Μαζί με τον μόνιμο στιχουργό του, Χαλ Ντέιβιντ, ο Μπερτ Μπάκαρακ έχει υπογράψει υπέροχα ποπ τραγούδια στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70. Οι συνθέσεις του ήταν βαθιά επηρεασμένες από τις κλασικίζουσες, ορχηστρικές, τζάζι μελωδίες των Τζορτζ και Αϊρα Γκέρσουιν των αρχών του 20ού αιώνα.

Ισως το μοναδικό άλλο συνθετικό δίδυμο που μπορεί να συγκριθεί διαχρονικά και ποιοτικά με τους Μπάκαρακ/Ντέιβιντ είναι αυτό των Ελτον Τζον και Μπέρνι Τόπιν, με συνεχόμενες επιτυχίες από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 μέχρι το 2000.

Στη διάρκεια της καριέρας του ως τραγουδοποιός, ο Μπάκαρακ συνεργάστηκε με τις σημαντικότερες φωνές της ποπ μουσικής. Από την Ντιόν Γουόργουικ και την Ντάστι Σπρίνγκφιλντ ως τον Τομ Τζόουνς και την Αρίθα Φράνκλιν, δεκάδες τραγουδιστές χρωστούν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους στον εκλιπόντα συνθέτη.

Ο γεννημένος στο Κάνσας του Μιζούρι αμερικανός μουσικός ξεκίνησε ως πιανίστας και στα τέλη της δεκαετίας του ’50 άρχισε να γράφει μελωδίες για τον Πέρι Κόμο. Σύντομα, όμως, βρήκε τη μούσα του στο πρόσωπο της μαύρης τραγουδίστριας με τη βελούδινη φωνή Ντιόν Γουόργουικ. Η μόνιμη συνεργασία τους από το 1962 έως το 1972 ήταν η βάση της επιτυχίας του στους καταλόγους επιτυχιών.

Στη δεκαετία του 1960, όταν και τελειοποίησε το συνθετικό του στιλ (όπου κυριαρχούσαν οι μικρές ορχήστρες εγχόρδων και πνευστών), ο Μπάκαρακ έγινε περιζήτητος από τις πιο ιδιαίτερες φωνές της ποπ μουσικής. Σχεδόν όλα τα τραγούδια που έγραψε μαζί με τον Ντέιβιντ έγιναν τεράστιες επιτυχίες και η διαχρονικότητά τους σημάδεψε τον τρόπο με τον οποίο καταγράφηκε στην συλλογική μνήμη η δεκαετία του 1960.

Το BBC News διάλεξε τις πιο εμβληματικές επιτυχίες του συνθέτη, από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 εως τις αρχές της δεκαετίας του ’70.

Perry Como – Magic Moments (1958)

Ηταν το πρώτο χιτ του Μπάκαρακ, με τη φωνή (και το σφύριγμα) του δημοφιλούς crooner της δεκαετίας του 1950. Κατέκτησε την κορυφή των βρετανικών τσαρτς και έμεινε εκεί για οκτώ συναπτές εβδομάδες.

Η διαχρονικότητά του σφραγίστηκε από τη χρήση του σε διαφημίσεις της δεκαετίας του ’80, τη διασκευή του από το ντουέτο ηλεκτρονικής ποπ Erasure τη δεκαετία του ’90 και τη συμπερίληψή του στο soundtrack της δεύτερης ταινίας «Μπρίτζετ Τζόουνς», στη δεκαετία του 2000.

Dionne Warwick – Anyone Who Had A Heart (1963)

Κυκλοφόρησε τη χρονιά της δολοφονίας του προέδρου Τζον Κένεντι και έγινε το πρώτο τραγούδι της θρυλικής μαύρης τραγουδίστριας που μπήκε στο Τοπ-10 των ΗΠΑ. Λύγισε καρδιές εκατομμυρίων ακροατών και λίγο αργότερα διασκευάστηκε από τη Σίλα Μπλακ, η εκτέλεση της οποίας έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες από γυναίκα ερμηνεύτρια στη δεκαετία του ’60. Παρέμεινε στην κορυφή των βρετανικών τσαρτς για τρεις εβδομάδες.

