Από τον Μάιο του 1987 ενδέχεται να είχαν να αισθανθούν οι Ρώσοι τόσο ευάλωτοι από αέρος όσο αισθάνονται σήμερα. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει σε ανάλυσή του ο Ντανιέλε Ραϊνιέρι της La Repubblica, και μάλλον δεν έχει άδικο.

Εξηγεί ότι τότε ένας 18χρονος ερασιτέχνης πιλότος από τη Δυτική Γερμανία, ονόματι Ματίας Ρουστ, είχε καταφέρει να εισέλθει στον θεωρητικά αδιαπέραστο εναέριο χώρο της ΕΣΣΔ με ένα μονοκινητήριο αεροσκάφος και να προσγειωθεί, στις 28 του μήνα, λίγα μέτρα μακριά από την Κόκκινη Πλατεία, εν μέσω Ψυχρού Πολέμου.

Οσον αφορά το σήμερα, αναφέρει ότι τη νύχτα της περσμένης Δευτέρας και τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατάφεραν να εισέλθουν βαθιά μέσα στη ρωσική επικράτεια, στοχεύοντας περιοχές στη νότια και δυτική Ρωσία, με ένα από αυτά να φτάνει, μάλιστα, σε απόσταση 100 χλμ. από τη Μόσχα, και ρωσικές πηγές να αναφέρουν χαρακτηριστικά πως εάν συνέχιζε την πορεία του, «σε λιγότερο από μία ώρα θα είχε φτάσει στο Κρεμλίνο».

Σε επίσημο επίπεδο, ρώσοι αξιωματούχοι δήλωσαν πως τα ουκρανικά drones δεν προκάλεσαν σοβαρές ζημιές, ούτε θύματα. Αλλά αποτελεί γεγονός ότι δημιούργησαν κλίμα ανησυχίας στη Μόσχα και σε ολόκληρη τη Ρωσία, σχετικά τις αμυντικές δυνατότητες της Ρωσίας (αλλά και τις επιθετικές δυνατότητες της Ουκρανίας), περισσότερο από έναν χρόνο μετά την εισβολή.

Οι ουκρανικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εντός της ρωσικής επικράτειας απασχολούν τη Μόσχα εδώ και μήνες πλέον, με το Κρεμλίνο να κατηγορεί την Ουκρανία ότι εξαπολύει επιθέσεις ανά τακτά διαστήματα κατά σταθμών παραγωγής ενέργειας, διυλιστηρίων και άλλων μη στρατιωτικών στόχων σε δυτικές περιοχές της Ρωσίας, κοντά στα σύνορα.

Οι ρωσικές Αρχές έχουν καταγγείλει επίσης επανειλημμένες ουκρανικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Κριμαία, κατά του λιμανιού της Σεβαστούπολης, όπου φιλοξενείται η κύρια ναυτική βάση της Ρωσίας στη χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας, την οποία η Μόσχα προσάρτησε το 2014.

Τον περασμένο Δεκέμβριο ο ρωσικός στρατός ανέφερε αρκετές επιθέσεις με drones σε βάσεις βομβαρδιστικών μακράς εμβέλειας βαθιά μέσα στη Ρωσία. Το ρωσικό υπουργείο Αμυνας είχε σημειώσει τότε ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη καταρρίφθηκαν, αναγνώρισε όμως ότι τα συντρίμμια τους προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές σε ορισμένα αεροσκάφη, αλλά και ανθρώπινα θύματα.

Μετά από καθεμία από αυτές τις επιθέσεις, οι Ουκρανοί απέφυγαν να αναλάβουν ανοικτά την ευθύνη, αλλά επισήμαναν το δικαίωμα της χώρας τους να πλήττει οποιονδήποτε στόχο, αντιδρώντας στη ρωσική επιθετικότητα. Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις που το Κίεβο αναγνώρισε ότι κρυβόταν πίσω από καίρια πλήγματα, πολύ πίσω από τις γραμμές του μετώπου, όπως συνέβη τον περασμένο Αύγουστο, μετά από επιθέσεις σε αεροπορικές βάσεις στην Κριμαία.

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας τρία μικρά drones αποπειράθηκαν να πλήξουν στόχους στην πόλη Μπέλγκοροντ, περί τα 60 χλμ. από τα σύνορα με την Ουκρανία, ενώ τα ξημερώματα της Τρίτης ένα άλλο μη επανδρωμένο αεροσκάφος καταρρίφθηκε στην όμορη περιφέρεια Μπριάνσκ, στη δυτική Ρωσία, σύμφωνα πάντα με τις ανακοινώσεις των Ρώσων. Επίσης, την Τρίτη, ένα drone έπληξε διυλιστήρια πετρελαίου στην επαρχία Κρασνοντάρ, προκαλώντας μικρές ζημιές (αλλά όχι σε δεξαμενές πετρελαίου). Την ίδια ημέρα οι ρωσικές Αρχές αναγκάστηκαν να κλείσουν για πολλές ώρες τον εναέριο χώρο πάνω από την Αγία Πετρούπολη μετά τον εντοπισμό επίσης ενός drone.

