Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Πρωθυπουργού:

Κύριε Δήμαρχε, κύριε Υπουργέ, κυρία Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι, σήμερα είναι πράγματι μία ξεχωριστή μέρα, κύριε Δήμαρχε, για την Αθήνα και ολόκληρη την Αττική, όχι μόνο γιατί μία τεράστια περιοχή, σχεδόν 10 χιλιάδων στρεμμάτων, αποδίδεται στους κατοίκους της, για να αρχίσει μία διπλή ανάπλαση, που ταυτόχρονα θα αναβαθμίσει τη ζωή στο κέντρο της πρωτεύουσας. Αλλά γιατί και εδώ στο Βοτανικό, στην περιοχή που βρισκόμαστε, συναντώνται τα χειροπιαστά αποτελέσματα δύο πολιτικών που εκτυλίσσονται παράλληλα: Των σωστών επιλογών της πολιτείας στο μεταναστευτικό και του τολμηρού σχεδιασμού για μία καλύτερη καθημερινότητα στην πρωτεύουσα, αλλά και σε ολόκληρο το δυτικό λεκανοπέδιο.

Θα έλεγα, λοιπόν, ότι δεν πρόκειται απλά -όπως είπε ο κ. Δήμαρχος- για μία διπλή και αναγκαία ανάπλαση, αλλά για μία διπλή και επίκαιρη απάντηση. Από τη μία πλευρά, η χώρα σταδιακά απαλλάσσεται από τις μεταναστευτικές δομές του παρελθόντος, ενώ από την άλλη και με κεντρικό σχεδιαστή και άνθρωπο που οραματίστηκε αυτήν την παρέμβαση, τον Δήμαρχο της Αθήνας, ο Ελαιώνας μετατρέπεται σε έναν πνεύμονα αθλητισμού, πρασίνου, πολιτισμού, αλλά και οικονομικής δραστηριότητας. Με παρεμβάσεις στις δημόσιες υποδομές που απαντούν σε ανάγκες όχι μόνον του Δήμου της Αθήνας, αλλά και όμορων Δήμων, αλλά κυρίως με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και με ένα σαφές όσο και πολυετές χρονοδιάγραμμα κατασκευής.

Πέρασαν βέβαια 27, το τονίζω, 27 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη διακήρυξη ότι ο Ελαιώνας από εστία βιομηχανικής νέφωσης θα γίνει όαση ζωής, για να ακολουθήσουν πολλά ρυθμιστικά σχέδια, Προεδρικά Διατάγματα και συζητήσεις επί συζητήσεων. Και όμως, σε όλο αυτό το διάστημα ο ιστορικός Ελαιώνας συνέχιζε να εκπέμπει μία εικόνα παρακμής, μία εικόνα εγκατάλειψης. Έρημα εργοστάσια -τα βλέπουμε ακόμα γύρω μας- ρημαγμένα παραπήγματα, οικόπεδα με σκουπίδια και μπάζα και ανάμεσά τους ένα μωσαϊκό οικονομικών δραστηριοτήτων, από μάντρες και χυτήρια, μέχρι αμαξοστάσια. Κι όλα αυτά μόλις δύο χιλιόμετρα από την Ομόνοια.

Όλα αυτά όμως, θέλουμε να ελπίζουμε, ότι σύντομα θα είναι εικόνες από το παρελθόν, γιατί εδώ μιλάμε για μία ριζική αλλαγή σε μία πολύ μεγάλη έκταση. Σχεδόν η μισή θα γίνει πράσινο και στο κέντρο της φυσικά θα βρίσκεται το υπερσύγχρονο γήπεδο, που επιτέλους αποκτά η ομάδα των Αθηνών, ο Παναθηναϊκός. Οι επισκέπτες θα κινούνται εκεί μέσω ανοιχτών διαδρομών και έξυπνων μέσων μεταφοράς ενώ υπάρχει πρόβλεψη και για οργανωμένη στάθμευση των αυτοκινήτων.

Παράλληλα θα απελευθερωθούν οι γύρω οδικές αρτηρίες από την κυκλοφοριακή ασφυξία την οποία βιώνουν σήμερα όσοι κινούνται στον Κηφισό και για αυτό ασφαλώς θα απαιτηθεί ένας συντονισμός της κεντρικής πολιτείας, της Περιφέρειας και όλων των δήμων για να προχωρήσουν ταυτόχρονα και σημαντικά έργα διάνοιξης δρόμων και διαμόρφωσης κοινόχρηστων χώρων. Ενώ για να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια θα πρέπει να μετεγκατασταθούν και πολλές μεταφορικές επιχειρήσεις. Ο προγραμματισμός μιλάει για μετεγκατάσταση στη Φυλή, το ακίνητο έχει βρεθεί, η σύμβαση έχει υπογραφεί, οι πόροι έχουν εντοπιστεί, ώστε να ιδρυθεί εκεί και όχι εδώ ένας σύγχρονος κόμβος μεταφορών.