Cilla Black – Alfie (1965)

Ηταν η δεύτερη συνεργασία του συνθέτη με τη Βρετανίδα Σίλα Μπλακ μετά το «Anyone Who Has A Heart» και ο Μπάκαρακ έχει δηλώσει ότι ήταν από τις πιο αγαπημένες του συνθέσεις. Οταν η Σίλα πέθανε, το 2015, ο συνθέτης δήλωσε ότι η ηχογράφηση του τραγουδιού στα στούντιο «Abbey Road» των Beatles ήταν «μια πολύ σπέσιαλ ανάμνηση».

Η Σερ, σε νεαρή ηλικία, το ηχογράφησε το 1966 και έτσι έγινε το κεντρικό μουσικό θέμα της αριστουργηματικής ομότιτλης ταινίας με πρωταγωνιστή τον Μάικλ Κέιν. Αργότερα διασκευάστηκε και από την Ντιόν Γουόργουικ και διακρίθηκε στα αμερικανικά τσαρτς.

Aretha Franklin – I Say A Little Prayer (1966)

Ακόμα και όσοι δεν έχουν εντρυφήσει στην καριέρα της «βασίλισσας της σόουλ», έχουν σίγουρα ακούσει τη μεγάλη αυτή επιτυχία της. Το τραγούδι αναφέρεται στα συναισθήματα μιας γυναίκας της οποίας ο σύντροφος είναι καθ’ οδόν για τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Βιετνάμ.

Η εκτέλεση της Φράνκλιν κατατάχθηκε στο νούμερο 117 της λίστας με τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών του ροκ περιοδικού Rolling Stone. Στη δεκαετία του ’90, ο ηθοποιός Ρούπερτ Εβερετ και οι συμπρωταγωνιστές του το τραγούδησαν στο φινάλε της κινηματογραφικής επιτυχίας της Τζούλια Ρόμπερτς «Ο Γάμος του Καλύτερού μου Φίλου».

Tom Jones – What’s New Pussycat? (1966)

Αλλη μια τεράστια κινηματογραφική επιτυχία, όπου το ομότιτλο τραγούδι φέρει την υπογραφή των Μπάκαρακ/Ντέιβιντ. Ηταν υποψήφιο για Οσκαρ καλύτερου τραγουδιού το 1966, μέσα από την κωμωδία με πρωταγωνιστές τους Πίτερ Σέλερς και Πίτερ Ο’Τουλ. Ο ουαλός τραγουδιστής με τη συγκλονιστική φωνή είχε δηλώσει στο περιοδικό Rolling Stone ότι αρχικά είχε τις αντιρρήσεις του για το τραγούδι, μέχρι που ο Μπάκαρακ τον μετέπεισε.

Ο συνθέτης τον πίεσε να το τραγουδήσει λέγοντάς του ότι είναι το μουσικό θέμα μιας θεότρελης ταινίας και χρειάζεται «μια εξουσιαστική φωνή» σαν τη δική του. Ο Τομ Τζόουνς θα προτιμούσε ένα διαφορετικό τραγούδι του Μπάκαρακ, αλλά εκείνος επέμενε: «Θέλω να δουλέψω μαζί σου και αυτό είναι το τραγούδι για σένα».

The Beatles – Baby It’s You (1963)

Μπορεί ο συνθέτης να μην το έγραψε για τους Beatles, αλλά ίσως το γεγονός ότι οι Fab 4 το επέλεξαν για διασκευή ήταν μεγάλη τιμή για τον Μπάκαρακ. Το τραγούδι γράφτηκε για τη γυναικείο φωνητικό συγκρότημα των Shirelles το 1961, προσφέροντάς τους ένα Νο 8 στα αμερικανικά τσαρτς.

