Ο διαιτητής έχει, μόλις, σφυρίξει τη λήξη του αγώνα στο «Αμεξ». Ο Γιούργκεν Κλοπ σπεύδει να συγχαρεί τον προπονητή της Μπράιτον, Ρομπέρτο ντε Τζέρμπι, και όλους τους παίκτες της, έναν – έναν δια χειραψίας, για τη θριαμβευτική τους νίκη (3-0) σε βάρος της ομάδας του. Αμέσως μετά κατευθύνεται προς την εξέδρα που φιλοξενεί τους απογοητευμένους οπαδούς της Λίβερπουλ. Στέκει μπροστά τους, ενώνει τις παλάμες του μπροστά από το πρόσωπό του, σαν να προσεύχεται, και σκύβει το κεφάλι. Θέλει με αυτόν τον τρόπο να ζητήσει συγγνώμη για την αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζουν οι «Κόκκινοι» από την αρχή της σεζόν.

Ο Γερμανός είναι υπέροχος, ακόμη και στις ήττες. Πόσοι προπονητές, και μάλιστα του δικού του κύρους, έχουν τολμήσει να «πάρουν πάνω τους» την αποτυχία; Ελάχιστοι. Δεν τα έριξε στη διαιτησία, στην ατυχία, στη διοίκηση που τσιγκουνεύεται τις μεταγραφές, ή στους ποδοσφαιριστές του, που δεν εφάρμοσαν πιστά το σχέδιο. Αυτή η εικόνα θα μείνει στη μνήμη. Θα μπει στο άλμπουμ με τις στιγμές που πιστοποιούν το μεγαλείο της προσωπικότητάς του.

Στη συνέντευξη Τύπου, που ακολούθησε, τόνισε ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί χειρότερο παιχνίδι δικής του ομάδας σε ολόκληρη την καριέρα του. Αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά εφέτος, που η Λίβερπουλ ήταν αποκαρδιωτική. Επειτα από 18 αγώνες είναι 9η στη βαθμολογία, 19 βαθμούς μακριά από την κορυφή, κάτω από ομάδες όπως η Φούλαμ, η Μπράιτον και η Μπρέντφορντ, και εκτός των θέσεων που οδηγούν στα Κύπελλα Ευρώπης της επόμενης αγωνιστικής περιόδου. Το πιο ανησυχητικό για τους φίλους του συλλόγου είναι ότι ο Κλοπ δείχνει να έχει χάσει την αισιοδοξία και τη σιγουριά που τον χαρακτήριζε ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, στην αρχή της θητείας του στο Λίβερπουλ. Ο προβληματισμός που είναι ζωγραφισμένος στο πρόσωπό του, προδίδει ότι δεν έχει βρει λύση για να βγάλει τη Λίβερπουλ από την κρίση.

Η… πυραυλοκίνητη ομάδα που ο ποδοσφαιρικός κόσμος θαύμασε την προηγούμενη πενταετία, εφέτος αγνοείται. Να έκλεισε ο «κύκλος» της; Συμβαίνει, κάποια στιγμή, σε όλες τις σπουδαίες ομάδες. Αλλά όχι τόσο απότομα, τόσο ξαφνικά. Δεν έχουν περάσει παρά μόλις επτά μήνες από τη βραδιά που εμφανίστηκε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ολοκληρώνοντας μια μεγαλειώδη πορεία στη διοργάνωση. Σε μια υπέροχη σεζόν, στη διάρκεια της οποίας κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας, το Λιγκ Καπ, και έχασε το πρωτάθλημα για έναν βαθμό από την ακαταμάχητη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα. Είναι δυνατόν, μια ομάδα που διεκδίκησε μέχρι τέλους το «Quadrable» (τέσσερα τρόπαια) μιας αγωνιστικής περιόδου, να παρουσιάζει τέτοια χάλια στις αρχές της επόμενης;

Αυτό, ακριβώς, είναι η αρχή του προβλήματος, πιστεύουν οι περισσότεροι από τους ποδοσφαιρικούς αναλυτές που προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο. Τη σεζόν 2021-2022 οι παίκτες της Λίβερπουλ αγωνίστηκαν και στα 63 παιχνίδια των τεσσάρων διοργανώσεων που υπήρχαν στο καλεντάρι. Συμμετείχαν και σε αρκετά ακόμη, με τις εθνικές τους ομάδες. Οι πολλοί τραυματισμοί, αλλά και το σχετικά ρηχό ρόστερ του συλλόγου, υποχρέωσαν αρκετούς από τους λεγόμενους «βασικούς» να παίζουν ασταμάτητα, έως και τρία ματς (υψηλής έντασης) την εβδομάδα. Ξεπέρασαν τα όρια της αντοχής τους. Στη συνέχεια, το χειμερινό Παγκόσμιο Κύπελλο μείωσε δραματικά τις μέρες των διακοπών, αλλά και της καλοκαιρινής τους προετοιμασίας. Ούτε να ξεκουραστούν όσο θα έπρεπε είχαν την ευκαιρία, ούτε να κάνουν σωστή αποθεραπεία. Και τον Νοέμβριο, αρκετοί από αυτούς ετοίμασαν τις βαλίτσες τους για το Κατάρ.

