Οταν ο μπασίστας των Rolling Stones Μπιλ Γουάιμαν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την μπάντα, το 1986, το αρχηγικό ντουέτο των Κιθ Ρίτσαρντς και Μικ Τζάγκερ δεν τον αντικατέστησε. Για τα επόμενα 36 χρόνια χρησιμοποιούσαν «φιλοξενούμενους» (session) μπασίστες στις ηχογραφήσεις και στις συναυλίες τους και από πεντάδα, έγιναν τετράδα.

Το καλοκαίρι του 2021 πέθανε ο εμβληματικός ντράμερ του συγκροτήματος, Τσάρλι Γουάτς. Οι Stones και πάλι δεν τον αντικατέστησαν, παρότι εξακολούθησαν τις προγραμματισμένες συναυλίες τους. Και πάλι επέλεξαν εξωτερικούς ντράμερ για τις ανάγκες των live εμφανίσεων τους. Οι εν ζωή Stones είναι πλέον επισήμως τρίο: Μικ Τζάγκερ στα φωνητικά, Κιθ Ρίτσαρντς και Ρον Γουντ στις κιθάρες.

Από την ημέρα της επίσημης διάλυσής τους, το 1970, έως την δολοφονία του Τζον Λένον, τον Δεκέμβριο του 1980, τα τέσσερα μέλη των Beatles δεν συνεργάστηκαν ξανά ποτέ όλοι μαζί. Ο Ρίνγκο έπαιξε ντραμς σε προσωπικά άλμπουμ των άλλων τριών μελών, ο Τζορτζ έπαιξε κιθάρα στο πλευρό του Τζον, σε ένα άλμπουμ των Plastic Ono Band και οι Πολ και Ρίνγκο έπαιξαν στο τραγούδι του Τζορτζ, το «All Those Years Ago» – έναν φόρο τιμής στον δολοφονημένο Τζον, που ανέβηκε στο Νο 1 της Αμερικής το 1981.

Οι δύο πόλοι της ροκ μουσικής της δεκαετίας του 1960 βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας τεχνητά οργανωμένης κόντρας στην διάρκεια της κοινής πορείας τους, που δεν είχε καμία βάση. Η κόντρα ήταν αποτέλεσμα μια άτυπης συμμαχίας ανάμεσα στον μουσικό Τύπο της εποχής και τα εκατέρωθεν επιτελεία δημοσίων σχέσεων και παραγωγών των δύο γκρουπ, για διαφημιστικούς λόγους.

Οπως αναφέρει στην εξαιρετική αυτοβιογραφία του ο Κιθ Ρίτσαρντς, η σχέση του με τον Λένον και τον ΜακΚάρτνεϊ ήταν πάντα φιλική και γεμάτη αμοιβαίο σεβασμό. Χαρακτηριστικό είναι ένα περιστατικό που περιγράφει από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν ο Πολ τον επισκέφθηκε στις Μπαχάμες, στη διάρκεια των διακοπών του και πέρασαν μαζί ένα απόγευμα και ένα βράδυ στην παραλία συζητώντας για μουσική και κοινούς φίλους που είχαν φύγει από τη ζωή.

Και έτσι φθάνουμε στο σωτήριο έτος 2023, όπου οι τρεις εναπομείναντες Stones, όλοι τους στις παρυφές των 80 ετών, παραμένουν χωρίς μπασίστα και ντράμερ. Και, ω του θαύματος, οι δύο εν ζωή Beatles είναι ένας μπασίστας και ένας ντράμερ! Και μόλις διαβάζεις για την επερχόμενη συνεργασία τους στον ιστότοπο του Variety (και αφού ξεπερνάς το αρχικό σοκ της είδησης) η πρώτη σου σκέψη είναι: Μα πώς και δεν το είχαν σκεφθεί νωρίτερα;

Παρότι το δημοσίευμα στο Variety προέρχεται από διαρροή και δεν έχει υπάρξει καμία επιβεβαίωση από τα δύο «στρατόπεδα», οι φίλοι της μουσικής ανά τον κόσμο έχουν ήδη ενθουσιαστεί, σύμφωνα με την Telegraph. Οι αρχικές πληροφορίες είναι ότι στο επερχόμενο άλμπουμ των Rolling Stones –το πρώτο με καινούργια τραγούδια τους από το 2005– ο ΜακΚάρτνεϊ έχει ήδη ολοκληρώσει την συμμετοχή του στις ηχογραφήσεις, ενώ ο Ρίνγκο Σταρ αναμένεται να μπει στο στούντιο με τα κρουστά του στο άμεσο χρονικό διάστημα.