Οι Beatles το ηχογράφησαν το 1963 και το συμπεριέλαβαν στο πρώτο τους άλμπουμ, «Please, Please Me», ενώ το ερμήνευαν στις συναυλίες τους από το 1962, με τον Τζον Λένον στα φωνητικά να προσπαθεί να μιμηθεί τη φωνή του αείμνηστου Μπάντι Χόλι (τον οποίο λάτρευαν, τόσο ο Λένον όσο και ο Πολ ΜακKάρτνεϊ).

The White Stripes – I Just Don’t Know What To Do With Myself (2003)

Η συγκινητική μπαλάντα χωρισμού με τα πολλά πνευστά γράφτηκε για την αείμνηστη Ντάστι Σπρίνγκφιλντ και της προσέφερε το Νο 3 των αγγλικών τσαρτς το καλοκαίρι του 1964. Ηταν η υψηλότερη θέση τραγουδιού της Ντάστι στους βρετανικούς καταλόγους επιτυχιών και σύστησε τη λευκή σόουλ τραγουδίστρια στο ευρύ αγγλικό κοινό.

Διασκευάστηκε αργότερα και από την Ντιόν Γουόργουικ, αλλά η πλειονότητα των νεώτερων ροκ ακροατών το γνωρίζει από την ιδιόρρυθμη εκτέλεση των White Stripes, που την ανέβασαν στο Νούμερο 1 των βρετανικών τσαρτς, μέσα από το τέταρτο άλμπουμ τους, «Elephant». Στο δημοφιλέστατο βίντεο-κλιπ του τραγουδιού, σκηνοθετημένο από την κόρη του Φράνσις Κόπολα, Σοφία, βλέπουμε μια ελάχιστα ντυμένη Κέιτ Μος να επιδίδεται σε pole–dancing.

Diana Krall – The Look Of Love (2001)

Το αισθησιακό τραγούδι με τον χαλαρό μποσα νόβα ρυθμό, ήταν ένα από τα τραγούδια της ταινίας «Casino Royale» του 1967, που διακωμωδούσε τις περιπέτειες του Τζέιμς Μποντ – και κέρδισε υποψηφιότητα καλύτερου τραγουδιού στα βραβεία Οσκαρ της επόμενης χρονιάς.

Σαράντα χρόνια αργότερα, ένας μουσικός θεσμός απονομής βραβείων, τα Γκράμι, το συμπεριέλαβαν στο «Hall of Fame» τους. Το 2001, μια άλλη τζάζ τραγουδίστρια με βραχνή φωνή, η Καναδή Νταϊάνα Κρολ (μετέπειτα σύζυγος του βρετανού τραγουδιστή Ελβις Κοστέλο, που έχει επίσης διασκευάσει Μπάκαρακ), το ηχογράφησε –δίνοντάς του μια φρέσκια εκδοχή– για το ομότιτλο άλμπουμ της.

Dionne Warwick – Walk οn By (1964)

Ενα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της Ντιόν Γουόργουικ γραμμένα από τον Μπάκαρακ, το «Walk οn By» ανέβηκε στο νούμερο 6 των αμερικανικών τσαρτς, προσφέροντάς της ένα δεύτερο τραγούδι με εκατομμύρια πωλήσεις μετά το «Anyone Who Had A Heart». Το υποψήφιο για Γκράμι τραγούδι με τις έγχορδες ενορχηστρώσεις διασκευάστηκε αργότερα από τον «μάγο» της σόουλ Αϊζακ Χέιζ.

Κατέλαβε την 51η θέση στη λίστα με τα «500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών» του περιοδικού Rolling Stone και ήταν το δεύτερο υψηλότερο σε θέση τραγούδι γυναικείας σόλο ερμηνείας της λίστας, μετά το κλασικό «Respect» της Αρίθα Φράνκλιν.