Κάποιοι από τους πιο σημαντικούς της παίκτες έχουν ξεμείνει από δυνάμεις. Αν η έλλειψη αντοχής και αθλητικότητας είναι κάτι κακό για όλες τις ομάδες, για τη Λίβερπουλ είναι ακόμη χειρότερο. Το γιατί το έχει πει -το γράφει και στο βιβλίο που κυκλοφόρησε μέσα στο 2022- ο Πεπ Λάιντερς, δεξί χέρι του Κλοπ: «Intensity is our identity» (η ένταση είναι η ταυτότητά μας). Οποιοι παρακολουθούν τους «Reds», το γνωρίζουν καλά: από τότε που ανέλαβε την τεχνική τους ηγεσία ο 55χρονος Γερμανός, το παιχνίδι τους στηρίζεται στην ασφυκτική πίεση που ασκούν στους αντιπάλους τους. Φαίνεται με γυμνό μάτι ότι αυτό το πρέσινγκ αποδίδει, πλέον, πολύ λιγότερο. Αλλά το μαρτυρούν και οι αριθμοί. Πέρυσι η Λίβερπουλ ήταν (μακράν) πρώτη στην ανάκτηση της μπάλας στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Εφέτος, σε αυτή τη λίστα την έχουν προσπεράσει οι μισές ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ.

Το αγωνιστικό σχέδιο του Κλοπ απαιτεί ενέργεια, την οποία οι εξουθενωμένοι παίκτες του δεν μπορούν να διαθέσουν. Εκτός από εξαιρετικά επιβαρυμένοι, κάποιοι από αυτούς δεν είναι στην πρώτη τους νιότη – η Λίβερπουλ εμφανίζει τον τέταρτο υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας στην εφετινή Πρέμιερ Λιγκ. Επιπλέον, ο γερμανός τεχνικός δεν έχει πολλές επιλογές, σε ό,τι αφορά τον καταρτισμό της ενδεκάδας. Αν θέλει να αντικαταστήσει ποδοσφαιριστές που είναι ντεφορμέ, δύσκολα θα βρει ισάξιους. Η ανανέωση του ρόστερ προχωρεί με πολύ αργά βήματα, όπως παρατήρησε και ο πρώην παίκτης των «Reds», Τζέιμι Κάραγκερ, στο Sky Sports: «Κάθε χρόνο η Λίβερπουλ πουλάει κάποιον, αγοράζει κάποιον άλλον, όμως φαίνεται πως ήρθε η ώρα να ξοδέψει περισσότερα. Σε τεσσεράμισι χρόνια έχει αποκτήσει μόλις έναν χαφ.

Η FSG -ιδιοκτήτρια εταιρεία του συλλόγου- είναι γνωστή για τη «σφιχτή» οικονομική της πολιτική (την τελευταία δεκαετία η Λίβερπουλ είναι μόλις 9η σε καθαρά έξοδα για μεταγραφές, μεταξύ των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ). Αυτή την εποχή, μάλιστα, είναι πιο διστακτική, καθώς σκέφτεται ακόμη και να πουλήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών. Στο παρελθόν, το έλλειμμα στις επενδύσεις το εξισορροπούσε το εξαιρετικό σκάουτινγκ. Τώρα, όμως, στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της εποχής Κλοπ, δεν υπάρχει ούτε αυτό. Ο αθλητικός διευθυντής, Μάικλ Εντουαρντς, αποχώρησε, ενώ και ο βοηθός του, Τζούλιαν Γουόρντ, τον ακολούθησε μερικούς μήνες αργότερα, μαζί με τον επικεφαλής του τμήματος στατιστικών αναλύσεων του συλλόγου, Ιαν Γκρέιαμ: τον «πατέρα» του μοντέλου που εντόπιζε ταλέντα μεγάλης αξίας εκεί που οι άλλοι δεν τα έβλεπαν.

Η Λίβερπουλ έχει αλλάξει αγωνιστική ταυτότητα, έχει γίνει μια ομάδα συμβατική, συνηθισμένη. Μέχρι πριν από μερικούς μήνες, η μεγάλη της περιοχή έμοιαζε με… ναρκοπέδιο για τους αντιπάλους της. Σήμερα, σε 18 αγώνες έχει δεχθεί 25 γκολ. Οσα και η Γουέστ Χαμ, η οποία βρίσκεται στη ζώνη του υποβιβασμού.

Κάποιοι κάνουν λόγο για την «κατάρα της 7ης σεζόν», η οποία καταδιώκει τον Κλοπ από τα χρόνια του στη Γερμανία. Τόσο στη Μάιντς όσο και στην Μπορούσια Ντόρτμουντ, όπου μεγαλούργησε, στην 7η χρονιά του απέτυχε παταγωδώς. Αλλοι, πάλι, θεωρούν ότι η Λίβερπουλ του Κλοπ ολοκλήρωσε τον κύκλο της. Το ερώτημα είναι, αν το ίδιο πιστεύουν και οι ιδιοκτήτες του club. Δεν έχουν συμπληρωθεί ούτε εννέα μήνες από τη μέρα που συνυπέγραψαν την επέκταση του συμβολαίου του έως το 2026, όμως αυτό που έχει σημασία, είναι αν εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται, ή όχι.

Μοιάζει αυτονόητο, ότι ο Κλοπ δεν θα πρέπει να ανησυχεί για το μέλλον του στη Λίβερπουλ. Η απόλυση του προπονητή που επανέφερε στο «Ανφιλντ» τη χαρά και την περηφάνια, θα ήταν η υπέρτατη αχαριστία. Οι οπαδοί εξακολουθούν να τον λατρεύουν. Αλλά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι νόμος χωρίς καμία εξαίρεση: για την τύχη των προπονητών «αποφασίζουν» τα τελευταία τους αποτελέσματα.

Ο ίδιος ο 55χρονος γερμανός τεχνικός δεν σκέφτεται, καν, το ενδεχόμενο της παραίτησης. Οπως τόνισε προσφάτως, «η δουλειά μου δεν είναι μόνο να είμαι εδώ όταν λάμπει ο ήλιος, αλλά και όταν πρέπει να περάσουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο». Είναι πεισματάρης. Και όλοι περιμένουν να δουν, αν θα… βγάλει κάποιον άσο από το μανίκι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News