Οχι μόνον οι ΗΠΑ, όπως αποκάλυψε η Washington Post, αλλά και το ΝΑΤΟ ενθαρρύνουν πλέον τους Ουκρανούς να είναι ανοιχτοί για διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, ακόμη και στο άμεσο μέλλον, ειδικά εάν βρεθούν σε θέση ισχύος, καταφέρνοντας, τελικά, να ανακαταλάβουν την Χερσώνα, όπου μαίνεται μία από τις πιο σφοδρές μάχες κατά των ρωσικών δυνάμεων εισβολής.

Σε ανταπόκρισή του από τις Βρυξέλλες ο Κλάουντιο Τίτο της La Repubblica γράφει πως στις πιο πρόσφατες αναλύσεις που κυκλοφορούν στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη βελγική πρωτεύουσα, καταδεικνύεται πως η μάχη για τη Χερσώνα έχει στρατηγική σημασία, όχι μόνο από στρατιωτική άποψη αλλά και από πολιτική και διπλωματική.

Και είναι κυρίως οι Αμερικανοί αυτοί που αναφέρουν στο Κίεβο πως ενδέχεται να βρεθεί σε μια αποφασιστική καμπή της σύρραξης. Διότι η νίκη του ρωσικού στρατού σε μια από τις πιο σημαντικές πύλες προς την Αζοφική Θάλασσα και την Κριμαία θα μπορούσε να καταστήσει δυνατή τη διεξαγωγή ενός πρώτου ουσιαστικού γύρου διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα.

Νατοϊκοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεωρούν πως τα ρωσικά στρατεύματα βρίσκονται πλέον υπό πίεση, καθώς αδυνατούν να αντιδράσουν επιτυχώς στην ουκρανική αντεπίθεση. Περιορίζονται στο να αμύνονται, εξηγεί ο ιταλός ανταποκριτής, στοχεύόντας βασικές υποδομές (γέφυρες, δρόμους, ηλεκτρικό δίκτυο, ύδρευση), κατασκευάζοντας μια τριπλή γραμμή χαρακωμάτων, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν φυσικούς φραγμούς όπως ο ποταμός Δνείπερος. «Στόχος είναι να επιβραδυνθεί η προέλαση των στρατευμάτων του Κιέβου. Η Χερσώνα δεν είναι μια οποιαδήποτε πόλη: είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόσβαση στη θάλασσα και απαραίτητη για τον έλεγχο των υδάτινων πόρων και των ποτάμιων μεταφορών. Η ανάκτησή της θα άλλαζε τον ρου του πολέμου», συνοψίζει ο Κλάουντιο Τίτο.

Αυτό είναι ουσιαστικά το μήνυμα που αποστέλλουν οι ΗΠΑ, και μέσω των Βρυξελλών, στην κυβέρνηση της Ουκρανίας: εάν οι ανακαταληφθεί, τελικά, η Χερσώνα, θα μπορούσε το Κίεβο, όντας σε πλεονεκτική (σχετικά) θέση, να επιδιώξει τη έναρξη διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα. «Το θέμα είναι ότι ο Λευκός Οίκος για πρώτη φορά έχει αρχίσει να υποθέτει μια συγκεκριμένη πορεία αυτού του τύπου. Οχι, όμως χωρίς τη Χερσώνα. Οχι τώρα. Επίσης επειδή η έναρξη των διαπραγματεύσεων σε αυτό το στάδιο θα έδινε χρόνο στον στρατό της Μόσχας να αναδιοργανωθεί», εξηγεί ο Τίτο.

Αυτό σημαίνει πως πρέπει να επιτευχθούν ορισμένοι στρατηγικοί στόχοι, ούτως ώστε να μπορεί να καθίσει το Κίεβο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με κάποιες αξιώσεις. Για αυτό η Ουάσιγκτον και το ΝΑΤΟ βεβαίωσαν την αποστολή και άλλων οπλικών συστημάτων στο Κίεβο, ικανών να περιορίσουν τη δράση των ιρανικής κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών που χρησιμοποιεί το τελευταίο διάστημα η Μόσχα. Οι σύμμαχοι του Κιέβου εντείνουν, οπότε, τη στήριξη των ουκρανικών δυνάμεων, ακριβώς για να επιτευχθεί ο στόχος στη Χερσώνα.

