Του πήρε λίγα παραπάνω χρόνια, αλλά τα κατάφερε! Ενας 30χρονος Βρετανός μόλις ολοκλήρωσε μία ιδιότυπη εγκυκλοπαίδεια την οποία είχε ξεκινήσει να γράφει σε ηλικία εννέα ετών. Πριν από δύο δεκαετίες ο Τζος Τζαμπατίς αποφάσισε να ξεκινήσει μια εγκυκλοπαίδεια που θα περιείχε κάθε ζωντανό πλάσμα που έβρισκε μπροστά του, ξεκινώντας από τα κοράλλια, τα σκουλήκια και τις μέδουσες.
Σύμφωνα με άρθρο του βρετανικού Guardian, σήμερα, σε ηλικία 30 ετών, ολοκλήρωσε επιτέλους το έργο του, για το οποίο δηλώνει υπερήφανος. Μάλιστα, η τελευταία προσθήκη του στο βιβλίο ήταν ένας από τους στενότερους «συγγενείς» μας, ο χιμπατζής.
Ο Τζος Τζαμπατίς, που σήμερα είναι δημοσιογράφος και ασχολείται με περιβαλλοντικά θέματα, ξεκίνησε το «Josh’es Book of Animals» το 2001. Τα σχέδια και η γραμματική του έχουν προχωρήσει πολύ από τότε, «αλλά το χειρόγραφο», όπως λέει χαριτολογώντας, «έχει άλλη χάρη!». Πρόσφατα, μάλιστα, μοιράστηκε ολοκληρωμένο το δημιούργημά του στο Twitter, υπενθυμίζοντας ότι αντέγραψε τη μορφή που παρατηρούσε σε ό,τι βιβλίο έπεφτε στα χέρια του για ζώα. «Ξεκίνησα με κοράλλια, σκουλήκια κ.λπ. και αργότερα πήγα σε μεγαλύτερα όντα, γι’ αυτό η συγγραφή της εγκυκλοπαίδειάς μου, μού πήρε τόσα χρόνια» εξηγεί ο Τζος.
Το βιβλίο αποτελείται από 118 σελίδες χωρισμένες σε έξι ενότητες και περιλαμβάνει ασπόνδυλα, ψάρια, αμφίβια, ερπετά, πτηνά και θηλαστικά. Για κάθε είδος φιλοξενεί σκίτσα, περιγραφές και την ορολογία του. Ενώ στο τέλος κάθε ενότητας ο αναγνώστης βρίσκει και ένα μικρό ευρετήριο «σε περίπτωση που αναζητά να βρει απευθείας κάτι συγκεκριμένο».
Ο συγγραφέας, που μεγάλωσε στο δυτικό Οξφορντσαϊρ, λέει πως εργάστηκε με συνέπεια για το βιβλίο του, από τα εννέα του χρόνια μέχρι την εφηβεία του. Εκανε έρευνα για τα ψάρια, τα αμφίβια, τα ερπετά, και έπειτα πέρασε στα πτηνά – ίσως το πιο αδύναμο τμήμα της εγκυκλοπαίδειάς του, όπως παραδέχεται. «Οσον αφορά τα πτηνά, έχω γράψει ένα αρκετά “βαρύ” κείμενο, σε μια προσπάθεια να γεμίσει ο χώρος», λέει με ειλικρίνεια. «Ημουν, πιθανότατα, στην αρχή της εφηβείας μου σε αυτό το σημείο και νομίζω ότι ήθελα να φτάσω μέχρι το τέλος».
Παρότι αρχικά ήταν αρκετά προσηλωμένος στο… συγγραφικό του έργο, από τα μέσα έως τα τέλη της εφηβείας του ο Τζος άρχισε να κάνει κενά. «Υπήρξε μια περίοδος προς το τέλος της εφηβείας μου που αποσπάστηκα από το βιβλίο. Η συγγραφή γινόταν λίγο πιο σποραδικά», λέει. Τα κενά στη συγγραφή συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια των σπουδών του. «Το βιβλίο για τα ζώα ήταν πολύτιμο για να “μετακομίσει” σε μια άλλη πόλη, αυτή όπου σπούδασα», δηλώνει με χιούμορ στον Guardian.
Ολα τα κενά και τα μεγάλα διαστήματα που δεν εργαζόταν για την εγκυκλοπαίδειά του καλύφθηκαν όταν ήρθε η πανδημία. Τότε, είχε άπλετο χρόνο να γράψει. Εργάστηκε πάνω σε μερικές από τις πιο δυσνόητες –για εκείνον– ομάδες θηλαστικών. «Αυτά που έπρεπε να μελετήσω ξανά και ξανά ήταν οι δενδρομυγαλές και οι ιπτάμενοι λεμούριοι», λέει ο Τζος.
Επειτα από τα διαστήματα της καραντίνας, κατά τη διάρκεια των οποίων μελετούσε και έγραφε σαν τρελός, έκανε και πάλι το χόμπι του στην άκρη, μέχρι που το τελειοποίησε, τον περασμένο μήνα. «Τώρα λοιπόν, με αυτό το σχέδιο ενός χιμπατζή, μετά από δύο δεκαετίες, το έργο μου ολοκληρώθηκε» ήταν η ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, μαζί με το σκίτσο του.
Οπως ο ίδιος λέει, «καμια φορά, τα παιδικά όνειρα δεν είναι καθόλου… παιδικά και οφείλουμε να τα παίρνουμε σοβαρά. Για μένα, αυτό το βιβλίο είναι πραγματικά ξεχωριστό, διότι ξέρω ότι από πολλές απόψεις νιώθω ακριβώς όπως όταν ήμουν εννέα ετών… Νιώθω ενθουσιασμένος!».
Η ανταπόκριση στο βιβλίο του ήταν «υπέροχη», καθώς πολλοί θυμήθηκαν τις δικές τους αντίστοιχες παιδικές εμμονές. «Οι άνθρωποι που ξεφύλλισαν η διάβασαν το βιβλίο μου, είτε θυμούνται τις δικές τους παιδικές εμμονές, είτε μιλούν για τα πράγματα με τα οποία έχουν εμμονή τα παιδιά τους τώρα, κάτι που βρίσκω πολύ χαριτωμένο: να αγαπά ένα παιδάκι τους δεινοσαύρους ή κάτι παρόμοιο και να ασχολείται με αυτό», δήλωσε ο Τζος Τζαμπατίς στη βρετανική εφημερίδα.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News