Να δείτε που τελικά θα τις πάει τις εκλογές τον Μάιο. Και θα γελάσει ο κάθε πικραμένος, εκτός από τους υποψήφιους όλων των κομμάτων που (ανεξαρτήτως κόμματος) θα βάλουν τα κλάματα από την απελπισία τους. Έχουν ήδη εξοντωθεί από τα προεκλογικά πήγαινε-έλα σε σπίτια, ταβέρνες, κοπές πίτας και συνεστιάσεις. Τρία ζευγάρια παπούτσια έχουν χαλάσει για να τρέχουν από γειτονιά σε γειτονιά, έξι φορές έχουν περάσει όλοι τους κορονοϊό. Εμ λογικό, με τόσο κόσμο που συναντούν και φιλούν κάθε μέρα, τι περίμεναν; 

Στο μεταξύ, η απελπισία, η αγωνία και προσμονή, τους έχουν κάνει όλους δεισιδαίμονες. Προχθές μου έλεγε κάποιος υποψήφιος ότι άκουσε άλλον υποψήφιο να λέει ότι κάποιος τρίτος συνάντησε κάπου την Μαρέβα και από κάτι μισόλογα της κατάλαβε ότι οι εκλογές δεν θα γίνουν στις 9 του Απρίλη αλλά πιο μετά. Η σύζυγος του πρωθυπουργού –λέει-  ψέλλισε κάτι σαν «όταν ο Κυριάκος λέει τέλος, να παίρνετε τα λόγια του τοις μετρητοίς» κι αυτό θεωρήθηκε καίρια μαρτυρία ότι οι κάλπες ταξιδεύουν για Μάιο και Ιούνιο. 

Αφήστε που οι υποψήφιοι έχουν ξεπαραδιαστεί εντελώς. Αν τους σηκώσεις, τους γυρίσεις ανάποδα και τους τινάξεις, αμφιβάλλω αν θα ακουστεί κέρμα να κυλά από την τσέπη τους στο πλακάκι. Διότι η πολιτική είναι ακριβούτσικο σπορ. Βενζίνες για να τριγυρίζουν όλη μέρα, κέρνα από δω, κέρνα από ‘κει, ξέρετε πώς φεύγει το χρήμα; Μόνο οι καφέδες που κερνάνε στο γραφείο φτάνουν. «Σιγά» θα πείτε, «για ένα καπουτσινάκι απ’ το μηχάνημα;». Έτσι έλεγα κι εγώ, μέχρι που μου έκανε τον πολλαπλασιασμό ένας πολιτευτής. «Με 0,30 η κάψουλα, επί πενήντα άτομα επισκέπτες την ημέρα, επί τριάντα μέρες, να σου το πεντακοσάρικο. Μόνο για καφεδάκια στο γραφείο. Φαντάσου τα υπόλοιπα.»   

Τι τραβάνε κι αυτοί οι υποψήφιοι. Εβδομάδες έχουν να πάνε σπίτι τους πριν τις δώδεκα-μία την νύχτα. Κάθε βράδυ έξω με φίλους και ομάδες ψηφοφόρων να τρώνε αηδίες και να λένε τα ίδια και τα ίδια. Ζωή είναι αυτή; Αφήστε τις λαϊκές και τις εκκλησίες που γιορτάζουν. Δεν τις κάνει επιτέλους αυτές τις εκλογές να ξεμπλέξουν; Ή να εκλεγούν και να χαρούν ή να τελειώσει το μαρτύριο να δουν τι θα απογίνουν. Είτε να πάνε να παραλάβουν τον βουλευτικό θώκο, είτε αν αποτύχουν να διοριστούν κάπου διοικητές (αν είναι Νεοδημοκράτες) ή να ξαναγυρίσουν στην δουλειά τους (αν είναι ΠΑΣΟΚοΣΥΡΙΖΑίοι).

Πάντως αυτό το «τον άλλο μήνα, τον παράλλο, τον μεθεπόμενο» δεν παλεύεται. Μπορεί ο Μητσοτάκης να κάνει πλάκα στον Τσίπρα μεταθέτοντας διαρκώς την ημερομηνία των εκλογών, όμως οι από κάτω τους και στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ έχουν αρχίσει να τα παίζουν. Αφήστε που παρακαλάνε τους εκπομπάρχες να τους βγάλουν στην τηλεόραση κι εκείνοι, ενώ μέχρι χθες τους κυνηγούσαν με το δίκανο, τώρα παριστάνουν τα βαριά πεπόνια…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News