Πίσω στην δεκαετία του 1960, οι Beatles και οι Rolling Stones είχαν μια φιλική κόντρα σε επίπεδο σύνθεσης και επιτυχίας. Οταν οι Τζάγκερ και Ρίτσαρντς άκουσαν για πρώτη φορά το «A Hard Day’s Night», ζήλεψαν τόσο πολύ, που αποφάσισαν να παρατήσουν τις μπλουζ διασκευές που έπαιζαν μέχρι τότε για να γράψουν τα δικά τους τραγούδια.

Στην αυτοβιογραφία του, ο Ρίτσαρντς αναφέρει μια χαρακτηριστική σκηνή από το 1964: οι δυο τους σε μια κουζίνα εστιατορίου, κλειδωμένοι από τον μάνατζερ τους, Αντριου Λουγκ Ολντμαν, μέχρι να γράψουν την πρώτη αυθεντική σύνθεσή τους. Μετά από τρεις ώρες κλεισμένοι στην κουζίνα, έχοντας απορρίψει τις πρώτες τους συνθετικές απόπειρες, ο Κιθ και ο Μικ ειδοποιούν τελικά τον μάνατζερ που καθόταν έξω από την κλειδωμένη κάμαρα, ότι επιτέλους έχουν στα χέρια τους το «Tell Me (You’re Coming Back)», το πρώτο αυθεντικό τραγούδι των Stones.

Ενα χρόνο νωρίτερα, οι Beatles είχαν δανείσει στους Stones ένα δικό τους τραγούδι, το «I Wanna Be Your Man», που έγινε η πρώτη επιτυχία της μπάντας, καθώς ανέβηκε στο Νο.13 των βρετανικών τσαρτς. Οσο περνούσαν τα χρόνια, η φιλική κόντρα των δύο συγκροτημάτων μεταφέρθηκε στην λίστα των επιτυχιών Αγγλίας και Αμερικής. Λογικά, νικητές αυτής της «αντιπαράθεσης» ήταν οι πάντα πιο εμπορικοί Beatles.

Ουσιαστική κόντρα δεν υπήρξε ποτέ, καθώς, όπως γράφει ο Ρίτσαρντς, υπήρχε αμοιβαία εκατέρωθεν εκτίμηση μεταξύ τους. Ο ΜακΚάρτνεϊ και ο Τζάγκερ έβγαιναν συχνά για ποτό ή για να δουν μια ταινία στο «Swinging London» των ’60s, ενώ ο Ρίτσαρντς επισκεπτόταν συχνά τον Λένον στο σπίτι του και μάλιστα γρατζούνιζαν τις κιθάρες τους παρέα.

Το 1967, οι Λένον – ΜακΚάρτνεϊ έκαναν συνοδευτικά φωνητικά στο σινγκλ των Rolling Stones, «We Love You», ενώ την ίδια χρονιά ο κιθαρίστας των Stones, Μπράιαν Τζόουνς, έπαιξε σαξόφωνο στο τραγούδι των Beatles «You Know My Name (Look Up the Number)», που κατέληξε στην πίσω πλευρά του κλασικού σινγκλ «Let It Be». Λίγους μήνες αργότερα ο Μπράιαν Τζόουνς έχασε τη ζωή του από πνιγμό σε πισίνα λόγω χρήσης ναρκωτικών και τέσσερα χρόνια αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Ρον Γουντ.

Το 2021, στη διάρκεια συνέντευξης του, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ μισοαστειευόμενος δήλωσε ότι οι Stones «είναι μια μπάντα μπλουζ διασκευών, κάπως έτσι είναι. Νομίζω ότι το [μουσικό] δίχτυ των Beatles ήταν λίγο πιο φαρδύ από το δικό τους». Η απάντηση από την πλευρά των Stones ήρθε λίγες εβδομάδες αργότερα επί σκηνής στο Λος Αντζελες, όταν ο Τζάγκερ ανέφερε αστειευόμενος ότι ο Πολ «είναι στο ακροατήριο και θα ανέβει σε λίγο στη σκηνή να κάνουμε μαζί μια μπλουζ διασκευή».

