Ενας από τους κορυφαίους δημιουργούς –και πιθανόν ο πιο «εστέτ»– της μεταπολεμικής αμερικανικής pop, ο Μπερτ Μπάκαρακ, άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της Πέμπτης σε ηλικία 94 ετών, από φυσικά αίτια, στο σπίτι του στο Λος Αντζελες.

Η συνεργασία του με τον στιχουργό Χαλ Ντέιβιντ στιγμάτισε κυρίως τη δεκαετία του ’60, μέσα από μια σειρά επιτυχιών που ξεπερνούσαν τα όρια της εφήμερης pop, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά.

Συνθέτης πρώτου μεγέθους, αλλά και εξαιρετικός ενορχηστρωτής, μαέστρος, μουσικός παραγωγός, ακόμη και τραγουδιστής, ευθύνεται για δεκάδες από τα πιο ντελικάτα pop singles μια ολόκληρης εποχής, καθώς συνδύαζαν αρμονίες και χρωματισμούς συμφωνικής μουσικής του 19^ου αιώνα με μοντέρνες pop ενορχηστρώσεις και στακάτες ρυθμικές βάσεις.

Θα έλεγε κανείς ότι οι δημιουργίες του Μπερτ Μπάκαρακ αποτέλεσαν την επιτομή ενός σοφιστικέ ηδονισμού τον οποίο αγκάλιασαν κυρίως νεαρά ακροατήρια κατά τι μεγαλύτερης ηλικίας από τους Beatles.

Aπό τις δεκάδες πολυδιασκευασμένες και κλασικές επιτυχίες του να αναφέρουμε ενδεικτικά το «This guy’s in love with you», Νο 1 το 1969 για τον Χέρμπ Αλπερτ, το «The look of love», που πρωτοερμήνευσε η Ντάστι Σπρίνγκφιλντ το 1967, το «What’s New Pussycat» με τον Τομ Τζόουνς και το «The Man Who Shot Liberty Valance» με τον Τζιν Πίτνεϊ, γραμμένα για τις ομώνυμες ταινίες του 1965 και του 1963 αντίστοιχα, τα «Walk on by», «Αlfie», «Don’t Make Me Over», «Anyone Who Had a Heart», «I’ll Never Fall in Love Again», «I Say a Little Prayer», όλα hits της Nτιον Γουόργουικ, η οποία υπήρξε η απόλυτη «μούσα» του συνθετικού ντουέτου Μπάκαρακ-Ντέιβιντ (το τελευταίο ηχογραφήθηκε την ίδια χρονιά, το 1967, και από την Αρίθα Φράνκλιν), αλλά και το πρώτο Νο 1 του καναδικού ντουέτου των Carpenters, που μεσουράνησε τη δεκαετία του ’70, «(They Long to Be) Close to You», το 1970.

Κέρδισε δύο φορές Οσκαρ καλύτερου τραγουδιού σε ταινία, την πρώτη το 1970 για το «Raindrops Keep Fallin’ on My Head», που ακουγόταν στο φιλμ «Butch Cassidy and the Sundance Kid» (ελληνικός τίτλος «Οι δύο ληστές») και έφθασε στο Νο 1 των ΗΠΑ με την ερμηνεία του Μπι Τζέι Τόμας, και το 1982 για το «Arthur’s Theme (Best That You Can Do)», επίσης Νο 1 για τον Κρίστοφερ Κρος.

Οι μουσικές του συνόδευσαν δεκάδες επιτυχημένα κινηματογραφικά σάουντρακ και θεατρικές παραστάσεις.

Μετά την επεισοδιακή λήξη της συνεργασία του με τον Χαλ Ντέιβιντ το 1973 (για την οποία, χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Μπάκαρακ θα ομολογούσε πως το λάθος ήταν δικό του και δήλωνε μετανιωμένος), βρήκε τη νέα του συνεργάτη στο πρόσωπο της Κάρολ Μπέιερ Σέιγκερ, την οποία και παντρεύτηκε το 1982. Η εμπορική τους κορύφωση ήρθε το 1986, με δύο ακόμη Νο 1 επιτυχίες, το ντουέτο των Πάτι Λαμπέλ – Μάικλ ΜακΝτόναλντ «On My Own» και το «That’s What Friends Are For», με τους Ντιον Γουόργουικ, Στίβι Γουόντερ, Γκλάντις Νάιτ και Ελτον Τζον, έναν «ύμνο» κατά της μάστιγας εκείνων των καιρών, του AIDS, τα έσοδα από τις πωλήσεις του οποίου δόθηκαν για την καταπολέμηση της ασθένειας..

Το 1998 συνεργάστηκε με τον φανατικό θαυμαστή του Ελβις Κοστέλο για τη δημιουργία ενός άλμπουμ με τίτλο «Painted From Memory», που έμελλε να είναι το τελευταίο του σημαντικό έργο, αλλά και ένα από τα πιο ιδιαίτερα της μεγάλης καλλιτεχνικής του πορείας. Ενα από τα τραγούδια του δίσκου, το «I Still Have That Other Girl», κέρδισε το βραβείο Γκράμι καλύτερης φωνητικής ποπ συνεργασίας: ήταν το έκτο συνολικά Γκράμι για τον Μπάκαρακ, αλλά όχι και το τελευταίο, αφού το 2006 βραβεύτηκε για το «At This Time» στην κατηγορία καλύτερου ορχηστρικού άλμπουμ, ενώ έλαβε ακόμα ένα το 2008 για τη συνολική προσφορά του στη μουσική.

Κλασικός… και τζαζ

Γεννημένος στο Κάνσας Σίτι του Μιζούρι το 1928 και μεγαλωμένος στη Νέα Υόρκη, ο Μπάκαρακ έμπαινε κρυφά σε τζαζ κλαμπ όντας ακόμα ανήλικος για να ακούσει μουσικούς όπως ο Κάουντ Μπέισι και ο Ντίζι Γκιλέσπι, ενώ παράλληλα βυθιζόταν στο έργο συνθετών όπως ο Στραβίνσκι και ο Ραβέλ.

Σπούδασε κλασική μουσικής στο Μόντρεαλ, στη Νέα Υόρκη και στην Καλιφόρνια. Το 1957 συνάντησε τον στιχουργό Χαλ Ντέιβιντ στη Νέα Υόρκη και την ίδια χρονιά είχαν την πρώτη τους τεράστια δισκογραφική επιτυχία με το «Magic Moments», με τη φωνή του Πέρι Κόμο.

Ο Μπερτ Μπάκαρακ έκανε συνολικά τέσσερις γάμους, με πιο… διάσημο τον δεύτερο, το 1965 με την ηθοποιό Αντζι Ντίκινσον. Από τον τελευταίο του γάμο απέκτησε δύο παιδιά. Η Nίκι Μπάκαρακ, η κόρη του με την Ντίκινσον, αυτοκτόνησε το 2007 σε ηλικία 40 ετών, έχοντας ιστορικό προβλημάτων ψυχικής υγείας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News