Εμαθε τα νέα το πρωί της Τετάρτης: η φοβερή επίδοση που είχε πετύχει στις 8 του μήνα στο Τορούν της Πολωνίας (8,40μ. – η κορυφαία στον Κόσμο το 2023) ακυρώθηκε με απόφαση της World Athletics (παγκόσμιας συνομοσπονδίας κλασικού αθλητισμού) λόγω ακαταλληλότητας των παπουτσιών του. Κάθε άλλος αθλητής στη θέση του θα είχε πέσει σε κατάθλιψη. Τέτοια άλματα δεν γίνονται κάθε μέρα. Εκείνος, όμως, δεν απογοητεύτηκε. Νευρίασε. Πείσμωσε. Αλλαξε παπούτσια και, το βράδυ της ίδιας μέρας στο μίτινγκ του Λιεβέν της Γαλλίας, πήδησε ένα πόντο πιο μακριά: 8,41μ. Ο Μίλτος Τεντόγλου δεν είναι μόνον ο καλύτερος άλτης μήκους στον Κόσμο αυτή την εποχή. Εχει και «τσαγανό». Ξεχειλίζει από αυτοπεποίθηση. Οι αναποδιές τον κάνουν ακόμη πιο αποφασιστικό, πιο δυνατό.

Πολλοί το βρήκαν υπερβολικό, αυτό που έγραψε στην ανάρτησή του μετά την ακύρωση του ρεκόρ: «Δεν με νοιάζει το άλμα στα 8,40, μπορώ να το κάνω όποτε θέλω». Αλλά ο 24χρονος πρωταθλητής μας το εννοούσε – το απέδειξε μερικές ώρες αργότερα. Οποιος τον ξέρει καλά, θα το είχε φανταστεί. Στο Λιεβέν ο Μίλτος δεν θα συμβιβαζόταν με την πρωτιά. Δεν θα του αρκούσε, ούτε το να ανέβει ξανά στην κορυφή της λίστας με τις καλύτερες εφετινές επιδόσεις. Δεν θα ησύχαζε, αν δεν πηδούσε (τουλάχιστον) 8,40. Από μικρός αυτό κάνει: βάζει «στοιχήματα» με τον εαυτό του. Αυτή τη φορά είχε και μια «απάντηση» να δώσει, σε όσους μπορεί να υποψιάζονταν ότι μπήκε στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει αντικανονικά παπούτσια εν γνώσει του, για να φτάσει ακόμη πιο μακριά στο σκάμμα.

Φάνηκε ξεκάθαρα στον αγώνα. Με το πρώτο του, κιόλας, άλμα (8,32 μ.) είχε ανακτήσει το World Leading. Είχε προσπεράσει τον Αμερικανό Τζερεμάια Ντέιβις, ο οποίος στις 10 Φεβρουαρίου σε μίτινγκ στις ΗΠΑ προσγειώθηκε στα 8,28μ. Αλλά δεν του έφτανε. Ούτε το 8,37μ. στο δεύτερο άλμα. Σταμάτησε μόνον όταν πήδησε 8,41 μ. στην τέταρτη προσπάθεια. Την πέμπτη και την έκτη, τις άφησε. Αλλωστε, δεν είχε τον παραμικρό ανταγωνισμό. Το καλύτερο άλμα του Τομπίας Μοντλέρ ήταν στα 8,06μ. και από τους υπόλοιπους αθλητές στο Λιεβέν, κανείς δεν πέρασε τα 8 μέτρα.

Εχουμε αντιληφθεί τι, ακριβώς, έκανε χθες το παλληκάρι από τα Γρεβενά; Πήδησε πέρα από την επίδοση – ρεκόρ του 2023 τέσσερις φορές στον ίδιο αγώνα. Τη βελτίωσε, τρεις. Και στις τέσσερις προσπάθειές του υπερέβη το όριο πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, το οποίο έχει καθοριστεί αρκετά ψηλά (8,27μ.). Κάποιοι από τους πιο φημισμένους άλτεις του μήκους, είναι πιθανό να μην το «πιάσουν». Ο Μίλτος έδειξε στην πράξη αυτό που ο προπονητής του, Γιώργος Πομάσκι, τόνισε με λόγια στο Sport24: «Ο αθλητής κάνει το παπούτσι, κι όχι το παπούτσι τον αθλητή».

Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, μία διαφορά λίγων χιλιοστών στο πάχος της σόλας -περί αυτού πρόκειται- να προσφέρει σημαντικό αβαντάζ στον αθλητή που χρησιμοποιεί τα «απαγορευμένα» παπούτσια. Απλώς, δεν ικανοποιεί τις προδιαγραφές καταλληλότητας που κατά καιρούς αποφασίζει η World Athletics με τα δικά της, νεφελώδη κριτήρια.

Η αλήθεια είναι, ότι τα παπούτσια που ο Τεντόγλου φόρεσε στο Τορούν (και, νωρίτερα, στο Γκέτεμποργκ) περιλαμβάνονται στα μη εγκεκριμένα. Ο ίδιος δεν όφειλε να το γνωρίζει -αλίμονο, αν οι αθλητές έπρεπε να ασχολούνται με αυτά-, όμως οι τεχνικοί σύμβουλοι έπρεπε να είναι ενημερωμένοι από τις σχετικές λίστες, ανά αγώνισμα, που κάθε τόσο ανανεώνονται. Μάλιστα, το μοντέλο που προκάλεσε το θέμα με τον έλληνα πρωταθλητή, αναφέρεται στον κατάλογο με τα ακατάλληλα από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αυτό που, μάλλον, τον ενόχλησε πολύ σε αυτή την ιστορία (ο Πομάσκι είπε πως το πρωί της Τετάρτης ήταν ιδιαιτέρως εκνευρισμένος), είναι η σχολαστικότητα που επέδειξε η διεθνής συνομοσπονδία στην περίπτωσή του. Αν στη θέση του βρισκόταν κάποιος βρετανός ή αμερικανός αθλητής, πιθανότατα θα έκανε «τα στραβά μάτια» – δεν θα ήταν η πρώτη φορά.

Η επιστήμη αναγνωρίζει ως ένα από τα είδη ευφυΐας, την σωματική – κιναισθητική νοημοσύνη. Αυτή που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε «αθλητική ευφυΐα». Ο Τεντόγλου την έχει αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό, όπως ο ίδιος είχε εξηγήσει πριν από (σχεδόν) δυο χρόνια στο Sport24. Οι κινήσεις του στους αγώνες και τις προπονήσεις δεν είναι μηχανικές, αλλά προϊόν σκέψης. Εχει καταφέρει, κάθε ερέθισμα, ακόμη και αρνητικό, να το μετατρέπει σε κίνητρο για ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια. Αυτό που συνέβη χθες στο Λιεβέν, έχει ξαναγίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Πέρυσι το καλοκαίρι, για παράδειγμα, είχε νευριάσει τόσο πολύ που ήρθε δεύτερος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Ορεγκον, ώστε ένα μήνα μετά, στο ευρωπαϊκό του Μονάχου, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με απίθανη επίδοση.

Λίγο πριν από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου, στις αρχές του προσεχούς Μαρτίου, ο Μίλτος βρίσκεται σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση. Μακάρι κάποιος/κάτι να τον εκνευρίσει, καθώς θα πλησιάζουν εκείνες οι μέρες. Γιατί, όπως λέει και ο Πομάσκι, «με την τσαντίλα πηδάει καλύτερα».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News