Η ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και την απόγνωση, αλλάζει άραγε ανάλογα με το ποιος θεωρείς ότι ευθύνεται; Και πότε μια ιστορία ταπείνωσης και εκμετάλλευσης μετατρέπεται σε αντικειμενική είδηση, που απαιτεί ψύχραιμη αποτίμηση των εκδοχών των δύο πλευρών, όταν μέχρι πρόσφατα μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία αρκούσε για την εξέγερση της συνείδησης δημοσιογράφων (και κομματικών στελεχών);

Δύο περιστατικά, δύο αντιδράσεις:

Εδώ και δυόμισι χρόνια τα «ξένα Μέσα» έχουν μετατραπεί σε μεταβλητή της πολιτικής αντιπαράθεσης – δεν περνάει συζήτηση στη Βουλή που να μην τσακώνονται Μητσοτάκης και Τσίπρας κρατώντας άρθρα στα αγγλικά ή στα γερμανικά. Και οι διαφορετικές «αναγνώσεις» των δύο περιστατικών στον Εβρο (τον Αύγουστο και τον Οκτώβριο του 2022) είναι ενδεικτικές μιας δηλητηριασμένης ατμόσφαιρας που έχει ως αφετηρία την εργαλειοποίηση απελπισμένων ανθρώπων από τον Ερντογάν στα σύνορα, τον Μάρτιο του 2020. Που επιχειρήθηκε να γυρίσει τούμπα με την Ελλάδα στον ρόλο του θύτη.

Τον Αύγουστο του 2022 λοιπόν, η κυβέρνηση της Ελλάδας δέχτηκε πυρά από τους εκπροσώπους του ηθικού πλεονεκτήματος για την πασίγνωστη πια ιστορία με τους 38 σύρους πρόσφυγες στη νησίδα του Εβρου (αναλυτικά εδώ). 

Η αιχμή του δόρατος όσων κατακεραύνωναν τη χώρα για αδιαφορία και την κυβέρνηση για ωμή απανθρωπιά -«πυροβολώντας» στο Twitter από τα υψίπεδα της ηθικής- ήταν η υπόθεση της «πεντάχρονης Μαρίας» που εγράφη και υιοθετήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα (χωρίς κανένα στοιχείο) ότι πέθανε από τσίμπημα σκορπιού και την έθαψαν οι γονείς της σε ελληνική νησίδα (που αποδείχτηκε ότι ήταν τουρκικό έδαφος). Το θέμα διερευνάται από τον Αρειο Πάγο και ουδείς έως τώρα από όσους διέσπειραν ψέματα αισθάνθηκε καμία υποχρέωση για την αποκατάσταση της αλήθειας.  

Δύο μήνες μετά, το περασμένο Σάββατο, 15 Οκτωβρίου, 92 άνθρωποι εντοπίστηκαν γυμνοί και τραυματισμένοι στον Εβρο, όπως επιβεβαίωσε η Frontex στο Γαλλικό Πρακτορείο. Καμία συνείδηση δεν επαναστάτησε αυτή τη φορά. Πρυτάνευσε η ψύχραιμη αποτύπωση των γεγονότων. Διαβάσαμε ότι αυτό είπε η Ελλάδα και αυτό είπε η Τουρκία χωρίς να μπαίνει στο κάδρο ο υπαίτιος (που είναι προφανώς ο Ερντογάν) για αδιαφορία και απανθρωπιά.

Η διαφορά στην κάλυψη και στις διαστάσεις που πήραν τα δύο ζητήματα, από τα ίδια Μέσα Ενημέρωσης που μνημονεύουν συνεχώς Μητσοτάκης και Τσίπρας στη Βουλή, είναι ένας καθρέφτης των τελευταίων δυόμισι ετών για την όλη ιστορία του Μεταναστευτικού, κάποιων ΜΚΟ και ορισμένων «ξένων Μέσων». Που αίφνης μετά την απάνθρωπη πράξη των Τούρκων υιοθέτησαν μια αποστασιοποιημένη, αποδραματοποιημένη και αντικειμενική στάση που αποδείχτηκε ότι «την είχαν» -και μας την είχαν στερήσει. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News