Η τροπολογία για τη (δυνητική) απαγόρευση της συμμετοχής του κόμματος Κασιδιάρη στις εκλογές ψηφίστηκε, όπως αναμενόταν, μέσα σε μια δυσεξήγητη πολιτική αντιπαράθεση και με μια απροκάλυπτη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να συγκαλύψει την πολιτική του σκοπιμότητα με έναν μανδύα συνταγματικών και τάχα δημοκρατικών ανησυχιών.
Απομένει πλέον να κριθεί στον Αρειο Πάγο αν το κόμμα-επίγονος της Χρυσής Αυγής θα συμμετάσχει στις εκλογές και έως τότε θα αντηχεί η εύστοχη φράση του Μάκη Βορίδη προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του: «Μήπως θέλετε να κατέβει η Χρυσή Αυγή στις εκλογές και δεν μας το λέτε;».
Γιατί να θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι τέτοιο; Προφανώς, επειδή η υποψηφιότητα του κόμματος και το πιθανό, βάσει δημοσκοπήσεων, ενδεχόμενο να εισέλθει στη Βουλή θα δυσχέραινε σε σημαντικό βαθμό την επίτευξη της αυτοδυναμίας από τη ΝΔ, αφού θα ανέβαζε τον πήχυ του απαιτούμενου ποσοστού κοντά στο 40%. Υπό αυτό το πρίσμα, οι ίδιοι ακριβώς λόγοι (ή πάντως και αυτοί) κάνουν τη ΝΔ και τον Μητσοτάκη να μη θέλει την υποψηφιότητα της Χρυσής Αυγής.
Σωστά όλα αυτά, αν και κάπως απλοϊκά. Γιατί όλα είναι υποθέσεις και προεξοφλούν εκλογικά αποτελέσματα και συσχετισμούς. Με τα ίδια κριτήρια, όμως, υπάρχει μια άλλη παράμετρος, που πιθανώς να κρύβει ελπίδες για τη ΝΔ και να δικαιολογεί ακόμη μεγαλύτερες ελπίδες για την επίτευξη της αυτοδυναμίας.
Και πάλι με βάση τις δημοσκοπήσεις, όσο ο Κασιδιάρης εμφανίζεται με βάσιμες πιθανότητες κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, παρουσιάζονται με ψαλιδισμένα ποσοστά στην πρόθεση ψήφου ο Βαρουφάκης και το ΜέΡΑ25. Στις τελευταίες έρευνες πιάνει-δεν πιάνει το 3%, ενώ το 2019 το είχε υπερβεί κατά λίγο, με ένα ποσοστό 3,44%.
Σήμερα, το κόμμα του πρώην asset του Τσίπρα εμφανίζεται να φυλλορροεί κοινοβουλευτικά. Αλλοι φεύγουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι φλερτάρουν με το ΠαΣοΚ, ενώ η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό περιγράφεται μάλλον ως βαριά. Ο ίδιος ο αρχηγός μοιάζει (μάλλον παροδικά) να έχει χάσει τη σπιρτάδα του στις δημόσιες εμφανίσεις, ενώ όσοι ψηφοφόροι τον είχαν ακολουθήσει δεν φαίνεται να διαπνέονται ακόμη από το ίδιο ιντελεκτουέλ αγωνιστικό πνεύμα κατά του καπιταλισμού.
Υπό αυτήν την έννοια και εφόσον οι δημοσκοπήσεις επαληθευθούν, μπορεί τελικά να διαμορφωθεί το απόλυτο παράδοξο: ο Βαρουφάκης να είναι το κρυφό εκλογικό όπλο του Μητσοτάκη, δια της αποτυχίας του να εκλεγεί.
Εχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε, αλλά δεν θα πρέπει πλέον να αμφιβάλλουν και πολλοί ότι σε αυτές τις εκλογές έχουμε να δούμε και να ακούσουμε πολλά.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News