Μπορεί η ανακοίνωση της απόσυρσης των ρωσικών δυνάμεων από τη Χερσώνα να προκάλεσε ενθουσιασμό στους Ουκρανούς και στους υποστηρικτές τους, ωστόσο ο δυτικός Τύπος –καθώς και οι μυστικές υπηρεσίες του Κιέβου και των εταίρων του– κράτησε επιφυλακτική στάση απέναντι στις πρόσφατες εξελίξεις, ιδιαίτερα έναντι όσων έσπευσαν να μιλήσουν για σημαντικό πλήγμα για τον ρώσο πρόεδρο.

Οι Financial Times, για παράδειγμα, έγραψαν ότι οι όποιες στρατιωτικές αποτυχίες της Μόσχας δεν αποδυναμώνουν την ισχύ του Βλαντίμιρ Πούτιν, για τον οποίο είναι «τόσο δύσκολο να χάσει αυτόν τον πόλεμο, όσο και να τον κερδίσει».

Ο πρώην ρώσος διπλωμάτης και συνεργάτης του Κληροδοτήματος Κάρνεγκι για τη Διεθνή Ειρήνη Αλεξάντερ Μπόνοφ στήριξε την άποψη του αυτή στην οπτική γωνία της ρωσικής κοινωνίας για τον πόλεμο, όπως και στα «μέσα πειθούς» που διαθέτει το Κρεμλίνο.

«Οι υποστηρικτές του Πούτιν δεν αντιλαμβάνονται την εισβολή στην Ουκρανία ως επιθετική ενέργεια. Για αυτούς δεν πρόκειται παρά για αντίποινα απέναντι στην πολύ πιο ισχυρή Δύση. Οι ερευνητές της ρωσικής κοινωνίας παρατηρούν ένα εντυπωσιακό παράδοξο: η Ιστορία τοποθετεί τη Ρωσία σε μια σειρά από μεγάλες αποικιακές αυτοκρατορίες της Δύσης. Ωστόσο, μετά την ήττα της στον Ψυχρό Πόλεμο, την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και τις οικονομικές δυσκολίες της δεκαετίας του 1990, ένας αυξανόμενος αριθμός Ρώσων ένιωθε ότι η χώρα τους κατέστη αποικία η ίδια, την οποία κυβερνούσαν δυτικές δυνάμεις. Τώρα, λοιπόν, πιστεύουν ότι απελευθερώνονται από τον ζυγό που τόσο ταπείνωσε την πατρίδα τους», εξήγησε.

Ετσι, «στα μάτια των δυσαρεστημένων Ρώσων», συνέχισε ο αρθρογράφος, «κάθε μορφή αντίστασης στη Δύση συνιστά νίκη, ανεξάρτητα, σχεδόν, από το τελικό αποτέλεσμα. Ακόμη και στην περίπτωση υποχώρησης των ρωσικών δυνάμεων, θα παρηγορηθούν με τη σκέψη ότι θα έχουν αποτρέψει την “περαιτέρω υποδούλωση” της Ρωσίας». «Στο εσωτερικό, ακόμη και η ίδια η εισβολή αποτελεί ένα είδος νίκης», σύμφωνα με τον Μπόνοφ.

Η έλλειψη σαφώς καθορισμένων στόχων στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, που περιλαμβάνουν την «αποναζιστικοποίηση» και την «αποκομμουνιστικοποίηση», ενίοτε, της χώρας, την προστασία των κατοίκων του Ντονμπάς, την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας και τη μη ένταξη της στο ΝΑΤΟ, την επιστροφή πρώην ρωσικών εδαφών, την προστασία της ρωσικής γλώσσας, ακόμη και τη «διάσωση» των ουκρανικών πόλεων από τις Πορείες Υπερηφάνειας των ΛΟΑΤΚΙ+, ενισχύει, επίσης, την «πανοπλία» του Πούτιν, συνέχισε ο αρθρογράφος.

Η ασάφεια αυτή καθιστά ασαφές τόσο το τι αποτελεί νίκη όσο και το τι αποτελεί ήττα, εξήγησε.

Στην πραγματικότητα, ο τελευταίος είχε ήδη «επιβιώσει» από πολλές σοβαρές ήττες μεταξύ των οποίων η αποτυχία της πρώτης φάσης της εισβολής στο Κίεβο, η βύθιση της ναυαρχίδας του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα «Moskva», η υψηλού συμβολισμού έκρηξη στη Γέφυρα της Κριμαίας , που ακολούθησε τη βιαστική υποχώρηση από τα περίχωρα του Χάρκοβο κ.α. «Αλλοι αρχηγοί κρατών θα είχαν ανατραπεί ύστερα από τέτοιες στρατιωτικές αποτυχίες, ο Πούτιν όχι», συνόψισε ο ρώσος πρώην  διπλωμάτης.

