούτιν τον Σεπτέμβριο τον έσπρωξε τελικά να φύγει από τη Ρωσία, αγνοώντας τις εκκλήσεις των γονιών του. Ο Κορότκοφ είπε πως η φιλοσοφία του είναι «η αγάπη προς τα πάντα και όλους όσοι είναι ζωντανοί», αλλά αυτό το απλό ιδανικό δεν ταιριάζει με την ολοένα και πιο μιλιταριστική, αυταρχική κοινωνία της Ρωσίας, ακόμη και με τους γονείς του. «Το πιο δύσκολο πράγμα ήταν να συνειδητοποιήσω, επιτέλους, ότι η μόνη λύση ήταν η μετανάστευση. Να εγκαταλείψω την προηγούμενη ζωή μου και να ξεκινήσω από το μηδέν».

Σκεφτόταν να φύγει από το 2014, όταν η Ρωσία εισέβαλε και προσάρτησε παράνομα την Κριμαία: «Εβλεπα τι συνέβαινε στη χώρα και έπρεπε να αρχίσω να σκέφτομαι τη μετανάστευση». Δεν ήταν ο μόνος. Μετά την αποφοίτησή τους από το πανεπιστήμιο, το 2015, οι περισσότεροι συμφοιτητές του έφυγαν από τη χώρα. Αλλά ο Κορότκοφ παρέμεινε, εντόπιζε τρένα και δημοσίευσε φωτογραφίες, ελπίζοντας ότι τα πράγματα θα γίνονταν καλύτερα.

Εφυγε από τη Μόσχα με προορισμό το γειτονικό Καζακστάν, όχι με τρένο, αλλά οδηγώντας αυτοκίνητο. Οταν έφτασαν δύο κλήσεις για στρατιωτική υπηρεσία σε δύο διευθύνσεις όπου έμενε, είχε ήδη περάσει τα σύνορα. Από το Καζακσταν πήγε στην Ινδία και έμεινε για αρκετούς μήνες. «Ολη μου η ζωή ήταν μέσα στο σακίδιό μου: ο φορητός υπολογιστής μου, το διαβατήριο, τα έγγραφα, το κινητό μου τηλέφωνο».

Τώρα ζει σε μια παραλία στη Σρι Λάνκα, διοργανώνοντας διαδικτυακά εκπαιδευτικά μαθήματα Πληροφορικής για μια ρωσική εταιρεία. «Μου λείπει η οικογένειά μου. Είναι το μόνο πράγμα που άφησα πίσω μου στη Ρωσία» λέει.

Οταν ξεκίνησε το blog του, το 2011, ο Κορότκοφ δεν φανταζόταν ότι θα εξελισσόταν σε τόσο μεγάλο πάθος, ούτε πως θα οδηγούσε σε προβλήματα με τις Αρχές. Αυτές τις ημέρες παρακολουθεί αεροπλάνα αντί για τρένα και δημοσιεύει πολύχρωμα βίντεο από τη ζωή του στο εξωτερικό. Ο φωτογραφικός φακός του στοχεύει ζώα, τρένα, λεωφορεία, αεροπλάνα, ανθρώπους εν κινήσει και μικρές ανθρώπινες στιγμές. Δημοσιεύει ζωντανές ροές καθημερινά, αναλύει τις τελευταίες φωτογραφίες από τη Ρωσία και χρησιμοποιεί το ChatGPT.

«Η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας συνεχίζεται ακόμη, και η ζωή μου είναι στον αέρα. Δυστυχώς, μπορεί να πάρει πολύ χρόνο», λέει. Εν τω μεταξύ, «είμαι έτοιμος να ταξιδέψω σε όλον τον κόσμο. Το κύριο πράγμα είναι το ρεύμα για το laptop μου και το WiFi για τη δουλειά μου».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News