Οι Ρώσοι θα μπορούσαν να οπισθοχωρήσουν, συνεχίζοντας να πολεμούν, αφήνοντας πίσω τους, στη Χερσώνα, στρατιωτικές ομάδες, για να δυσκολέψουν την προέλαση των Ουκρανών και να αποκρύψουν την ήττα τους. Αντιθέτως, η Μόσχα επέλεξε να διατάξει τα στρατεύματά της να μετακινηθούν ανατολικά του ποταμού Δνείπερου.

Πρόκειται για μια επιλογή η οποία, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση όπως διαμορφώνεται σήμερα στην Ουκρανία, αποτελεί ένα πρώτο πολιτικό μήνυμα που αποστέλλει η Μόσχα από την αρχή του πολέμου, και θα μπορούσε να καταδεικνύει ότι το Κρεμλίνο είναι διατεθειμένο να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Σε ανάλυσή του, ο Τζιανλούκα ντι Φέο της La Repubblica εξηγεί πως, αναφέροντας πολλές φορές, τόσο ο υπουργός Αμυνας Σοϊγκού όσο και ο στρατηγός Σουροβίκιν, ότι «το πιο σημαντικό είναι η προστασία της ζωής των στρατιωτών μας», αποκάλυψαν στον ρωσικό λαό την αλήθεια: στην παρούσα φάση οι Ουκρανοί είναι πιο ισχυροί στο πεδίο.

Ακόμη πιο ξεκάθαρο ήταν το μήνυμα της Μαρία Ζαχάροβα, της εκπροσώπου του ρωσικού ΥΠΕΞ: «Δεν αρνηθήκαμε ποτέ να διεξαγάγουμε διαπραγματεύσεις με το Κίεβο και είμαστε ακόμη έτοιμοι, λαμβάνοντας υπόψη την αναδυόμενη πραγματικότητα» είπε. Ο Ντι Φέο σημειώνει επίσης πως σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι η ρωσική στάση άλλαξε μετά τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ.

«Με λίγα λόγια, είναι ένα σημείο καμπής», συνοψίζει ο ιταλός δημοσιογράφος. Αναγνωρίζει, φυσικά, πως στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια ειρηνευτική συμφωνία, καταρχάς γιατί η Ουκρανία εξακολουθεί να δηλώνει πως τελικός στόχος της είναι η απελευθέρωση όλων των κατεχoμένων εδαφών. Από την Τετάρτη, ωστόσο, υπάρχουν οι συνθήκες για τη διαπραγμάτευση μιας εκεχειρίας, μέσω της οποίας θα μπορούσε να τερματιστεί η σφαγή μετά από οκτώ μήνες πολέμου και φρίκης.

Ωστόσο, η κυβέρνηση Ζελένσκι εμφανίζεται στην καλύτερη περίπτωση επιφυλακτική. Σήμερα οι Ουκρανοί έχουν το πάνω χέρι στο πεδίο: παρά τα πλήγματα κατά ουκρανικών πόλεων, στα μέτωπα του πολέμου οι ουκρανικές δυνάμεις όχι μόνον αντιστέκονται, αλλά είναι πλέον σε θέση να αποφασίζουν πού, πότε και πώς να βάλλουν κατά των Ρώσων, χάρη στο ακμαιότατο ηθικό τους αλλά και την πολύτιμη στήριξη του ΝΑΤΟ.

Ολα αυτά τα γνωρίζει το Κίεβο, αλλά εξακολουθεί να ανησυχεί ιδιαίτερα για το ενδεχόμενο οι Ρώσοι να επιδιώκουν απλώς να κερδίσουν λίγο χρόνο, ούτως ώστε να πάρουν μια ανάσα και να αναδιοργανωθούν για να εξαπολύσουν μια νέα επίθεση. Ο φόβος τους είναι κάθε άλλο παρά αβάσιμος. Γιατί στην Ουκρανία έχουν ήδη αποσταλεί τουλάχιστον 50.000 από τους εφέδρους που επιστρατεύθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο, ενώ ακόμη 150.000 άνδρες μετατέθηκαν σε τρία κέντρα εκπαιδεύσεως κοντά στα ουκρανικά σύνορα, στις περιφέρειες του Κουρσκ και του Μπριάνσκ και στη Λευκορωσία.

«Εάν δεν υπάρξει εκεχειρία, αυτά τα στρατεύματα θα επιτεθούν, πιθανότατα τον Δεκέμβριο, όταν θα παγώσουν οι λασπωμένες πεδιάδες», γράφει ο Ντι Φέο. Στην παρούσα φάση η Μόσχα ενδέχεται να προσπαθεί να συνθέσει μια δύναμη παρόμοιου μεγέθους και ισχύος με εκείνη που συνέθεσε ενόψει της εισβολής στην Ουκρανία, τον περασμένο Φεβρουάριο. «Οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να την αναχαιτίσουν, ο φόρος αίματος, όμως, θα ήταν βαρύτατος. Και σε αυτή την περίπτωση στη Μόσχα θα απέμενε μία επιλογή: η πυρηνική βόμβα», υπενθυμίζει ο δημοσιογράφος της La Repubblica.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News