Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός προσωπικά ανέλαβαν τη δέσμευση: στην υπόθεση των υποκλοπών θα πέσει άπλετο φως. Βέβαια αυτό με το άπλετο φως ακούγεται κατά κόρον σε όζουσες υποθέσεις που μπορεί να σε πιάνει η μπόχα, αλλά δεν βλέπεις την πηγή. Ωστόσο, ας υποθέσουμε ότι αυτή τη φορά οι υποσχέσεις θα στοιχηθούν με την πραγματικότητα.

Τι σημαίνει, λοιπόν, η δέσμευση για άπλετο φως και πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης; Απλά πράγματα.

Πρώτον, το αυτονόητο. Να μάθουμε ποιοι και για ποιο λόγο έστησαν το κέντρο παρακολουθήσεων. Ποιος το χρηματοδότησε και από πού έβγαλε χρήματα για να αποσβέσει το κόστος της επένδυσής του. Και ασφαλώς να πάρουμε μία σαφή απάντηση για το αν η λειτουργία αυτού του κέντρου είχε συνδέσεις με την ΕΥΠ και θεσμικά κέντρα ή παράκεντρα. Πώς; Ε, ας δούμε αρχικά τι συναλλαγές είχαν με το Δημόσιο οι εταιρείες που εμφανίζονται εμπλεκόμενες.

Δεύτερον, να αποκτήσουμε πλήρη εικόνα για το εύρος και το διάστημα των παρακολουθήσεων. Διότι αν πράγματι παρακολουθείτο ο υπουργός Εξωτερικών, ενδεχομένως να στοιχειοθετείται μεταξύ άλλων και το αδίκημα της κατασκοπίας.

Τρίτον, να υπάρξει ποινική λογοδοσία των εμπλεκομένων.

Πώς θα γίνουν όλα αυτά; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Διά της Δικαιοσύνης. Διότι η δικαστική διερεύνηση δεν γίνεται διά της πλειοψηφίας σε κοινοβουλευτική επιτροπή που μπλοκάρει την εξέταση μαρτύρων. Η Δικαιοσύνη δύναται να καλέσει σε εξέταση τον οποιοδήποτε. Εν ανάγκη, να χρησιμοποιήσει και διεθνή εντάλματα. Προέχει, βέβαια, να συγχωνεύσει τις υποθέσεις σε κοινή δικογραφία, προκειμένου να γίνουν όλα πιο γρήγορα.

Ομως και εδώ υπάρχουν αστερίσκοι.

Το αδίκημα των παρακολουθήσεων είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα. Ωστόσο αν αποδειχθεί ότι είχαμε παρακολουθήσεις υπουργών, τότε αναβαθμίζεται σε κακούργημα, αυτό της κατασκοπίας. Το κύριο ερώτημα που μπαίνει εδώ είναι πώς θα μπορούσαν να δεθούν κατηγορίες και αποδείξεις. Αν η δικαστική έρευνα δεν αποκαλύψει συγκεκριμένα στοιχεία, αν κάθε ίχνος από τη λειτουργία του κέντρου έχει χαθεί και αν δεν υπάρχουν πρόθυμοι μάρτυρες, τότε η έρευνα θα πέσει σε τοίχο. Διότι αν αυτοί που εμφανίζονται, εκ πρώτης όψεως, ως εμπλεκόμενοι αρνηθούν τα πάντα και αν δεν τεκμηριωθούν οι κατηγορίες με ακλόνητες αποδείξεις, τότε η υπόθεση είτε θα πάει στο αρχείο, είτε θα μένει ανοιχτή για προσχηματικούς λόγους.

Και, για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, στην Ελλάδα ζούμε. Αυτό τα λέει όλα, χωρίς να λέει τίποτα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News