Υπάρχει μία χώρα που έχει κερδίσει πολύ χρήμα από το Ουκρανικό, καθώς επωφελήθηκε από τις κυρώσεις των Δυτικών κατά της Ρωσίας: είναι η Νορβηγία, σκανδιναβικό κράτος με πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στα θαλάσσια ύδατά του, μέλος του ΝΑΤΟ, όχι όμως και της Ευρωπαϊκής Ενωσης (δύο φορές οι νορβηγοί πολίτες απέρριψαν διά της ψήφου τη συνθήκη ένταξης που είχαν προκρίνει οι πολιτικοί τους).

Τα ορυκτά καύσιμα έφεραν πλούτο στη Νορβηγία, ο οποίος πολλαπλασιάστηκε μέσα στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο μετά το ράλι τιμών στις ενεργειακές αγορές. Η Νορβηγία πλέον έχει αντικαταστήσει τη Ρωσία στον ρόλο του βασικού προμηθευτή της Ευρώπης όσον αφορά το φυσικό αέριο. Βάσει του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η Νορβηγία είναι το έβδομο πλουσιότερο κράτος στη λίστα της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Οι Νορβηγοί, πάντως, γκρινιάζουν και αυτοί για την αύξηση των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας και γενικότερα για την αύξηση του κόστους ζωής τους, έγραψε ο βρετανικός Guardian. Την ίδια ώρα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που συμμετέχουν στο ΝΑΤΟ αμφισβητούν την ηθική της Νορβηγίας: πώς είναι δυνατόν, λένε, ένα κράτος-μέλος να πλουτίζει από τη δυστυχία των άλλων. Η κυβέρνηση του Οσλο, βέβαια, σκέφτεται πώς θα αξιοποιήσει το συνάλλαγμα που εισρέει.

Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών της Νορβηγίας, το κράτος το 2022 κέρδισε 113 δισ. ευρώ από τις πωλήσεις πετρελαίου, κάτι που για το Guardian σημαίνει ότι «κάθε Νορβηγός έγινε πλουσιότερος, θεωρητικώς βέβαια, κατά 20.000 ευρώ». Τα κέρδη για το 2023 προεκτιμώνται 130 δισ. ευρώ, το οποίο σημαίνει ότι θα συντελεστεί πενταπλάσια αύξηση σε σχέση με το 2021. Για την αξιοποίηση των κεφαλαίων αυτών άρχισε πολλή και ζωηρή «φιλολογία» στο Οσλο.

«Αυτά τα χρήματα δεν είναι δικά μας, ανήκουν στα θύματα του πολέμου» δήλωσε ο οικονομολόγος Κάλε Μουόνε (Kalle Moene), καθηγητής πανεπιστημίου. Μάλιστα αυτός αρθρογράφησε και στον νορβηγικό Τύπο και έριξε την ιδέα «τα πλεονάζοντα εφετινά κέρδη των 100 δισ. ευρώ να τοποθετηθούν σε ένα νέο διεθνές ‘‘ταμείο αλληλεγγύης’’ με σκοπό να εισπράξουν η Ουκρανία και άλλες χώρες που υποφέρουν εξαιτίας των πολέμων, όπως η Υεμένη».

«Αν δεν αρχίσουμε να συζητάμε τι θα κάνουμε αυτό το τρελό χρηματικό ποσό, οι άλλες χώρες θα αρχίσουν να μας μισούν. Θα θεωρήσουν ότι είμαστε άπληστοι» είπε ο ρέκτης οικονομολόγος. Οι Βρετανοί, πάντως, έγραψαν ότι όταν ο Μουόνε δημοσιοποίησε αυτήν την πρόταση, «οι πολιτικοί κύκλοι έδειξαν ελάχιστο ενδιαφέρον». Αντιθέτως, η κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος ανακοίνωσε μείωση του προϋπολογισμού βοήθειας από 1% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) σε 0,75%.

Οι αντίπαλοι της κυβέρνησης και υπέρμαχοι της χρηματοδότησης αναξιοπαθούντων κρατών διαμαρτυρήθηκαν υποστηρίζοντας ότι στη Νορβηγία υπάρχει ανθρωπιστική παράδοση που τηρείται από τη δεκαετία του ’50 και ότι η έννοια της παροχής βοήθειας σε φτωχά κράτη «είναι η ίδια η ψυχή του νορβηγικού έθνους». Η κυβέρνηση, συνεπώς, είναι απρόθυμη να ενστερνιστεί την πρόταση του Μουόνε περί «ταμείου αλληλεγγύης».

Την ιδέα του καθηγητή όμως «βρήκαν περίφημη οι Πράσινοι της Νορβηγίας, η σοσιαλιστική Αριστερά, ακόμη και οι Χριστιανοδημοκράτες». Και οι συσχετισμοί είναι τέτοιοι που η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Γιόνας Γκαρ Στέρε δεν μπορεί να αδιαφορήσει για τη θέση τους.

Η παράδοση της Νορβηγίας σε σχέση μετα πετρέλαια και το φυσικό αέριο είναι η εξής. Τα κοιτάσματα εντοίστηκαν τη δεκαετία του ’60. Αυτά χρηματοδότησαν την επέκταση του κοινωνικού κράτους. Η κρατική εταιρεία διαχείρισης δημιούργησε αποθεματικά που κατευθύνθηκαν στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Και σήμερα το «ταμείο» από τα πετρέλαια συνεχίζει να παρέχει στη χώρα σημαντικές κοινωνικές προσφορές. Στη Νορβηγία το προσδόκιμο ζωής είναι 83,2 χρόνια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News