Βασικοί πρωταγωνιστές της υπόθεσης, πέρα από έναν σκοτεινό ρώσο επιχειρηματία και έναν αμερικανό δικηγόρο και λομπίστα, είναι ουσιαστικά ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Σε ένα μακροσκελές άρθρό του, ο Τζιμ Ράτενμπεργκ των New York Times ενώνει τα κομμάτια ενός παζλ, στο πλαίσιο του οποίου η ρωσική εμπλοκή στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016 υπέρ του πρώην προέδρου και εις βάρος της Χίλαρι Κλίντον συνδέεται άμεσα με την εισβολή των στρατευμάτων της Μόσχας στην Ουκρανία, τον περασμένο Φεβρουάριο. «Το Russiagate και ο πόλεμος μαζί σε μια διεθνή διαπλοκή, στην οποία ο Τραμπ και ο Πούτιν εμφανίζονται ως επιχειρηματικοί εταίροι», γράφει στην ανταπόκρισή του από τη Νέα Υόρκη ο Μάσιμο Μπαζίλε της La Repubblica. 

Ολα άρχισαν στις 28 Ιουλίου 2016. Το βράδυ που η Χίλαρι Κλίντον εξασφάλισε το προεδρικό χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος, ο διευθυντής της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ, δικηγόρος και λομπίστας Πολ Μάναφορτ, έλαβε ένα επείγον κρυπτογραφημένο email από τη Μόσχα. Αποστολέας ήταν ο Κονσταντίν Κιλίμνικ, ένας ρώσος πολίτης γεννημένος στη σοβιετική Ουκρανία, ο οποίος διηύθυνε το παράρτημα της συμβουλευτικής εταιρείας του Μάναφορτ, στο Κίεβο.

Αυτό που ζητούσε ο Κιλίμνικ (ο οποίος στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι ήταν πράκτορας της FSB)  ήταν μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον φίλο και επιχειρηματικό εταίρο του από τις ΗΠΑ. Στο μήνυμά του δεν αναφερόταν σε λεπτομέρειες, αλλά ενημέρωνε τον Μάναφορτ πως είχε συναντηθεί «με τον τύπο που σου έδωσε το μεγαλύτερο βάζο με μαύρο χαβιάρι, πριν από πολλά χρόνια».

Στον επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ, ένα βάζο με μαύρο χαβιάρι αξίας 30.000 δολαρίων είχε χαρίσει ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ο φιλορώσος πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας, που κατέφυγε στη Ρωσία το 2014, μετά την εξέγερση των Ουκρανών στη Μαϊντάν.

Επειτα από πέντε ημέρες, οι δυο άνδρες συναντήθηκαν, τελικά, στο Grand Havana Room, μια ιδιωτική λέσχη στην καρδιά του Μανχάταν, στον τελευταίο όροφο ενός ουρανοξύστη στο Νο 666 της Πέμπτης Λεωφόρου, που ανήκει στην οικογένεια του πρώην ανώτερου συμβούλου και γαμπρού του Ντόναλντ Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ.

Κατά τη συνάντηση, ο Κιλίμνικ παρουσίασε στον Μάναφορτ ένα μυστικό σχέδιο, η σημασία του οποίου θα γινόταν πλήρως αντιληπτή έπειτα από έξι χρόνια, καθώς οι δυνάμεις εισβολής του Πούτιν θα ξεκινούσαν να εισέρχονται στην Ουκρανία, τον περασμένο Φεβρουάριο. Το αποκαλούμενο «Mariupol Plan» («Σχέδιο Μαριούπολη») προέβλεπε τη δημιουργία μιας αυτόνομης (και απόλυτα ελεγχόμενης από τη Ρωσία) Δημοκρατίας στην ανατολική Ουκρανία, πρώτος «πρόεδρος» της οποίας θα ήταν ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των New York Times, οι Ρώσοι ήταν βέβαιοι ότι, εάν ο Τραμπ κέρδιζε την προεδρία χάρη στη συνδρομή του Κρεμλίνου, δεν επρόκειτο να εναντιωθεί στο εν λόγω σχέδιό τους. Τις επόμενες εβδομάδες, ρώσοι χάκερ στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη κλιμάκωσαν τις επιθέσεις τους, με στόχο να υπονομεύσουν την υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον προς όφελος του αντιπάλου της.

«Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία και η επίθεσή του στην αμερικανική δημοκρατία, μέχρι τώρα αντιμετωπίζονταν σε μεγάλο βαθμό ως δύο ξεχωριστές ιστορίες», γράφει ο Τζιμ Ράτενμπεργκ. «Ωστόσο, αυτές οι δύο αφηγήσεις ενώθηκαν εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ στο Grand Havana Room. Και το μάθημα αυτής της συνάντησης είναι ότι η αμερικανική περιπέτεια του Πούτιν μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητή ως προκαταβολή για ένα γεωπολιτικό δώρο πιο κοντά στην πατρίδα του: ένα υποτελές ουκρανικό κράτος», συμπληρώνει.

Τελικά, ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη στην προεδρία και ήδη από την περίοδο μετάβασης της εξουσίας, πριν ακόμη αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά του, άρχισε να δείχνει στο Κρεμλίνο πως καλώς είχε ποντάρει σε εκείνον. «Διόρισε ως σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας έναν απόστρατο αντιστράτηγο, τον Μάικλ Φλιν, ο οποίος είχε δεχθεί 33.750 δολάρια στη Μόσχα το 2015, για να μιλήσει σε μια εκδήλωση του ρωσικού κρατικοδίαιτου προπαγανδιστικού μέσου ενημέρωσης RT. Ακόμη και πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Φλιν συνομιλούσε με τον πρεσβευτή του Πούτιν στην Ουάσινγκτον, κατά προφανή παραβίαση του ομοσπονδιακού νόμου, σχετικά με την άρση των κυρώσεων λόγω της ρωσικής ανάμειξης στις εκλογές […] Ο νέος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ θα ήταν ο Ρεξ Τίλερσον, ο οποίος, ως διευθύνων σύμβουλος της Exxon Mobil, είχε επικρίνει την απόφαση της κυβέρνησης Ομπάμα να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία λόγω της απόσχισης της Κριμαίας και της κατάρριψης του αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών», αναφέρει ενδεικτικά ο αμερικανός δημοσιογράφος.

Ηδη πριν από την εκλογή του, ενόψει του εθνικού συνεδρίου των Ρεπουμπλικανών, κατά το οποίο έλαβε το προεδρικό χρίσμα, ο Τραμπ είχε επίσης εκφράσει τη «χλιαρή» υποστήριξή του στο ΝΑΤΟ, ενώ, μιλώντας με συνεργάτες του, είχε πει πως δεν άξιζε να ριψοκινδυνέψουν οι ΗΠΑ έναν Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για την προάσπιση της Ουκρανίας από τη Ρωσία.

Στη συνέχεια, απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους, ανέφερε πως θα λάμβανε σοβαρά υπόψη το ενδεχόμενο αναγνώρισης της Κριμαίας ως μέρος της Ρωσίας. Και όταν ανέλαβε, τελικά, την προεδρία, η παροχή στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο μειώθηκε αισθητά, με πρωτοβουλία του συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Τραμπ, Τζέφρι Γκόρντον.

Ολα, οπότε, έβαιναν καλώς για τη Ρωσία και τον Πούτιν. Ωστόσο, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κατάφερε να επανεκλεγεί και τον Ιανουάριο του 2021 τα ηνία των ΗΠΑ ανέλαβε ο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος είχε υποσχεθεί να εναντιωθεί στις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες του ομολόγου του στη Μόσχα.

Πριν εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο, o πρώην (και πιθανός επόμενος) πρόεδρος των ΗΠΑ έδωσε χάρη στον Πολ Μάναφορτ, ο οποίος είχε καταδικαστεί για οικονομικές απάτες και συνωμοσία κατά των ΗΠΑ. Επειτα από 13 μήνες, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, αν και δίχως πια τον φίλο του στον Λευκό Οίκο, διέταξε τα στρατεύματά του να εισβάλουν στην Ουκρανία.