Το 2022, η Λιζ Τρας, η «πρωθυπουργός των 45 ημερών», έλεγε πως δεν ήταν σίγουρη αν η Γαλλία ήταν φίλη ή εχθρός του Ηνωμένου Βασιλείου. Τώρα ο διάδοχός της, Ρίσι Σούνακ, περνά τη Μάγχη για μια συνάντηση με τον γάλλο πρόεδρο, η οποία έχει πολύ πιο εποικοδομητικές προοπτικές.

Σύμφωνα με τις Κριστίνα Γκαγιάρδο και Κλεά Κολκέτ του Politico, οι δυο αρχηγοί θα συναντηθούν στο Παρίσι για την πρώτη αγγλογαλλική σύνοδο κορυφής από το 2018, «ελπίζοντας να εξασφαλίσουν νίκες σε μικρής κλίμακας πολιτικές, τις οποίες μπορούν να πουλήσουν στο εγχώριο κοινό».

«Αλλά πέρα από την ανάγκη για συμφωνίες για τη μετανάστευση, την ενέργεια και την κινητικότητα των νέων», υπογραμμίζουν οι ρεπόρτερ του Politico, «υπάρχουν μεγαλύτερες δυνάμεις που ωθούν τους φιλονικούντες γείτονες προς κάποια στενότερη σχέση». 

Τόσο ο γάλλος πρόεδρος όσο και ο βρετανός πρωθυπουργός γνωρίζουν ότι οι χώρες τους είναι οι μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις της Γηραιάς Ηπείρου και γι’ αυτό πρέπει να δείξουν πως το μέτωπο της Δύσης παραμένει ενωμένο απέναντι στη Ρωσία και στον βάναυσο πόλεμο που διεξάγει στην Ουκρανία. Εξ αυτού προκύπτει, υπογραμμίζουν, ότι και «η αμυντική συνεργασία θα βρεθεί στο επίκεντρο των συζητήσεων της Παρασκευής».

«Υπάρχει ένας πόλεμος στην Ευρώπη, αντιμετωπίζουμε κοινή απειλή, και είναι δοκιμασία για τις δύο χώρες μας, που έχουν τους μεγαλύτερους στρατούς στην Ευρώπη αλλά και πυρηνικές δυνατότητες» γράφουν ότι δήλωσε υψηλό στέλεχος της γαλλικής κυβέρνησης στο Politico. «Μοιραζόμαστε ιδιαίτερη ευθύνη».

Το γεγονός ότι η συνάντηση αυτή είναι πολύ μεγαλύτερη από τις αγγλογαλλικές σχέσεις τόνισε στις δημοσιογράφους του Politico ο Πιέρ Αρός, καθηγητής Αμυνας στο Πανεπιστήμιο Κουίν Μέρι, με βάση το Παρίσι: «Οι Ρώσοι θα παρακολουθούν με τεράστια προσοχή τα μηνύματα που θα βγουν από τη σύνοδο κορυφής» εξήγησε. «Αν είναι μια απογοητευτική σύνοδος κορυφής, θα στείλει ένα μήνυμα αδυναμίας».

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι το καταλυτικό γεγονός στην απόφαση του Σούνακ και του Μακρόν να «μονιάσουν» και αυτή η τάση έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται. «Το έδαφος για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων τέθηκε με τη συμφωνία-ορόσημο μεταξύ της Βρετανίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την περασμένη εβδομάδα σχετικά με το πρωτόκολλο της Βόρειας Ιρλανδίας», το οποίο αποτελούσε αγκάθι στις εμπορικές συμφωνίες του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρώπη μετά το Brexit, σημειώνει το ρεπορτάζ.

Με βάση τα παραπάνω, ψηλά στην ατζέντα της συνόδου πρόκειται να βρεθεί η διερεύνηση τρόπων για τη διασφάλιση της καλύτερης δυνατής στήριξης στην Ουκρανία, αλλά και ένα κάλεσμα στον Βλαντίμιρ Πούτιν να επανενταχθεί στη νέα πυρηνική συνθήκη START ύστερα από την αναστολή της συμμετοχής της Ρωσίας στη συνθήκη, τον προηγούμενο μήνα.

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει χώρος για διαφωνία ανάμεσα στα μέλη της «Le Bromance», όπως συχνά χαρακτηρίζεται η θερμή σχέση του διδύμου Μακρόν-Σούνακ από τον βρετανικό Τύπο. Σύμφωνα με όσα είπε ο Τσαρλς Γκραντ, διευθυντής της δεξαμενής σκέψης «Centre for European Reform» στο Politico, «το πιο δύσκολο θέμα που θα αναδυθεί στη σύνοδο θα είναι το πώς πρέπει να τελειώσει ο πόλεμος, καθώς έχουν αρχίσει να αναδύονται δύο στρατόπεδα εντός της Δυτικής συμμαχίας».

