Τα γυμνά του Αμεντέο Μοντιλιάνι, ενός από τους εμβληματικούς ζωγράφους του 20ού αιώνα, εκτίθενται στο Ιδρυμα Barnes, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, μέχρι τις 29 Ιανουαρίου. Η είδηση βρίσκεται στο γεγονός ότι μαζί με τους αισθησιακούς πίνακες του 1916-1917, οι οποίοι είχαν προκαλέσει σοκ στο Παρίσι, εκτίθενται και οι υπόλοιπες δημιουργίες του μποέμ καλλιτέχνη, τα πορτρέτα με τον χαρακτηριστό μακρύ λαιμό, αλλά και τα γλυπτά κεφάλια που φιλοτέχνησε.

Η έκθεση τιτλοφορείται «Modigliani Up Close» και σχεδιάστηκε για να αναλύσουν οι ειδικοί τις μεθόδους και το στυλ του Μοντιλιάνι. (Στις πρώτες τρεις φωτογραφίες που ακολουθούν πίνακες και γλυπτά του Μοντιλιάνι από την έκθεση «Modigliani Up Close» | © Barnes Foundation.)

Η Washington Post παρουσίασε το θέμα με πλήθος στοιχείων, επικεντρώνοντας όμως στον «σέξι» εικαστικό κόσμο του ζωγράφου. «Τι κάνει τα γυναικεία γυμνά του Μοντιλιάνι τα πιο σέξι στη Σύγχρονη Τέχνη;» ρώτησε το αμερικανικό Μέσο. Και απάντησε μόνο του: «Η ερωτική ενέργειά τους». Ετσι, έγραψε για «μέγιστη θερμότητα», χρωματική και συνθετική, στους πίνακες, για «απαλή επιμήκυνση των γυναικείων σωμάτων», και για τον «διαγώνιο προσανατολισμό τους, από πάνω αριστερά προς τα κάτω δεξιά» (με εξαίρεση το «Ξαπλωμένο γυμνό» του 1919)».

Η ουσιαστική κριτική του Μέσου, και αυτή υπό το πρίσμα του σεξ: «Τα γυμνά του Μοντιλιάνι αντικειμενοποιούν τα γυναικεία σώματα. Και οι γυναίκες βρίσκουν αυτά τα έργα εξίσου με τους άνδρες όμορφα. Είναι δύσκολο για κάποιον να κοιτάξει αυτούς τους πίνακες χωρίς να αισθάνεται το μυρμήγκιασμα των διεγερμένων νευρικών απολήξεων, το σφίξιμο και την απελευθέρωση των τεντωμένων μυών»…

Τα βιογραφικά στοιχεία, αναπόφευκτα: «Γεννημένος στο Λιβόρνο της Ιταλίας το 1884, επέζησε από σχεδόν θανατηφόρες κρίσεις πλευρίτιδας και τύφου στις αρχές της εφηβείας του. Στα 16 του διαγνώστηκε με φυματίωση. Η μητέρα του τον πήγε στη Φλωρεντία και στο Ουφίτσι, όπου, όπως ο Ματίς, ερωτεύτηκε και αυτός τους καλλιτέχνες της πρώιμης Αναγέννησης. Επέστρεψε για να σπουδάσει Τέχνη στη Φλωρεντία και κατόπιν στη Βενετία.

»Στα 21 χρόνια του ο Μοντιλιάνι μετακόμισε στο Παρίσι. Εζησε στη Μονμάρτρη, όπου γρήγορα έγινε φίλος με τον Πικάσο. Ηταν επηρεασμένος από τον Μπρανκούζι και η επιρροή αυτή είναι εμφανής στα γλυπτά και στα σχέδιά του. Στο Παρίσι ο Μοντιλιάνι ήταν πρόθυμος να εργαστεί σκληρά για να πλουτίσει. Οι γυναίκες τον λάτρευαν. Είχε ερωμένες καλλιτέχνιδες και διανοούμενες. Ακόμη και την ποιήτρια Αννα Αχμάτοβα

»Η βιογράφος του Μέριλ Σίκρεστ εξηγεί τη χρήση των ναρκωτικών και την κατανάλωση οινοπνεύματος ως προσπάθεια ανακούφισης από την αρρώστια του και όχι ως έκφραση αχαλίνωτου μποεμισμού. Σε κάθε περίπτωση, είχε πρόβλημα. Ο Ιταλός ξεκίνησε τη διάσημη σειρά του με τα γυμνά το 1916. Τον Μάρτιο του 1917 γνώρισε τη Ζαν Εμπιτέρν (Jeanne Hébuterne), μοντέλο και επίδοξη ζωγράφο. Ερωτεύτηκαν. Αφού έμεινε έγκυος, μετακόμισαν στη Νίκαια, όπου γέννησε ένα κοριτσάκι. Στις αρχές του επόμενου έτους επέστρεψαν στο Παρίσι.

»Εκείνη την εποχή, δεκάδες πίνακες του Μοντιλιάνι συμπεριλήφθηκαν σε ομαδική έκθεση στο Λονδίνο. Η αποδοχή ήρθε και ξαφνικά η καριέρα του Μοντιλιάνι απογειώθηκε. Ηταν, όμως, πολύ άρρωστος. Τα δόντια του έπεσαν και η φυματίωση, με τη μορφή μηνιγγίτιδας, κατέκλυσε τον εγκέφαλό του. Πέθανε στις 24 Ιανουαρίου 1920. Την επομένη η Εμπιτέρν, έγκυος οκτώ μηνών στο δεύτερο παιδί τους, αυτοκτόνησε».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News