Εξίσου, ο Πιοτρ Σάουερ του Guardian δίστασε να μιλήσει ευθέως για ήττα της Μόσχας στη Χερσώνα, συμφωνώντας στο ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μια μακρά, μεγάλης κλίμακας σύγκρουση με τη Δύση για τον Πούτιν, ο οποίος «δεν βιάζεται» – αυτό δήλωσε στη βρετανική εφημερίδα ένας πρώην ανώτερος στρατιωτικός αξιωματούχος, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας για να αποφύγει αντίποινα.

Παράλληλα, όμως, το ρεπορτάζ του Guardian ανέδειξε και τα «ρήγματα» στο ρωσικό αφήγημα. Σχολιάζοντας την εκκωφαντική σιωπή του Πούτιν για τα γεγονότα στον ουκρανικό Νότο –ενώ ο Σοϊγκού ανακοίνωνε την απόσυρση του ρωσικού στρατού από τη δυτική όχθη του Δνείπερου, ο ένοικος του Κρεμλίνου επισκεπτόταν ένα νευρολογικό νοσοκομείο στη Μόσχα, από όπου δεν έκανε καμία δήλωση για τη σημαντική εξέλιξη– η προαναφερθείσα πηγή ανέφερε:

«Ο Πούτιν δεν θέλει να μεταδώσει τα άσχημα νέα και να αναλάβει την ευθύνη για αυτή την υποχώρηση. Δεν θέλει να συνδεθεί με την αποτυχία». «Αυτός ήταν ο τρόπος λειτουργίας του εδώ και χρόνια», συμπλήρωσε ο αξιωματούχος, παραπέμποντας σε προηγούμενη οπισθοχώρηση του ρωσικού στρατού εν μέσω της σύρραξης: όταν οι Ρώσοι εγκατέλειπαν το Χάρκοβο, ο Πούτιν αγνόησε το συμβάν κατά παρόμοιο τρόπο, περνώντας την ημέρα στα εγκαίνια μιας τεράστιας ρόδας λούνα παρκ.

Την ίδια στιγμή, αναλυτές δεν απέκλειαν ο πρόσφατος διορισμός του Σουροβίκιν ως διοικητή των δυνάμεων της Μόσχας στην Ουκρανία να αποτελούσε προσπάθεια του Κρεμλίνου να απορροφηθεί ο πολιτικός αντίκτυπος μιας (ακόμη) υποχώρησης στην Ουκρανία από έναν αξιοσέβαστο στρατηγό.

«Ο Σουροβίκιν είναι το ιδανικό πρόσωπο για να ανακοινώσει την υποχώρηση», δήλωσε η πηγή του Guardian, η οποία έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τον στρατιωτικό αξιωματούχο, ο οποίος έκανε γνωστές τις εξελίξεις στο ρωσικό κοινό σε δηλώσεις που πραγματοποίησε από κοινού με τον ρώσο υπουργό Αμυνας. «Ο Σουροβίκιν δεν έχει εχθρούς μέσα στο σύστημα και δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι δεν κατανοεί τη στρατιωτική κατάσταση».

Ο Σάουερ, ο ανταποκριτής του Guardian για θέματα Ρωσίας, θύμισε, δε, ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ισχυρίζονταν ήδη από τον Σεπτέμβριο ότι ο ρώσος πρόεδρος είχε απορρίψει αιτήματα των στρατιωτικών για υποχώρηση από τη Χερσώνα την περίοδο εκείνη. Συνεπώς, πέραν της ικανότητάς του να είναι ρεαλιστής, να κάνει παραχωρήσεις όταν βρίσκεται σε αδιέξοδο, τα γεγονότα κατέδειξαν την επιδείνωση της στρατιωτικής κατάστασης της Μόσχας στο πεδίο, την οποία όμως δεν μπορούσε να συνεχίσει να αγνοεί ο Πούτιν.

«Είναι απλό, ο ουκρανικός στρατός έχει τώρα το “πάνω χέρι” στη Χερσώνα», σχολίασε η στρατιωτική πηγή.

Οι ανακοινώσεις των Σοϊγκού – Σουροβίκιν την Τετάρτη δεν ικανοποίησαν ακόμη και φίλους του Κρεμλίνου. «Η Χερσώνα παραδόθηκε. Αν δεν σε νοιάζει αυτό, τότε δεν είσαι Ρώσος… Αν δεν σε πόνεσε η παράδοση, δεν αξίζεις τίποτα», είπε ο υπερεθνικιστής φιλόσοφος και στενός σύμμαχος του ρώσου προέδρου Αλεξάντερ Ντούγκιν, ο οποίος είναι γνωστός και ως ο «Ρασπούτιν του Πούτιν».

«Ο πόλεμος πρέπει να γίνει λαϊκός πόλεμος με όλη τη σημασία της λέξης. Αλλά η κυβέρνηση πρέπει να γίνει του λαού και όχι αυτό που είναι τώρα», προσέθεσε ο Ντούγκιν, η κόρη του οποίου σκοτώθηκε νωρίτερα εφέτος, όταν εξερράγη βόμβα που είχε τοποθετηθεί στο αυτοκίνητο του, σε ανάρτησή του στο Telegram.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News