«Πρέπει το Twitter να προσφέρει γενική αμνηστία σε λογαριασμούς που έχουν τεθεί σε αναστολή, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχουν παραβιάσει το νόμο ή δεν έχουν εμπλακεί σε καταφανώς ανεπιθύμητα μηνύματα;». Αυτό ήταν το ερώτημα, που έθεσε ο Ελον Μασκ προς τους χρήστες του Twitter, σε μια άτυπη δημοσκόπηση που έλαβε χώρα στην ίδια πλατφόρμα λίγες μέρες αφότου, με τον ίδιο τρόπο, είχε αποφασιστεί η επαναφορά του λογαριασμού του Ντόναλντ Τραμπ.

Το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό υπέρ της επαναφοράς των λογαριασμών που παλαιότερα είχαν καταργηθεί για παραβίαση των κανόνων της πλατφόρμας. Έτσι, ο νέος ιδιοκτήτης του ισχυρού μέσου κοινωνικής δικτύωσης εφάρμοσε άμεσα το αποτέλεσμα της άτυπης ψηφοφορίας.

Οι συνέπειες της πολιτικής του Μασκ

Ποιες είναι, όμως, οι συνέπειες των επιλογών του Μασκ σε σχέση τη ρητορική μίσους; Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Κέντρου για την Καταπολέμηση του Ψηφιακού Μίσους των ΗΠΑ, σε συνεργασία με άλλους οργανισμούς, οι προσβολές απέναντι σε μαύρους Αμερικανούς αυξήθηκαν από 1.282 tweets σε 3.876 την ημέρα, από τότε που ανέλαβε τα ηνία ο Ελον Μασκ. Αντίστοιχα, οι επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους άντρες φτάνουν τις 3.964 ημερησίως (από 2.506), ενώ τα αντισημιτικά μηνύματα αυξήθηκαν κατά 61% (!) στις δύο πρώτες εβδομάδες έπειτα από την αγορά του μέσου από τον Μασκ

Ακόμα και λογαριασμοί που είχαν καταργηθεί λόγω πιθανών σχέσεων με το Ισλαμικό Κράτος ή την ακροδεξιά θεωρία του QAnon έχουν επανέλθει στην πλατφόρμα!

Vox populi, vox dei

Φωνή λαού – οργή Θεού: έτσι επιλέγει να ανακοινώνει ο Musk κάθε του σχετική απόφαση που έχει περάσει από αυτή την άτυπη διαδικασία του λαϊκού δημοψηφίσματος στην πλατφόρμα του Twitter. Αυτοαποκαλούμενος θιασώτης της απόλυτης ελευθερίας του λόγου, ο Musk πανηγυρίζει εμμέσως κάθε αποτέλεσμα των online δημοσκοπήσεων που πραγματοποιεί, καθώς η επιθυμία του εφαρμόζεται και παρουσιάζεται ως επιλογή του λαού και όχι δική του. Ας μη γελιόμαστε όμως: είναι πολύ πιο εύκολο να συμμετέχεις και να κινητοποιείς ένα διαδικτυακό στρατό, για να ψηφίσει σε μια τέτοια διαδικασία, όταν είσαι ο θιγόμενος ή όταν είσαι μέρος μιας οργάνωσης και βλέπεις τη δυναμική της, στο μέσο, να έχει μειωθεί.

Λαϊκισμός και ελίτ

Ο καθηγητής Κας Μαντ αναφερόμενος στην πολιτική έννοια των όρων, γράφει πως ‘«ο λαός» και «η ελίτ» είναι κατασκευές, που συνήθως βασίζονται σε μια διαστρεβλωμένη ερμηνεία της πραγματικότητας, η φωνή του λαού (vox populi) είναι μια κατασκευή του λαϊκιστή ηγέτη – που κατά ειρωνικό τρόπο συχνά αθέλητα ενισχύεται από μια αντι-λαϊκιστική ρητορική του κατεστημένου.’

Έτσι και ο Μασκ καλλιεργεί το προφίλ του απλού πολίτη αλλά και του ηγέτη. Μπορεί να είναι πλούσιος αλλά, υποτίθεται, ότι δεν λογαριάζει τα λεφτά, αλλά το κοινό συμφέρον. Σαν να τον ώθησε ο λαός να ξοδέψει 44 δισεκατομμύρια δολάρια για την αγορά του twitter, ώστε να προσφέρει στο ποίμνιο την απόλυτη ελευθερία. Στη δημόσια εικόνα του δεν είναι ένας δισεκατομμυριούχος, αλλά ένας απλός κοινωνός των επιθυμιών του λαού. Μ’ αυτόν τον τρόπο διαχωρίζεται από την ελίτ, στην οποία de facto ανήκει, και συνδέεται με το λαό εφαρμόζοντας τις επιθυμίες του

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News