Η παρένθετη εγκυμοσύνη είναι ένα κοινωνικό ζήτημα που διχάζει παγκοσμίως, σχεδόν όσο το τεράστιο θέμα της έκτρωσης. Και τα δύο έχουν στον πυρήνα τους τα γυναικεία δικαιώματα, και τα δύο έχουν φανατικούς υποστηρικτές και λυσσαλέους αντιπάλους, και τα δύο έχουν ξεκάθαρο ιδεολογικοπολιτικό υπόβαθρο.

Οπως και στο θέμα της έκτρωσης, η μία πλευρά του ιδεολογικού φάσματος υποστηρίζει ότι η πληρωμή της υποψηφίας εγκύου ισοδυναμεί με σωματεμπορία, ενώ η άλλη πιστεύει ότι είναι ζήτημα γυναικείας αυτοδιάθεσης. Στην Ιταλία η παρένθετη εγκυμοσύνη είναι παράνομη από το 2004, με νόμο που ψηφίστηκε και από τα δύο σώματα του κοινοβουλίου.

Τώρα γερουσιαστές του κυβερνώντος συνασπισμού της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, προωθούν σχέδιο νόμου στην ιταλική Γερουσία, που θα απαγορεύει την παρένθετη εγκυμοσύνη σε ζευγάρια που ταξιδεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας παρένθετη μητέρα. Οι ποινές που προτείνονται για τους παραβάτες είναι επιεικώς εξοντωτικές: ποινή φυλάκισης από τρεις μήνες έως δύο χρόνια και πρόστιμα από 600.000 έως ένα εκατομμύριο ευρώ.

Σύμφωνα με τους Times του Λονδίνου, το νομοσχέδιο είναι μια απόπειρα της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μελόνι να αποτρέψει ομόφυλα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν οικογένεια, βασισμένη στην άποψη που θέλει τα παιδιά να έχουν και πατέρα και μητέρα. Για να γίνει νόμος του κράτους, το νομοσχέδιο πρέπει να εγκριθεί τόσο από την Ανω, όσο και από την Κάτω Βουλή.

Το σχέδιο νόμου αναφέρει ότι η παρένθετη μητρότητα είναι «ένα αξιολύπητο δείγμα της εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος και της μεταχείρισης των μωρών ως εμπορεύματος». Η πρωτοβουλία της ιταλικής κυβέρνησης αντιμετωπίζει επιθέσεις από συλλόγους ομόφυλων γονέων, όπως η οργάνωση «Οικογένειες του Ουράνιου Τόξου».

«Το νομοσχέδιο δεν είναι αντάξιο μιας ευρωπαϊκής χώρας εν έτει 2023», λέει στους Times η Αλέσια Κροτσίνι, πρόεδρος της οργάνωσης. Η υιοθεσία είναι απαγορευμένη για τα ομόφυλα ζευγάρια ήδη από το 2004 και τα λεσβιακά ζευγάρια δεν έχουν πλέον δικαίωμα σε θεραπείες εξωσωματικής γονιμοποίησης για την επίτευξη εγκυμοσύνης.

Η απαγόρευση του 2004 έχει οδηγήσει πολλά ομόφυλα ζευγάρια να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ και στον Καναδά για να βρουν παρένθετη μητέρα. Ομως ακόμα κι αν το επιτύχουν, με την επιστροφή τους στην πατρίδα με το νεογέννητο, αντιμετωπίζουν νομικές δυσκολίες κατά την επίσημη καταγραφή τους ως γονείς.

«Ορισμένες πόλεις το επιτρέπουν, αλλά με τον νέο νόμο οι νέοι γονείς κινδυνεύουν να φυλακιστούν μόλις φτάσουν στο αεροδρόμιο από το εξωτερικό», αποκαλύπτει η Κροτσίνι. Ενα από τα προβλήματα που παρουσιάζει η παρένθετη εγκυμοσύνη, σύμφωνα με τους επικριτές της, είναι η αμοιβή που συχνά απαιτείται από την παρένθετη μητέρα, γεγονός που πυροδοτεί την πρωτοβουλία της νεαρής προέδρου της κυβέρνησης.

Το νομοσχέδιο υποστηρίζει ότι η επιχείρηση παρένθετης μητρότητας στην Ινδία τζιράρει πλέον περισσότερα από 2 δισ. ευρώ τον χρόνο, με περισσότερες από 1.500 παρένθετες μητέρες να γεννούν έναντι αμοιβής 24.000–28.000 ευρώ, ποσό πολύ χαμηλότερο από τα 50.000 δολάρια που χρεώνονται στις ΗΠΑ.

Η 46χρονη Μελόνι, που έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας πέρυσι, είχε προσθέσει το όνομά της σε ένα παρόμοιο νομοσχέδιο του 2018 και είχε περιγράψει την παρένθετη μητρότητα ως «αποτρόπαια» σε ένα tweet της πριν από δύο χρόνια. Το tweet περιείχε ένα σκίτσο που έδειχνε έναν γραμμικό κώδικα (barcode) σφραγισμένο στο χέρι ενός μωρού.

Η Μελόνι επικαλέστηκε την καθολική πίστη της για να εξηγήσει την υποστήριξή της στην παραδοσιακή ετεροφυλόφιλη οικογένεια, αλλά η Κροτσίνι εξηγεί ότι η θρησκεία ήταν «απλά μια δικαιολογία», προσθέτοντας: «Αυτό αφορά την ανοικοδόμηση μιας οικογένειας, της οποίας ηγείται ο άντρας. Αυτή είναι η ιδέα τους για τον θεσμό της οικογένειας και αντικατοπτρίζει τις φασιστικές ρίζες του κόμματος του Μελόνι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News