Το νέο άλμπουμ των Stones θα κυκλοφορήσει μέσα στη χρονιά και θα συμπέσει με μια νέα πανευρωπαϊκή και παναμερικανική τουρνέ της αειθαλούς μπάντας, που έχει ανακοινωθεί από πέρσι. Το άλμπουμ θα περιλαμβάνει και κάποιες ηχογραφήσεις του αείμνηστου Τσάρλι στα ντραμς. Παραγωγός του θα είναι ο κάτοχος βραβείου Γκράμι, Αντριου Γουάτ, ο οποίος έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Ιγκι Ποπ, τον Οζι Οσμπορν και τον ίδιο τον ΜακΚάρτνεϊ.

Οι Beatles και οι Rolling Stones θα είναι πάντα τα δύο εμβληματικά ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του ’60. Το δίπολο της αντιπαράθεσης των οπαδών τους, που όλοι οι baby-boomers αντιμετώπισαν κάποια στιγμή στα νεανικά τους χρόνια, έχει προ πολλού εξαφανιστεί. Οι ιστορικοί της ροκ μουσικής έχουν αποκαλύψει τις κοινές μπλουζ και ροκ’εν’ρολ ρίζες τους και τους έχουν κατατάξει δίπλα – δίπλα στο ροκ πάνθεον, ενώ η βρετανική μπάντα House Of Love εξέφρασε στα ’90s την κοινή τους συνεισφορά στη μουσική, με το τραγούδι «The Beatles and The Stones».

Λίγοι γνωρίζουν ότι η ονοματοδοσία των δύο συγκροτημάτων κρύβει μέσα της και τις μουσικές τους καταβολές. Οι Beatles βαφτίστηκαν από τους Λένον και ΜακΚάρτνεϊ με ένα λογοπαίγνιο που συνδύαζε τις λέξεις «beat» (ρυθμός) και «beetles» (σκαθάρια – εξ’ ου και το προσωνύμιο τους). Το όνομα των Rolling Stones, απ’ την άλλη, ήταν μια αντιστροφή του όρου «rock’n’roll» («πέτρα και κύλιση» στην ακριβή του μετάφραση). Αντί να βαφτίσει την μπάντα Rolling Rocks (που θα ήταν η ακριβέστερη αντιστροφή), ο Ρίτσαρντς προτίμησε το Rolling Stones.

Στην σχεδόν δεκαετή παρουσία τους, οι Beatles ήταν μια μπάντα με πηγές έμπνευσης τόσο από την αμερικανική μπλουζ και γκόσπελ, όσο και από την βρετανική παραδοσιακή φολκ. Με δύο ιδιοφυείς μουσικούς στη σύνθεσή τους, τα Σκαθάρια ήταν περισσότερο μια στούντιο μπάντα, που πειραματίζονταν εντυπωσιακά με τον ήχο της, θέτοντας τις βάσεις αυτού που σήμερα χαρακτηρίζουμε ποπ μουσική.

Οι Stones, από την άλλη, ξεκίνησαν ως ένα σχεδόν αμερικανικό λευκό μπλουζ συγκρότημα, αλλά στην διαδρομή ανακάλυψαν τα μυστικά του ροκ’εν’ρολ, το οποίο εκσυγχρόνισαν και έφεραν σε ταυτόχρονο βηματισμό με την εποχή της ψυχεδέλειας και των κοινωνικών κινημάτων. Παρότι συνδέθηκαν με την μουσική των τελών της δεκαετίας του ’60 και των αρχών αυτής του ’70 (όπου είχαν και την πιο εμπνευσμένα παραγωγική τους περίοδο), οι συνθέσεις τους έχουν εξασφαλίσει την υστεροφημία της ροκ διαχρονικότητας.

Η πρώτη δισκογραφική συνύπαρξή τους στα γηρατειά τους έχει ίσως περισσότερο συμβολική, παρά ουσιαστική σημασία για τους ροκ φανς, αλλά, μεταξύ μας, ποιος δεν είναι κατά βάθος περίεργος να την ακούσει;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News