Ο θάνατος του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου και ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε η Πολιτεία το ζήτημα της κηδείας και της ταφής του προκάλεσε πολύ θόρυβο στο κυβερνητικό στρατόπεδο και στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Είναι προφανές ότι η εκλογική βάση του κυβερνώντος κόμματος διχάζεται σε σχέση με το κατά πόσον η κυβέρνηση έπραξε σωστά ή όχι αποφασίζοντας ότι ο τέως βασιλιάς θα κηδευτεί ως ιδιώτης. Μια απόφαση που ελήφθη τόσο με νομικά όσο και με πολιτικά κριτήρια.

Το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου του 1974, το οποίο οδήγησε στην αλλαγή του πολιτεύματος από Βασιλευόμενη σε Προεδρευόμενη Δημοκρατία φέρει τη σφραγίδα του ιδρυτή του κόμματος Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ακόμη και το ίδιο το όνομα του κόμματος (Νέα Δημοκρατία) σηματοδοτεί την αλλαγή σελίδας που συντελέστηκε με τη Μεταπολίτευση και αφορά και το πολίτευμα. Ο ίδιος ο Καραμανλής, μάλιστα, που δεν υπήρξε ποτέ αγαπητός στους «βασιλικούς» ψηφοφόρους της Κεντροδεξιάς, φρόντισε να εκλεγεί και στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, βάζοντας για δεύτερη φορά τη σφραγίδα του στην ιστορική πολιτειακή αλλαγή που συντελέστηκε το 1974 με το δημοψήφισμα.

Το 1994, η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου αφαίρεσε από τον Κωνσταντίνο την περιουσία του στην Ελλάδα, αλλά και την ελληνική ιθαγένεια, με τον νόμο 2215/1994. Ακολούθησε μια μακρά δικαστική διαμάχη στα ελληνικά και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, η οποία έληξε το 2003, όταν ο τέως βασιλιάς έλαβε ως αποζημίωση 13,7 εκατομμύρια ευρώ. Εκτοτε, καμία ελληνική κυβέρνηση, κανένας πρωθυπουργός, δεν ανακίνησαν το ζήτημα και δεν θέλησαν να δώσουν στον τέως βασιλιά την ελληνική υπηκοότητα που του είχε αφαιρεθεί με νόμο. Ουδείς, ούτε οι πρωθυπουργοί της Νέας Δημοκρατίας…

Τι προσδοκούσαν, λοιπόν, κάποιοι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Να απονείμει την ελληνική υπηκοότητα στον πρώην βασιλιά, λίγο πριν από το τέλος της ζωής του, ώστε να μπορεί να κηδευτεί με τιμές αρχηγού κράτους; Να ανοίξει εκ νέου, σε προεκλογική περίοδο, ένα θέμα που έχει τελειώσει εδώ και κάποιες δεκαετίες;

Η Νέα Δημοκρατία, παρά το γεγονός ότι ως μεγάλο κόμμα που είναι έχει τη δυνατότητα να συνυπάρχουν στις τάξεις της από νοσταλγοί του στέμματος μέχρι κεντρώοι, έχει κι ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής υπήρξε ο ηγέτης που σφράγισε το τέλος της μοναρχίας στην Ελλάδα και ο σημερινός αρχηγός της, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι απόγονος της οικογένειας του Ελευθερίου Βενιζέλου. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, όσοι περίμεναν κάτι άλλο από αυτό που αποφάσισε η κυβέρνηση, μάλλον νομίζουν ότι βρίσκονται σε άλλο κόμμα, ή ίσως αυτό κατά βάθος θα ήθελαν!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News