Επιπλέον, υπάρχουν δύο θεμελιώδεις πτυχές που η αμερικανική κυβέρνηση τονίζει στις καθημερινές, πλέον, επαφές με τους με τους συμμάχους της. Η πρώτη αφορά τη ρωσική απειλή χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων. Παρότι προς το παρόν δεν θεωρείται πιθανό η Μόσχα να καταφύγει στα πυρηνικά, ο κίνδυνος εξακολουθεί να υφίσταται και πρέπει πάση θυσία να αποτραπεί, όχι μόνο γιατί το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αντιδράσει στρατιωτικά και σε μεγάλη κλίμακα κατά της Ρωσίας εάν χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, αλλά και επειδή ένα τακτικό πυρηνικό πλήγμα στη Ουρανία, θα τρομοκρατούσε κάποιους συμμάχους, τους Πολωνούς, για παράδειγμα.

Η δεύτερη πτυχή σχετίζεται με την Κίνα. Εάν εκδιωχθούν, τελικά, οι ρωσικές δυνάμεις από τη Χερσώνα, το Κρεμλίνο δεν θα μπορεί, πλέον, να αποκρύψει ότι αδυνατούν να φέρουν εις πέρας την όποια αποστολή τους. Το ενδεχόμενο σε αυτό το πλαίσιο να επέλθει μια αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα, παρότι συζητήθηκε και εξετάστηκε εκτενώς τους προηγούμενους μήνες, πλέον θεωρείται απίθανο. Οπότε στην παρούσα φάση οι ΗΠΑ θεωρούν πως μια ολοκληρωτική ήττα του Πούτιν θα είχε άκρως αρνητικό αντίκτυπο, καθώς θα κατά πάσα πιθανότητα θα έθετε την αδύναμη Μόσχα υπό την επιρροή της πανίσχυρης Κίνας. «Καλύτερα, οπότε, ένας εχθρικός Πούτιν αλλά πληγωμένος και ανεξάρτητος από το Πεκίνο», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Φυσικά τα αμερικανικά σχέδια για διαπραγματεύσεις εξαρτώνται και από πολιτικούς παράγοντες. Καθοριστικής σημασίας είναι καταρχάς οι ενδιάμεσες εκλογές της 8ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, δεδομένου ότι εάν χάσουν οι Δημοκρατικοί την πλειοψηφία και στη βουλή και στη γερουσία, τα δεδομένα σίγουρα θα αλλάξουν. Ο πόλεμος, ωστόσο, εισέρχεται σε μια νέα, διαφορετική φάση, λόγω ενός είδους «παράλληλης σύγκλισης» των συμφερόντων του Κρεμλίνου και του Λευκού Οίκου. Κανείς δεν αυταπατάται πως ένας πρώτος κύκλος διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ειρήνη, αλλά θα μπορούσε να επιτευχθεί μια εκεχειρία στο Ντονμπάς και να παραταθεί η συμφωνία για τα σιτηρά της Ουκρανίας.

Το ότι το κλίμα αρχίζει να αλλάζει, φαίνεται και από το γεγονός ότι η αμερικανική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι βρίσκεται σε άμεση επαφή με τη Μόσχα εδώ και μήνες. Πρωταγωνιστές των εμπιστευτικών συνομιλιών – οι οποίες σύμφωνα με την Wall Street Journal εστιάζονται στον κίνδυνο περαιτέρω επέκτασης της σύρραξης και στο πώς να αποφευχθεί μια πυρηνική κλιμάκωση – είναι ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζέικ Σάλιβαν, ο ρώσος ομόλογός του Νικολάι Πατρούσεφ και ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Πούτιν Γιούρι Ουσάκοφ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News