Ηταν το 1997 μια χρονιά-ορόσημο για τη σύγχρονη μόδα; Την επόμενη εβδομάδα, μια νέα έκθεση-υπερπαραγωγή που παρουσιάζεται στο μουσείο Παλαί Γκαλιερά φιλοδοξεί να αποδείξει ότι η συγκεκριμένη χρονιά «άφησε τη σφραγίδα της» στη μόδα καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, δίνοντας παράλληλα σημαντικές πληροφορίες για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει τη νέα χιλιετία.

Επιστρατεύοντας δεκάδες looks, η έκθεση «1997 Fashion Big Bang» καταγράφει μερικές από τις πιο έξυπνες κινήσεις που έκαναν οι σχεδιαστές σε γαλλικούς οίκους μόδας το 1997, προκαλώντας την αναβίωση της υψηλής ραπτικής και δημιουργώντας συλλογές που έκτοτε θεωρούνται πάγια σημεία αναφοράς για τη βιομηχανία της μόδας, συμπεριλαμβανομένων των Body Meets Dress, Dress Meets Body των Comme des Garçons, και του Stockman του Μαρτέν Μαρζελά, του σημερινού Maison Margiela.

«Ιστορικά, τα “σημαντικά” χρόνια για τη μόδα έχουν “κολλήσει” σε ένα μόνο γεγονός: Σκεφτείτε το 1947 και το New Look του Christian Dior», δήλωσε ο επιμελητής της έκθεσης, Αλεξαντρ Σαμσόν. (Η γραμμή που επέβαλε ο Ντιορ το 1947, με τις φαρδιές φούστες και τη στενή μέση, είχε προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση και χαρακτηρίστηκε ως «New Look».) «Ωστόσο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έχουμε κάνει, το 1997 είχε 50 εκρηκτικές στιγμές, 38 από τις οποίες περιλαμβάνονται στην έκθεση», συμπλήρωσε ο επιμελητής. Πριν από τα εγκαίνιά της, που θα γίνουν στις 7 Μαρτίου, οι NYT απαριθμούν πέντε στοιχεία-σταθμούς του έτους 1997 για τη μόδα.

1. Ο Τζον Γκαλιάνο κάνει ντεμπούτο στον οίκο Dior

Οταν, το 1996, ο Τζανφράνκο Φερέ ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τον οίκο Dior, ο κόσμος της μόδας πέρασε μήνες φρενίτιδας αναλογιζόμενος τον πιθανό αντικαταστάτη του. Τελικά ήταν ο βρετανός σχεδιαστής Τζον Γκαλιάνο,. Εκανε το ντεμπούτο του στον οίκο τον Ιανουάριο του 1997 ως καλλιτεχνικός διευθυντής, όπως άλλωστε και ένας άλλος, νεότερος και λιγότερο γνωστός τότε σχεδιαστής, ο αείμνηστος Αλεξάντερ ΜακΚουίν, που με τη σειρά του αντικατέστησε τον Γκαλιάνο στον οίκο Givenchy, την ίδια ακριβώς χρονιά.

«Η επίδειξη του Γκαλιάνο που ακολούθησε ήταν ένα “εύσημo”, τόσο για τον ίδιο του τον εαυτό όσο και για τον Κριστιάν Ντιορ, τον γάλλο ιδρυτή του οίκου, αλλά και για το μέλλον μιας τέχνης που είναι πάντα υπό αμφισβήτηση» είχε γράψει η κριτικός των New York Times Εϊμι Σπάιντλερ εκείνη την εποχή. Ηταν μια «χρυσή αυλαία» για τη 14ετή θητεία του Γκαλιάνο στον χώρο και μια από τις πιο θεαματικές ανόδους –και τελικά πτώσεις– στη βιομηχανία της μόδας.

2. Η υψηλή ραπτική επιστρέφει

Πριν από το 1997, επί πολλά χρόνια η υψηλή ραπτική βρισκόταν σε καθίζηση. Αλλά η προσμονή για την άφιξη του Τζον Γκαλιάνο στον οίκο Dior προκάλεσε τέτοιο θόρυβο, που οι υπόλοιποι σχεδιαστές αποφάσισαν ότι έπρεπε να αλλάξουν τακτική και να βάλουν τα δυνατά τους για να «αντεπιτεθούν». Ηταν εκείνη τη χρονιά που διάσημοι σχεδιαστές μόδας όπως ο Ζαν-Πολ Γκοτιέ και ο Τιερί Μιγκλέρ προσέλαβαν ταλαντούχους καλλιτεχνικούς διευθυντές στους οίκους τους, και συγκεκριμένα τον Ιανουάριο του 1997. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, τα αιτήματα για τις διαπιστεύσεις του Τύπου να αυξηθούν απότομα, συγκεκριμένα κατά 30% μέσα σε μόλις μία εβδομάδα. Το Παρίσι ήταν για ακόμη μια φορά το επίκεντρο όλων των νέων τάσεων της μόδας.