Elvis Costello – I’ll Never Fall In Love Again (1999)

Ο πολυσχιδής συνθέτης προσέφερε πολλές μεγάλες επιτυχίες του στον κινηματογράφο και λίγο πριν δύσει ο 20ός αιώνας, το σινεμά τού το ανταπέδωσε μέσω μιας αναπάντεχης ταινίας. Σε μια αξιοσημείωτη σκηνή της δεύτερης κατασκοπικής παρωδίας με τίτλο «Οστιν Πάουερς: ο Κατάσκοπος που με Κουτούπωσε», ο καναδός ηθοποιός Μάικ Μάγιερς, που ερμηνεύει τον κεντρικό χαρακτήρα, συστήνει στη διάρκεια μιας σκηνής που εκτυλίσσεται στο Λονδίνο των ’60s τον Μπάκαρακ στο πιάνο, με τη συνοδεία του βρετανού τραγουδιστή Ελβις Κοστέλο.

Τους στίχους του τραγουδιού, που γράφτηκε το 1968 για το μιούζικαλ «Promises, Promises», ο στιχουργός Χαλ Ντέιβιντ τους εμπνεύσθηκε από μια ξαφνική πνευμονία του Μπάκαρακ, που τον έστειλε εσπευσμένα στο νοσοκομείο.

Herb Alpert – This Guy’s In Love With You (1968)

Αρχικά γραμμένο για γυναικεία φωνή, το τραγούδι πρωτοηχογραφήθηκε από τον βρετανό τραγουδιστή Ντάνι Γουίλιαμς, πριν γνωρίσει την εμβληματική διασκευή του τρομπετίστα Χερμπ Αλμπερτ. Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, το 1996, ο τραγουδιστής του ροκ συγκροτήματος Oasis, Νόελ Γκάλαχερ, το ερμήνευσε ζωντανά στο London Royal Festival Hall, με τη συνοδεία του Μπάκαρακ στο πιάνο.

Ο κιθαρίστας και τραγουδιστής της πιο επιτυχημένης βρετανικής μπάντας της δεκαετίας του ’90 είχε, έναν χρόνο νωρίτερα, τοποθετήσει μια φωτογραφία του Μπάκαρακ στο κολλάζ του εξωφύλλου του άλμπουμ των Oasis «Definitely Maybe» – μια έμμεση αναφορά σε έναν από τους πιο αγαπημένους του συνθέτες.

Jackie DeShannon – What The World Needs Now Is Love (1965)

Ο αλγόριθμος της μουσικής εφαρμογής Spotify τοποθετεί το συγκεκριμένο τραγούδι στην κορυφή των πιο αγαπημένων συνθέσεων του Μπάκαρακ από τους χρήστες του. Το κομμάτι γράφτηκε αρχικά για την Ντιόν Γουόργουικ, η οποία όμως το απέρριψε γιατί της φαινόταν «υπερβολικά διδακτικό». Το ερμήνευσε τελικά η Τζάκι ΝτεΣάνον και το έκανε χιτ.

Στην αυτογραφία του, που κυκλοφόρησε το 2014, ο Μπάκαρακ έγραψε πως το συγκεκριμένο τραγούδι, με τον απατηλά απλό ρυθμό βαλς, περιείχε κάποιους από τους δυσκολότερα γραμμένους στίχους που συνέθεσε ο συνεργάτης του Χαλ Ντέιβιντ, με φόντο τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Μια εκδοχή του τραγουδιού, η οποία κυκλοφόρησε έξι χρόνια αργότερα από τον DJ Τομ Κλέι, περιείχε αποσπάσματα από ομιλίες του Τζον Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, μαζί με αποσπάσματα από την ειδησεογραφική κάλυψη των δολοφονιών τους. Η εκδοχή του Κλέι σκαρφάλωσε στο νούμερο 7 των αμερικανικών τσαρτς το 1971.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News