Ενα δίλημμα έχουμε οι άνθρωποι σήμερα, είπε ο (και φιλόσοφος αποκληθείς) γάλλος δημοσιολόγος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί: να επιλέξουμε ποιος μας αρέσει, ο Μότσαρτ ή ο Βάγκνερ. Η περίπτωση να μας αρέσουν και οι δύο συν ο Βαμβακάρης, ας πούμε, δεν απαχόλησε τον Λεβί για τρεις λόγους: πρώτον, διότι αγνοεί τον μεγάλο Μάρκο μας, δεύτερον, διότι απευθύνεται σε Δυτικούς εν τη στενή εννοία, και τρίτον, διότι όταν λέει Μότσαρτ και Βάγκνερ δεν εννοεί τους μουσουργούς, αλλά ομάδες που δρουν στην Ουκρανία, η μία υπέρ του Ζελένσκι (η «Μότσαρτ») και η άλλη υπέρ του Πούτιν (η «Βάγκνερ»).

Για τη «Βάγκνερ» και τη δράση της έχουν γραφεί κατά καιριούς πολλά από τα Δυτικά Μέσα, ότι είναι σώμα μισθοφόρων που ανήκει στον «μάγειρα του Πούτιν» και μάχεται για το χρήμα, ότι στηρίζει τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις σε διάφορα σημεία της Γης, κ.λπ. Για τη «Μότσαρτ» μάς πληροφόρησε ο Λεβί μέσω των διεθνών media (εδώ το μεταφρασμένο κείμενο που δημοσίευσε η ιταλική Repubblica).

Η «Μότσαρτ» είναι το αντίθετο της «Βάγκνερ» έγραψε ο Λεβί. Η απλή επίσκεψη στον ιστότοπο της «Μότσαρτ» πείθει τον οιονδήποτε ότι «η αποστολή της είναι η οικοδόμηση ικανότητας στις ουκρανικές στρατιωτικές μονάδες, ούτως ώστε η Ουκρανία να μπορεί να αμυνθεί από την εισβολή της Ρωσίας». Στον ίδιο ιστότοπο, η «Μότσαρτ» καλεί τον κάθε επισκέπτη να συμπορευτεί μαζί της «στην υπεράσπιση της Ουκρανίας».

Ο Λεβί έγραψε ότι πίσω από τη «Μότσαρτ» βρίσκεται ένας Αμερικανός, πρώην συνταγματάρχης πεζοναυτών, ονόματι Αντριου Μίλμπουρν, ο οποίος είναι και δημοσιογράφος και «από τους πρώτους που προέβλεψαν τη στρατιωτική ήττα των Ρώσων».

Αυτός, από την πρώτη στιγμή του πολέμου διαπίστωσε ότι «οι ουκρανοί εθελοντές που συρρέουν με γενναιότητα στα γραφεία στρατολόγησης δεν έχουν καμία εμπειρία μάχης», έτσι «αποφάσισε να βρει ένα ταχύρυθμο πρόγραμμα εκπαίδευσής τους στα όπλα». Επίσης, τους εκπαίδευσε καταλλήλως «να φτιάχνουν φορεία, να περιποιούνται τραύματα, να επιβιώνουν σε ένα όρυγμα» κ.λπ.

«Εχω συναντηθεί με τους άνδρες της ομάδας ‘‘Μότσαρτ’’ σε δύο περιπτώσεις. Τον Μάιο στη Ζαπορίζια, όταν εκπαίδευαν στρατιώτες, αλλά και τον περασμένο μήνα, στο Μπακμούτ του Ντονέσκ» κατέθεσε τις εμπειρίες του ο Λεβί. «Οταν ο Μίλμπουρν ομόμασε την ομάδα του ‘‘Μότσαρτ’’, προφανώς είχε στο μυαλό του την ομάδα Βάγκνερ. Μόνο που η ‘‘Μότσαρτ’’ δεν είναι απλώς μια απάντηση στις ομάδες καταδίκων, σκυλιών του πολέμου και άλλων δολοφόνων της ‘‘Βάγκνερ’’. Είναι ακριβώς το αντίθετο».

Ο Λεβί έγραψε ότι «οι άνδρες της ‘‘Μότσαρτ’’ είναι άοπλοι, δεν έχουν τεθωρακισμένα αυτοκίνητα, αλλά κυκλοφορούν με μίνι βαν, πατώντας τέρμα γκάζι, υπό πυρά, καθώς τους κυνηγούν drones που εκτοξεύονται από τους λόφους». Επίσης, σημείωσε ότι οι εθελοντές της «Μότσαρτ» προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους: «Τίποτε δεν εξοργίζει περισσότερο τον Μίλμπουρν από το να αποκαλείς τους άνδρες της ‘‘Μότσαρτ’’ πολιτοφύλακες και να τους βάζεις στην ίδια μοίρα με μισθοφόρους που πολεμούν για το χρήμα».

Η μνημειώδης ατάκα του Λεβί στο συγκεκριμένο κείμενο είναι η εξής: «Η ‘‘Μότσαρτ’’ δεν είναι στρατός, είναι ΜΚΟ. Είναι νέοι βετεράνοι, όμως ασχολούνται με την ανθρωπιστική δράση στο πεδίο της μάχης των δίκαιων πολέμων. Είναι άνδρες συν ορισμένες γυναίκες που είναι εμπειρογνώμονες στην τέχνη των όπλων, όμως προσπαθούν να απαντήσουν στο δύσκολο ερώτημα που κατοχυρώνεται στο διεθνές δίκαιο εδώ και 20 χρόνια, σε αυτό που οι Γάλλοι ονομάζουν ‘‘ευθύνη προστασίας’’. Αποτελούν τμήμα της τιμής της Αμερικής. Είναι η δυναμική απάντηση στην αθλιότητα του μοντέλου ‘‘Βάγκνερ’’. ‘‘Βάγκνερ ή Μότσαρτ’’; Πρέπει να διαλέξεις».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News