Πέρασε κάπως απαρατήρητο αλλά την περασμένη εβδομάδα, καθώς συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από την εκλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, δημοσκόπηση της Public Issue κατέδειξε πώς μόλις τρεις στους 10 Ελληνες (30%) έχουν θετική άποψη για εκείνη. Κανείς προκάτοχός της δεν είχε τόσο χαμηλά ποσοστά· ούτε ο Κάρολος Παπούλιας όταν τον διέσυρε ο τραμπικός-πριν-τον-Τραμπ όχλος στη Θεσσαλονίκη το 2011, ούτε καν ο Προκόπης Παυλόπουλος όταν τον ξεφτίλιζε ο Ταγίπ Ερντογάν στον καναπέ του Προεδρικού. Για να έχουμε, δε, μια τάξη μεγέθους, μια άλλη δημοσκόπηση, της MRΒ, τις ίδιες ημέρες έδειξε ότι περισσότεροι, οριακά αλλά περισσότεροι (31,6%), είχαν θετική άποψη για τον έκπτωτο βασιλιά Κωνσταντίνο.

Τι συμβαίνει; Γιατί η κυρία Σακελλαροπούλου, η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, έχει τόσο χαμηλή δημοτικότητα; Φταίνε τόσο πολύ κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα αστοχίες του Προεδρικού –όπως ο διόλου αμελητέος ευτελισμός του πρωτοκόλλου με τα σανδάλια και τις πουκαμίσσες του Πολ Ευμορφίδη– για να έχει το 40% των Ελλήνων ξεκάθαρα αρνητική άποψη για την πρώτη πολίτη της χώρας; Μήπως ακριβώς επειδή είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το ύπατο αξίωμα μαθαίνει κι αυτό τι εστί σεξισμός στην Ελλάδα; Οπως επίσης μαθαίνει το κόστος της νεωτερικότητας;

Η αντιδημοφιλία της κυρίας Σακελλαροπούλου είναι πολυπαραγοντική. Οντως, για έναν λαό που μεγάλωσε γελώντας με τα σεξιστικά κινηματογραφικά-λεκτικά οξύμωρα «δεποινίς διευθυντής» και «κυρία δήμαρχος», αλλά δεν απογαλακτίστηκε ποτέ από αυτά –το αν ποτέ πραγματικά ενηλικιώθηκε ας το αφήσουμε για μια άλλη φορά–  το «κυρία Πρόεδρος» φέρει ένα έμφυλο αρνητικό πρόσημο, συνιστά μια αφετηρία για την κυρία Σακελλαροπούλου που βρισκόταν πολύ πιο πίσω ακόμα και από αυτήν από την οποία ξεκίνησαν τύποι σαν τον προκάτοχό της.

Αλλά δεν είναι μόνο το θέμα της γυναίκας – ή και της γυναίκας που δεν «ταιριάζει» αισθητικά ή και φυσιογνωμικά στα στερεότυπα της θηλυκής εξουσίας (ας μην το ξεχνάμε και αυτό). Είναι ότι απέναντί της η κυρία Σακελλαροπούλου είχε από πολύ νωρίς ένα ετερόκλητο πολιτικά πλήθος που την καταδίκασε πριν καν τη δει στο Προεδρικό Μέγαρο. Και μετά την περιμένουν στη γωνία για το πρώτο υπαρκτό ή μη στραβοπάτημα.

Υπάρχουν οι υπερσυντηρητικοί δεξιοί: για τους οποίους η συγκεκριμένη Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι και γυναίκα και κεντροαριστερή και φορέας νεωτερικότητας (επίσης, δεν καβαλάει τεθωρακισμένα και δεν στέλνει «αυστηρά μηνύματα» στην Αγκυρα, όπως έκανε ο αγαπητός κ. Παυλόπουλος).

Υπάρχουν οι πολύ ρομαντικοί αριστεροί: για τους οποίους η κυρία Σακελλαροπούλου δεν είναι αρκετά νεωτερική και ριζοσπάστης. Κάποιοι βρήκαν να την επικρίνουν ακόμα και όταν συνέδραμε πρόσφατα δράση του ΟΚΑΝΑ για τους τοξικοεξαρτημένους, αγνοώντας τον υψηλό συμβολισμό της κίνησής της και λεπτολογώντας για λέξεις που είπε ή έγραψε στο Facebook.

Υπάρχουν οι πουριτανοί Συριζαίοι: οι οποίοι από τη μία δεν αντέχουν το γεγονός ότι η κυρία Σακελλαροπούλου είναι νεωτερικότητα που έφερε στην κεντρική πολιτική σκηνή ο μισητός και θεωρητικά συντηρητικός Κυριάκος Μητσοτάκης –κάποιοι κατά τα άλλα δικαιωματιστές και αρχιερείς της πολιτικής ορθότητας την αποκαλούν «καρτούν»– και από την άλλη δεν ξεχνούν ότι για χάρη της δεν επελέγη ο αγαπημένος τους κ. Παυλόπουλος που τους έκανε όλα τα χατίρια, με αποκορύφωμα το από κάθε άποψη τραγικό δημοψήφισμα του 2015.

Υπάρχουν βέβαια –ανένηψαν εσχάτως– και εκείνοι που θα ήθελαν το Προεδρικό να μην είναι Προεδρικό, αλλά Ανάκτορα, να έχουμε εμείς το δικό μας «The Crown», διαδόχους, πριγκίπισσες κλπ.

Δεν είναι λίγοι όλοι αυτοί και είναι και αυτοί που κατά κανόνα κάνουν και τη μεγαλύτερη φασαρία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News