Πολλές ελπίδες –γεωπολιτικού χαρακτήρα βασικά, αλλά και του ενεργειακού όχι αμελητέου– στήριζε η Τουρκία στην εκμίσθωση μέσω ειδικού μνημονίου της λιβυκής ΑΟΖ με σκοπό τις έρευνες.

Με ειδικά γυαλιά, παραμορφωτικά, τύπου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η υπόθεση φαινόταν εύκολη από πολιτικής απόψεως, αφού στην Τρίπολη ο πρωθυπουργός Αμπντουλχαμίντ Ντμπεϊμπά δεν είναι μόνο άξιος της εμπιστοσύνης του ΟΗΕ και των Δυτικών κυβερνήσεων, αλλά και φιλότουρκος. Βέβαια, στην επιχείρηση που ανέλαβε να φέρει εις πέρας ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ως επικεφαλής μεγάλης αντιπροσωπείας υπήρχαν εξαρχής δύο προβλήματα: η στάση της Ελληνικής Δημοκρατίας και η στάση της λιβυκής Βουλής.

Η μεν ελληνική πλευρά κινητοποιήθηκε ώστε το καινούργιο τουρκολιβυκό μνημόνιο να μην παραβιάσει την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ, η δε λιβυκή Βουλή απεφάνθη ότι ο Ντμπεϊμπά δεν δικαιούται να υπογράφει συμφωνίες μέχρις ότου προκύψει ψηφισμένη από τον λιβυκό λαό κυβέρνηση.

Η κίνηση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια να επικοινωνήσει αμέσως με τον αιγύπτιο ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι απέδωσε καρπούς: ο κ. Δένδιας θα μεταβεί στο Κάιρο για διαβουλεύσεις την προσεχή Κυριακή, ενώ ήδη οι πληροφορίες που γνωστοποιούνται μέσω διπλωματικών διαύλων αφορούν τη διμερή αμφισβήτηση της νομιμότητας της λιβυκής κυβέρνησης να υπογράψει το μνημόνιο περί εκμίσθωσης της ΑΟΖ.

Από πλευράς της και όπως ήταν αναμενόμενο απ’ όλους πλην Τουρκίας, η βουλή του Τομπρούκ απέρριψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο της Δευτέρας 3 Οκτωβρίου, που ήρθε τρία χρόνια μετά το μνημόνιο περί τουρκολιβυκής ΑΟΖ (επί Σαράζ), με τον χαρακτηρισμό παράνομο όπως ακριβώς είπε ο πρόεδρός της Ακίλα Σάλεχ.

Είναι σε όλους γνωστό ότι η λιβυκή Βουλή δεν αποδέχεται την εξουσία του Ντμεϊμπά, θεωρώντας ότι η λεγόμενη κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» εξεμέτρησε προ πολλού το ζην δίχως να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της, δηλαδή χωρίς να διεξαγάγει εκλογές. Ο παρατηρητής των λιβυκών πραγμάτων διαπιστώνει εύκολα ότι και σήμερα στη Λιβύη συνεχίζεται ο εμφύλιος πόλεμος, αλλά με άλλα μέσα –με  πολιτικά–, έτσι το ερώτημα είναι κατά πόσον η Τουρκία μπορεί να διευρύνει το πλαίσιο των ελληνοτουρκικών αντιθέσεων «επενδύοντας» σε ένα τόσο ασταθές πεδίο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News