Ορισμένοι αναλυτές αναφέρουν πως οι νέες αυτές ουκρανικές επιδρομές θα μπορούσαν να αποτελούν πρόβα ενόψει μιας πιο ευρείας επίθεσης κατά στόχων βαθιά μέσα στη Ρωσία, που ετοιμάζεται να εξαπολύσει το Κίεβο, εν μέρει ως απάντηση στην αντίστοιχη αεροπορική εκστρατεία που εξαπέλυσε η Μόσχα με ιρανικά drones στα μέσα του περασμένου Οκτωβρίου κατά βασικών υποδομών στην Ουκρανία.

Στην ανάλυσή του, ο Ντανιέλε Ραϊνιέρι σημειώνει επίσης πως, όσον αφορά την αντίληψη του πολέμου, οι ουκρανικές επιθέσεις εντός της ρωσικής επικράτειας, «αποτελούν την κατάρριψη ενός ταμπού για τους Δυτικούς παρατηρητές: της ιδέας ότι η Ρωσία μπορεί να πλήττει την Ουκρανία αλλά το αντίθετο δεν μπορεί να συμβαίνει, καθώς θα αποτελούσε “πρόκληση”».

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, αν και δεν αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες επιθέσεις, διέταξε την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας (FSB) να ενισχύσει την προστασία των ρωσικών συνόρων, αλλά και να εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό κατά των όποιων σαμποτέρ, τους οποίους χαρακτήρισε, μάλιστα, «ναζιστικά αποβράσματα». Σύμφωνα με τον ιταλό σχολιαστή, η εν λόγω διαταγή ενισχύει την ιδέα ότι οι αεροπορικές επιδρομές των Ουκρανών με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ολοένα πιο βαθιά μέσα στη ρωσική επικράτεια, εκτελούνται με τη συνδρομή παρατηρητών (ενδεχομένως και χειριστών) που βρίσκονται και επιχειρούν εντός της Ρωσίας.

Επικαλούμενος τις φωτογραφίες των συντριμμιών του μη επανδρωμένου αεροσκάφους που έπεσε λιγότερο από 100 χλμ. μακριά από τη Μόσχα, στο χωριό Γκουμπάστοβο, σημειώνει πως ήταν ένα μικρό ουκρανικής κατασκευής μοντέλο (UJ-22) που έχει αυτονομία 800 χλμ. και μπορεί να μεταφέρει φορτίο βάρους 20 κιλών. «Θεωρητικά, αν δεν το αντιληφθούν οι Ρώσοι, μπορεί να απογειωθεί από το Χάρκοβο και να φτάσει στη Μόσχα και πιο μακριά, αλλά δεν είναι αόρατο στα ραντάρ, πετά με μέγιστη ταχύτητα 160 χλμ. την ώρα και καταρρίπτεται εύκολα. Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε, μπορεί να διαπεράσει την αεράμυνα», συνοψίζει.

Επισημαίνει, επίσης, πως το γεγονός ότι τα drones που χρησιμοποιεί το Κίεβο για να βάλλει κατά στόχων εντός της ρωσικής επικράτειας είναι ουκρανικής κατασκευής, αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική λεπτομέρεια. Γιατί η αμερικανική κυβέρνηση, παρά την πανίσχυρη συμμαχία της με τον πρόεδρο Ζελένσκι, εξακολουθεί να αρνείται να παράσχει στους Ουκρανούς πυραύλους με βεληνεκές άνω των 300 χλμ., ακριβώς για να αποτρέψει τη χρήση τους κατά στόχων εντός της Ρωσίας, καθώς η εν λόγω τακτική θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση και επέκταση του πολέμου.

Ωστόσο, σε αυτές τις άκρως ανησυχητικές για τους Ρώσους επιδρομές, «δεν είναι όλα φτιαγμένα στην Ουκρανία», γράφει ο Ραϊνιέρι, ολοκληρώνοντας το άρθρο του. «Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που βρέθηκαν άθικτα το βράδυ της Δευτέρας στο Μπέλγκοροντ έφεραν εκρηκτική κεφαλή που αποτελούνταν από δύο κομμάτια πλαστικής εκρηκτικής ύλης κατεδάφισης (περίπου τρία κιλά), τα οποία είχαν ακόμη τη σφραγίδα του παρασκευαστή – προήλθαν από τη Βρετανία και περιλαμβάνονταν σε ένα πακέτο στρατιωτικής βοήθειας. Πρόκειται για μια μικρή ποσότητα εκρηκτικής ύλης, αλλά αν πλήξει ένα διυλιστήριο ή μια δεξαμενή καυσίμων, μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά», εξηγεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News