Η θέση του Ηνωμένου Βασιλείου μέχρι τώρα φαίνεται να ευθυγραμμίζεται, όπως εξηγούν οι Γκαγιάρδο και Κολκέτ, «με τις σκανδιναβικές και τις βαλτικές χώρες, οι οποίες ζητούν από τη Δυτική συμμαχία να συνεχίσει να υποστηρίζει το Κίεβο μέχρι τουλάχιστον να ανακτήσει τα εδάφη του μετά το 2014 ή να μπορέσει να διαπραγματευτεί κάποια διευθέτηση με τη Μόσχα από θέση μέγιστης ισχύος». Από την άλλη, όμως, σημειώνουν πως «ορισμένοι ευρωπαίοι σύμμαχοι έχουν αρχίσει να παραδέχονται κατ’ ιδίαν ότι η Ουκρανία ίσως χρειαστεί να παραχωρήσει κάποια από τα εδάφη της, ως αντάλλαγμα για μια ειρηνευτική συμφωνία».

Οπως τόνισε και ο Γκραντ, «ο Μακρόν πιθανόν να επιδιώξει να βεβαιωθεί ότι οι Βρετανοί δεν πρόκειται να ακολουθήσουν μια παθιασμένη προσέγγιση του τύπου “μάχη μέχρι να πεθάνει και ο τελευταίος Ουκρανός”».

Με απώτερο σκοπό να δοθεί ένα μήνυμα ενότητας στον Βλαντίμιρ Πούτιν, πέρα από τα άμεσα σχετιζόμενα με τον πόλεμο, οι δυο χώρες θα πρέπει να προχωρήσουν σε στενότερες συνεργασίες στους τομείς της άμυνας και της ενεργειακής ασφάλειας εν γένει.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αυτό συμπεριλαμβάνει συζητήσεις για το πρόγραμμα πυραύλων FC/ASW, μια νέα γενιά πυραύλων Cruise που αναπτύσσουν από κοινού το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία. Το πρόγραμμα σταμάτησε απότομα το 2021, υπό κακούς όρους, μετά την απόσυρση της Αυστραλίας από συμφωνία πολλών δισεκατομμυρίων με τη Γαλλία, ώστε να ενταχθεί στην ευρύτερη εταιρική σχέση ασφαλείας με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία (AUKUS).

Στόχος του Σούνακ και του Μακρόν την Παρασκευή θα είναι «να τα βρουν» γύρω από το ζήτημα, «με τη Γαλλία να επιδιώκει τη διαβεβαίωση του Ηνωμένου Βασιλείου ότι εξακολουθούν να είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν στον Ινδο-Ειρηνικό».

Πέραν από αυτό, όμως, οι δύο χώρες θα αναζητήσουν και νέα πεδία αμυντικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο θα διασφαλιστεί ότι τα διαφορετικά μοντέλα μαχητικών αεροσκαφών που αναπτύσσονται από ξεχωριστές κοινοπραξίες στις οποίες συμμετέχουν η Βρετανία και η Γαλλία θα παραμείνουν διαλειτουργικά, «αν και κάποιοι γάλλοι αξιωματούχοι δεν είναι τόσο σίγουροι πως αυτές οι συζητήσεις θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα», σημειώνουν οι δύο δημοσιογράφοι.

Βασικό θέμα, ωστόσο, στην ατζέντα του συντηρητικού Σούνακ θα είναι το μεταναστευτικό. Σύμφωνα με το Politico, ο βρετανός πρωθυπουργός «επιθυμεί απεγνωσμένα να επιδείξει περαιτέρω πρόοδο στην αντιμετώπιση του αριθμού των “μικρών σκαφών” που διασχίζουν τη Μάγχη – ένα ζήτημα που ενδιαφέρει έντονα τους Τόρις και πολλούς από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους τους».

Αυτό που μάλλον όμως θα έρθει ως αποτέλεσμα από τη συζήτηση, σύμφωνα με τις ρεπόρτερ του Politico, δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από μια μικρής κλίμακας συμφωνία, αρκετή για εσωτερική κατανάλωση στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο συντηρητικό κοινό, αλλά και για να μην αμαυρώσει την επανεκκίνηση της σχέσης των δύο χωρών.

«Οι Βρετανοί ανησυχούν πολύ για τις “μικρές βάρκες”, αυτό είναι το προσωπικό και Νο 1 αίτημα του Ρίσι Σούνακ για τη σύνοδο κορυφής» εξήγησε ο Γκραντ στο Politico. «Αλλά, όπως καταλαβαίνω, οι Γάλλοι δεν μπορούν να κάνουν πολλά. Μπορούν να κάνουν κάτι λίγο περισσότερο από ό,τι κάνουν τώρα. Γι’ αυτούς, η προτεραιότητα είναι να αποκτήσουν καλύτερη σχέση με τους Βρετανούς και να οδηγηθούν μακροπρόθεσμα σε περισσότερη συνεργασία σε θέματα ασφάλειας και άμυνας. Ετσι, υπάρχει ένα μικρό ασυμβίβαστο μεταξύ αυτών που θέλουν οι δύο πλευρές».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News