Πέντε εβδομάδες μετά την επανεκλογή του για τρίτη φορά στην ηγεσία της Κίνας, ο Σι Τζινπίνγκ βρίσκεται αντιμέτωπος με διαδηλώσεις εναντίον της πολιτικής του μηδενικής ανοχής για την Covid, στις μεγάλες κινεζικές μητροπόλεις.
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους, οι οποίες φαίνεται να είναι αυθόρμητες και όχι οργανωμένες από κάποια ομάδα, και τα συνθήματα που ακούγονται εναντίον του Σι και του ΚΚ, ισοδυναμούν με «σοκ σεισμικής ισχύος», θεωρεί ο ο Πάτρικ Γουίντουρ, του Guardian.
Παρατηρητές επισημαίνουν ότι δεν πρέπει να συγκρίνονται αυτές οι διαμαρτυρίες με τις μαζικές συγκεντρώσεις στην πλατεία Τιανανμέν, το 1989. Καταρχάς, είναι ακόμα μικρές, καθώς συμμετέχουν μερικές εκατοντάδες άνθρωποι σε κάθε πόλη. Επίσης, σημειώνονται σε πολλά μέρη και όχι μόνο στο Πεκίνο και το Ιντερνετ σίγουρα βοηθάει στη γνωστοποίηση και εξάπλωσή τους και εκτός πρωτεύουσας.
Τα social media είναι ένα εκρηκτικό νέο μέσο που δεν υπήρχε τότε και σίγουρα αλλάζει τα δεδομένα. Η αυστηρή πολιτική της κυβέρνησης Σι για τον κορονοϊό έχει φέρει στα όριά του τον πληθυσμό, είτε είναι φοιτητές στα πανεπιστήμια, είτε εργάτες στην Ζενγκζού, είτε κάτοικοι στο Ουρούμτσι, όπου 10 άνθρωποι πέθαναν από πυρκαγιά σε ουρανοξύστη διαμερισμάτων επειδή τα μέτρα για το lockdown καθυστέρησαν τους πυροσβέστες.
Οι Κινέζοι είδαν και το Μουντιάλ του Κατάρ, όπου δεν φοράει κανείς μάσκα –πλέον τα ματς μεταδίδονται με καθυστέρηση και τα κοντινά πλάνα στις κερκίδες κόβονται από το καθεστώς– και επαναστάτησαν εναντίον των αυστηρών μέτρων, τα οποία κάνουν ακόμα χειρότερα οι τοπικοί παράγοντες από υπέρμετρο ζήλο να δείξουν στους κυβερνώντες ότι είναι καλοί στρατιώτες του κόμματος, σύμφωνα με τον Guardian. Η κινεζική κυβέρνηση απορρίπτει τις κατηγορίες λέγοντας ότι έχει βάλει τις ανθρώπινες ζωές πάνω από το καλό της οικονομίας για αυτό και οι νεκροί από τον κορονοϊό στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου είναι λιγότεροι από 6.000, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Οι διαμαρτυρίες φαίνεται πως αρχικά είχαν κάποιο αποτέλεσμα, καθώς η εθνική επιτροπή υγείας αναθεώρησε στις 11 Νοεμβρίου κάποιους κανόνες για τον ιό, μειώνοντας τις ημέρες καραντίνας και χαλαρώνοντας τις οδηγίες για τις στενές επαφές κρουσμάτων.
Ομως, οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν και τα κρούσματα αυξήθηκαν –αν και το ημερήσιο ρεκόρ είναι μόλις 40.000, μηδαμινό μπροστά στα νούμερα άλλων χωρών– κάτι που οδήγησε σε νέους περιορισμούς στο Πεκίνο, στην Γκουανγκζού και την Τιαντζίν.
Το πρόβλημα στην Κίνα, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι ότι ελάχιστοι κάτοικοι έχουν αρρωστήσει και ελάχιστοι έχουν εμβολιαστεί. Ετσι, αν χαλαρώσουν τα μέτρα, όπως έχει συμβεί στη Δύση, τα κρούσματα και οι θάνατοι θα εκτοξευθούν στα ύψη. Η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη λόγω της δικής της πολιτικής.
Ο Σι όμως, δεν πρόκειται να υπομείνει τις διαμαρτυρίες για πολύ, όπως δεν έχει κάνει ούτε στο παρελθόν, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα, που προβλέπει αστυνομικά μέτρα α λα Χονγκ Κονγκ, κατά την βίαιη καταστολή των μεγάλων φοιτητικών διαδηλώσεων του 2019.
Ο,τι και να συμβεί πάντως, οι διαδηλώσεις στην Κίνα έχουν ήδη καταφέρει πλήγμα στη διεθνή εικόνα του κινέζου προέδρου, μόλις λίγους μήνες μετά την επιστροφή του στην παγκόσμια σκηνή. Στο συνέδριο μπορεί να παρουσίασε τη Δύση σε παρακμή και την Κίνα έτοιμη να αλλάξει τον ρου της Ιστορίας, όμως τώρα «φαίνεται θνητός και επικίνδυνα εκτός τόπου και χρόνου», σχολιάζει ο Γουίντουρ.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News