Τέλος, ένα παράλληλο όφελος για την πρωτεύουσα, είναι ότι μόλις χτιστεί η νέα έδρα του Παναθηναϊκού, προφανώς θα απελευθερωθεί και η έκταση του σημερινού γηπέδου στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, η οποία με τη σειρά της θα μετασχηματιστεί σε έναν ανοιχτό χώρο πρασίνου βελτιώνοντας ουσιαστικά τόσο την κυκλοφορία όσο και την καθημερινότητα των κατοίκων στο κέντρο.

Μιλάμε συνεπώς, για μια τομή που αφορά όχι μόνο το Δήμο της Αθήνας αλλά ολόκληρο το λεκανοπέδιο, για την οποία εργάστηκαν σωστά και γρήγορα η τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και τα συναρμόδια Υπουργεία. Αξίζουν σε όλους θερμά συγχαρητήρια.

Και, βέβαια, θέλω να επισημάνω τον πολυεπίπεδο χαρακτήρα αυτού του έργου. Είναι προφανώς αναπτυξιακός διότι κινητοποιεί σημαντικά ευρωπαϊκά δημόσια και ιδιωτικά κεφάλαια, δημιουργεί πολλές νέες θέσεις εργασίας, αλλά είναι προφανώς και κοινωνικός καθώς αναβαθμίζει τη ζωή εκατομμυρίων Αθηναίων οπλίζοντας συνολικά την Αττική με πολύτιμες υποδομές. Ενώ -όπως είπα και όπως είπε και ο κύριος Υπουργός- η παράδοση αυτού του χώρου σήμερα στο Δήμο της Αθήνας συμβολίζει και την επιτυχή διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος.

Θυμάστε την κατάσταση την οποία παραλάβαμε όταν μας εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός τη διακυβέρνηση της χώρας τον Ιούλιο του 2019. Θέλω να θυμίσω, ότι τότε παραλάβαμε 121 άθλιες κατά κανόνα εγκαταστάσεις. Μέχρι το τέλος του έτους θα έχουμε 31, μόνο 31 οργανωμένους χώρους φιλοξενίας. Οι συνολικές αφίξεις το 2021 και το 2022 ήταν οι χαμηλότερες της δεκαετίας, και παράλληλα -όπως είπε και ο Υπουργός- επιταχύνθηκαν σημαντικά οι διαδικασίες ασύλου, οι άδειες διαμονής εκδίδονται ταχύτατα, 202.000, αν δεν κάνω λάθος, εκκρεμείς αιτήσεις ασύλου, έχουμε φτάσει σε λιγότερες από 20. Και βέβαια υλοποιήσαμε, και θέλω να συγχαρώ προσωπικά και την Υφυπουργό γι’ αυτό, μία εθνική στρατηγική για την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων, μέσα από την οποία χιλιάδες παιδιά μετεγκαταστάθηκαν από απαράδεκτες συνθήκες σε σύγχρονες δομές, πολλές από αυτές τις δομές έχουν χαρακτηριστικά τα οποία θα ζήλευαν και πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ενώ πολλά παιδιά μετεγκαταστάθηκαν και σε χώρες της Ευρώπης που δέχθηκαν να τα φιλοξενήσουν. 16.000, λοιπόν, μόλις οι διαμένοντες σήμερα στα κέντρα, τα 31 κέντρα, από τους 90.000 που είχαμε παραλάβει.

Και βέβαια, θυμάμαι χαρακτηριστικά, κύριε Δήμαρχε, την πρώτη μου επίσκεψη εδώ στον Ελαιώνα. 2.500 μετανάστες κατοικούσαν σε αυτή τη δομή σε προβληματικές συνθήκες παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όλων όσων εργάστηκαν για να κρατήσουν αυτή τη δομή λειτουργική. Και θυμάμαι πάρα πολύ καλά την πρώτη μας συνάντηση, όταν μου θίξατε το ζήτημα της αναγκαιότητας να κλείσει επιτέλους αυτή η δομή που βρισκόταν στο κέντρο της Αθήνας, το είπατε με έτσι επιτακτικό τρόπο, το ζητήσατε, πριν από ένα χρόνο περίπου. Είχα δεσμευτεί τότε ότι αυτό το αίτημά σας θα το ικανοποιήσουμε γιατί ήταν σωστό και γιατί πια δεν υπήρχε ανάγκη να κρατήσουμε αυτή την δομή ανοιχτή.

Αυτό ακριβώς κάνουμε σήμερα μεταφέροντας πια το χώρο αυτό στον φυσικό του ιδιοκτήτη, στο Δήμο της Αθήνας και προβλέποντας ότι αυτό το φιλόδοξο σχέδιο για την διπλή ανάπλαση θα γίνει σύντομα πράξη και η εικόνα, πια, την οποία θα βλέπουμε εδώ σε αυτό το χώρο δεν θα είναι μία εικόνα εγκατάλειψης και παρακμής, αλλά μία εικόνα ανάπτυξης και δημιουργίας.