3. Η δολοφονία του Τζάνι Βερσάτσε

Ο Τζάνι Βερσάτσε ήταν ιδρυτής μιας από τις πιο λαμπερές «αυτοκρατορίες» μόδας των δεκαετιών του 1980 και 1990, ένας σχεδιαστής που συνδύαζε ρούχα, χρώμα, σούπερ μόντελ και μουσική με τρόπο που παρήγαγε ένα πρότυπο για το μέλλον της υψηλής ραπτικής. Η δολοφονία του από τα χέρια ενός κατά συρροήν δολοφόνου στα σκαλιά του σπιτιού του στο Μαϊάμι, τον Ιούλιο του 1997, έγινε πρωτοσέλιδο σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Βερσάτσε είχε ντύσει πολλές διάσημες προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένης της πριγκίπισσας Νταϊάνα, η οποία είχε εμφανιστεί στο περιοδικό Vanity Fair εκείνη τη χρονιά με ένα φόρεμα από την τελευταία του συλλογή. Εξι εβδομάδες αργότερα θα έχανε και η πριγκίπισσα της Ουαλίας τη ζωή της, σε τροχαίο δυστύχημα σε μικρή απόσταση από τον χώρο που φιλοξενείται σήμερα η έκθεση στο Παλαί Γκαλιερά.

4. Ο όμιλος LVMH γιορτάζει τη 10η επέτειό του

Το 1997 συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τη σύσταση της Louis Vuitton Moët Hennessey, ευρύτερα γνωστής ως LVMH, από τον Μπερνάρ Αρνό, τον οποίο το περιοδικό Forbes ανακήρυξε ως τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου νωρίτερα εφέτος, με περιουσία που ξεπερνά τα 213 δισ. δολάρια.

Ο κομψός 73χρονος μεγιστάνας, στον οποίο αποδίδεται το προσωνύμιο «ο λύκος με το κασμίρ» –εξαιτίας της αδίστακτης προσέγγισής του στις εξαγορές– πέρασε τη δεκαετία του 1990 «χτίζοντας» σταθερά την επιχείρησή του, που έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος όμιλος ειδών πολυτελείας στον κόσμο, βάσει πωλήσεων.

Παράλληλα, συγκέντρωσε οίκους όπως οι Givenchy, Celine και Loewe, σε μια επωνυμία που περιελάμβανε ήδη τους οίκους Louis Vuitton και Dior. Επίσης, ο Αρνό ήταν τολμηρός στη διοίκηση του ομίλου του, διορίζοντας συνεχώς νέους βρετανούς και αμερικανούς σχεδιαστές σε κορυφαίες θέσεις, σε γνωστούς γαλλικούς οίκους μόδας.

Λαμπρά παραδείγματα αποτελούν η τοποθέτηση του Γκαλιάνο στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του οίκου Dior, αλλά και του ΜακΚουίν στον Givenchy, του Μάικλ Κορς, στη συνέχεια, στον οίκο Celine, και των Ναρσίσο Ροντρίγκεζ και Μαρκ Τζέικομπς στους οίκους Loewe και Louis Vuitton αντίστοιχα. (Σημειώνεται ότι με την τοποθέτηση του Μαρκ Τζέικομπς στον Louis Vuitton o οίκος κάνει δυναμικό άνοιγμα στον χώρο του πρετ-α-πορτέ, καθώς έως το 1997 κατασκεύαζε μόνο δερμάτινα μπαούλα με το γνωστό μονόγραμμα, που χρησιμοποιούνταν ως ταξιδιωτικές αποσκευές.)

5. Η νέα εποχή των it-bags

Οι it bags, όπως η Baguette του οίκου Fendi «γεννήθηκαν» σε εκείνη τη δεκαετία. Πρόκειται για τσάντες χειρός από κορυφαίους οίκους μόδας, με τιμές που θα μπορούσαν να συγχέονται με ταχυδρομικούς κώδικες! Οι συγκεκριμένες τσάντες έγιναν ακρογωνιαίος λίθος της παγκόσμιας επιχείρησης πολυτελείας χάρη στα ογκώδη περιθώρια κέρδους τους.

Πέρυσι, η τσάντα Fendi Baguette, το «πορτοφόλι σε σχήμα φραντζόλας» που δημιουργήθηκε το 1997, γιόρτασε την 25η επέτειό του με τιμή και δόξα. Τη συγκεκριμένη τσάντα αγαπούσε η Κάρι Μπράντσο, ο χαρακτήρας που υποδυόταν η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ στην τηλεοπτική σειρά και μετέπειτα σίκουελ ταινιών «Sex and the City» (ο «πιλότος» του σίριαλ γυρίστηκε –καλά το μαντέψατε– το 1997).

Η Fendi Baguette κυκλοφόρησε τόσο σε κύριες όσο και σε limited εκδόσεις, προκαλώντας φρενίτιδα στους πελάτες του οίκου, οι οποίοι για να τις αποκτήσουν μπήκαν σε μεγάλες λίστες αναμονής ή περίμεναν με τις ώρες σε ουρές έξω από τα καταστήματα του οίκου Fendi. Μέχρι το 2017 –σύμφωνα με τις σημειώσεις της έκθεσης– ο οίκος είχε πουλήσει περισσότερες από ένα εκατομμύριο τσάντες Fendi Baguette.

Η έκθεση «1997 Fashion Big Bang» έχει προγραμματιστεί από τις 7 Μαρτίου έως τις 16 Ιουλίου στο μουσείο Γκαλιερά, στο Παρίσι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News