Ολα ξεκίνησαν το 1863, όταν η Ελληνική Εθνοσυνέλευση αναγνώρισε, με την υπόδειξη των Μεγάλων Δυνάμεων, ως νέο βασιλιά –και αφού ο Οθωνας είχε φύγει κακήν κακώς– τον Γουλιέλμο δευτερότοκο γιο του μετέπειτα βασιλιά της Δανίας, Χριστιανού Θ’. Ο Γουλιέλμος θα γινόταν Γεώργιος Α’ και ιδρυτής μιας ελληνικής δυναστείας που αποτελούσε κλάδο του Οίκου του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ και θα κρατούσε 111 χρόνια, ως το 1974. Από την παραφθορά του τελευταίου συνθετικού του ονόματος του δανέζικου Οίκου, η λέξη Γλύξμπουργκ ή Γλίξμπουργκ έμεινε –μάλλον με αρνητικό πρόσημο– ως ονομαστικό παρακολούθημα του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή την περασμένη Τρίτη, κλείνοντας και βιολογικά τον κύκλο της βασιλείας στην Ελλάδα.

Πού όμως βρίσκεται το Γλίξμπουργκ, ή σωστότερα το «Γκλύξμπουργκ»; Την απάντηση, ένεκα των ημερών, έδωσε η Deutsche Welle που σε σχετικό αφιέρωμα σημείωσε:

«Μία από τις πλέον ειδυλλιακές εικόνες της βόρειας Γερμανίας είναι η νότια απόληξη του φιορδ Φλένσμπουργκ, στη Βαλτική Θάλασσα. Γύρω από ένα παλαιό μοναστήρι αρχίζει να οικοδομείται εκεί το 1210 ο οικισμός Γκλύξμπουργκ (Glücksburg στα γερμανικά, Lyksborg στη δανική γλώσσα). Αργότερα το μοναστήρι θα αποχαρακτηριστεί, για να δώσει τη θέση του στο εμβληματικό αναγεννησιακό Ανάκτορο Γκλύξμπουργκ, σε περιοχή μοναδικού φυσικού κάλλους. Εμφανείς είναι οι επιρροές από τη γαλλική αρχιτεκτονική. Το Ανάκτορο περιβάλλεται από λίμνη, ενώ στον κήπο του καλλιεργούνται περισσότερα από 500 είδη ρόδων.

Με τον βασιλικό οίκο Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν-Ζόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ συνδέθηκε η Ελλάδα μετά την έξωση του Όθωνα και το τέλος της “βαυαροκρατίας”. Προφανής είναι η αντιστοίχιση των ονομάτων: Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν ονομάζεται και σήμερα το βορειότερο κρατίδιο της Γερμανίας, με πρωτεύουσα το Κίελο. Το Ζόντερμπουργκ φιλοξενεί από το 1935 τη θερινή κατοικία της βασιλικής οικογένειας της Δανίας. Τον ίδιο ρόλο είχε διαδραματίσει παλαιότερα το Γκλύξμπουργκ».

Πώς όμως βρίσκεται το εν λόγω ανάκτορο ενός δανέζικου βασιλικού Οίκου σε γερμανικό έδαφος; Ο λόγος είναι ο νικηφόρος πόλεμος της Πρωσίας εναντίον της Δανίας το 1864. Ηταν, όπως επεσήμανε η DW, ο πρώτος από τους μεγάλους πολέμους του Μπίσμαρκ, που οδήγησαν «διά πυρός και σιδήρου» στην ίδρυση ενός ενιαίου γερμανικού κράτους το 1871.

«Μήλον της Εριδος» την εποχή εκείνη ήταν οι στρατηγικής σημασίας περιφέρειες του Σλέσβιγκ και του Χόλσταϊν, με προνομιακή πρόσβαση στη Βαλτική, αλλά και στη Βόρεια Θάλασσα. Σε εκείνο τον πόλεμο του 1864 η Δανία έχασε το ένα τρίτο της συνολικής επικράτειάς της.

Σύμφωνα με το κείμενο του Γιάννη Παπαδημητρίου της Deutsche Welle, από το 1922 η βασιλική οικογένεια της Δανίας έχει αναθέσει τη συντήρηση του Ανακτόρου Γκλύξμπουργκ σε ίδρυμα, του οποίου σήμερα προΐσταται ο πρίγκιπας Χριστόφορος. Το ίδρυμα χρηματοδοτείται από συνδρομές, δωρεές, κρατικές χρηματοδοτήσεις, επισκέψεις και εκδηλώσεις.

Δέκα ευρώ στοιχίζει η είσοδος στο Ανάκτορο, ενώ προβλέπεται έκπτωση για μαθητές και φοιτητές. Μία αίθουσα εκδηλώσεων διατίθεται για την τέλεση γάμων, σε συνεννόηση με το δημαρχείο του Φλένσμπουργκ, έναντι 230 ευρώ. Παλαιότερα η εφημερίδα Die Welt έκανε λόγο για δικαστικές διενέξεις ανάμεσα στην τοπική κυβέρνηση του Σλέσβιγκ-Χόλσταιν και τον πρίγκηπα Χριστόφορο, ο οποίος ζητούσε να αυξηθεί η κρατική επιδότηση για τη συντήρηση του Ανακτόρου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News