«Ο Πούτιν; Οσον αφορά τις πυρηνικές απειλές, προς το παρόν μπλοφάρει. Αλλά βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Εάν καταφύγει στη χρήση πυρηνικών όπλων (περιλαμβανομένων και των αποκαλούμενων “τακτικών”) στην Ουκρανία, η αντίδραση του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας θα ξεσπάσει στο Καλίνινγκραντ και στη Βαλτική. Και θα πρόκειται περί ανοιχτού πολέμου μεταξύ Δύσης και Ρωσίας», εξηγεί ο Μαρκ Γκαλεότι, καθηγητής στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου και μέλος του Royal United Services Institute (RUSI), του πιο φημισμένου κέντρου μελετών για ζητήματα άμυνας και ασφάλειας της Βρετανίας. 

Ο έγκυρος βρετανός ιστορικός με ειδίκευση στη Ρωσία (για την οποία έχει γράψει περισσότερα από είκοσι βιβλία) πιστεύει πως ο Πούτιν μπλοφάρει, καταρχάς γιατί «όταν κάποιος σου λέει ότι δεν μπλοφάρει, το πιθανότερο είναι ότι μπλοφάρει», είπε, μιλώντας στην La Repubblica. «Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πούτιν επικαλείται το φάσμα των πυρηνικών όπλων. Κατά τη γνώμη μου, στην παρούσα φάση, είναι εξαιρετικά απίθανο να τα χρησιμοποιήσει η Ρωσία. Η Κίνα δεν θα ήταν καθόλου χαρούμενη. Ακούσαμε, στη σύνοδο κορυφής της Σαμαρκάνδης, τις σαφείς επικρίσεις κατά του Πούτιν όχι μόνο από το Πεκίνο, αλλά και από την Ινδία και την Τουρκία. Και αυτό δημοσίως: πόσo μάλλον ιδιαιτέρως… Είναι ένας βαρύς αποτρεπτικός παράγοντας, που καθιστά την πυρηνική απειλή λιγότερο αξιόπιστη», πρόσθεσε.

Κίνηση απογοήτευσης αλλά όχι πανικού

Ωστόσο ο ρώσος πρόεδρος αναγκάστηκε να καταφύγει στην κλιμάκωση επειδή δεν είχε άλλη επιλογή. «Ο Πούτιν εξαρχής ήθελε να λήξει την εισβολή με μια γρήγορη νίκη, αλλά η πραγματικότητα τον διέψευσε κατηγορηματικά. Η Κίνα και η Ινδία δεν θέλουν την επ’ αόριστον παράταση αυτού του πολέμου. Η Ουκρανία ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αραβοσίτου για το Πεκίνο», ανέφερε σχετικά ο Γκαλεότι.

Οσον αφορά την κήρυξη μερικής επιστράτευσης 300.000 εφέδρων που κήρυξε ο Πούτιν και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, «δεν αναμένω χάος ή τρομοκρατία (στη Ρωσία). Αλλά σίγουρα ο Πούτιν αθέτησε μια σιωπηρή συμφωνία με τον λαό του: “ο πόλεμος μου δεν θα επηρεάσει την καθημερινότητά σας”, υπαινισσόταν. Τώρα, όμως, υπάρχουν πολλοί Ρώσοι που εμπλέκονται, άμεσα ή έμμεσα. Δεν μπορούν πια να συνεχίσουν να είναι αδιάφοροι», σημείωσε.

Πάντως σύμφωνα με τον Γκαλεότι ο ρώσος πρόεδρος δεν βρίσκεται (ακόμα) σε απόγνωσή. «Σίγουρα είναι απογοητευμένος, ανήσυχος, σε μεγάλο βαθμό ντροπιασμένος. Πιστεύει ακράδαντα ότι η Δύση θα κουραστεί τελικά με την Ουκρανία. Αλλά αυτό είναι απίθανο. Οπως απίθανες είναι οι διαμαρτυρίες και οι ταραχές που ήλπιζε πως θα ξεσπούσαν στην Ευρώπη, ως επακόλουθο του ενεργειακού εκβιασμού για την ενέργεια», ανέφερε.

Σχετικά με τα (ψευδο)δημοψηφίσματα στα υπό ρωσική κατοχή εδάφη της Ουκρανίας, ο βρετανός ακαδημαϊκός θεωρεί πως «ο Ρώσος ηγέτης θα καταλήξει ακόμη βαθύτερα σε αδιέξοδο: θα έχει ολοένα λιγότερη ελευθερία ελιγμών, ειδικά μετά τη λαϊκή κινητοποίηση. Θα βρίσκεται σε ολοένα πιο δύσκολη θέση».

Ο εσωτερικός κίνδυνος

Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι θα καταφύγει στα πυρηνικά, γιατί ακόμη και ένα «τακτικό» πλήγμα, θα μπορούσε να στρέψει εναντίον του, πρόσωπα με μεγάλη επιρροή που, προς το παρόν, εξακολουθούν να του είναι πιστοί. «Κάποιος ισχυρός στρατηγός θα μπορούσε να εξεγερθεί και αυτό θα ήταν η αρχή του τέλους για τον Πούτιν».

Αλλά εάν βρεθεί, τελικά, σε απόγνωση ο ρώσος πρόεδρος και επιλέξει να καταφύγει στην «πυρηνική λύση», η Δύση θα απαντήσει «με καταστροφικές – μη πυρηνικές – επιθέσεις κατά ρωσικών στόχων. Εναντίον των πολεμικών πλοίων τους στη Βαλτική Θάλασσα, για παράδειγμα, ή μπλοκάροντας τον θύλακο του Καλίνινγκραντ, και βάλλοντας εναντίον του. Φυσικά δεν θα δούμε στρατεύματα του ΝΑΤΟ να βαδίζουν προς τη Μόσχα. Αλλά θα είναι ένας ανοιχτός πόλεμος μεταξύ των δύο μπλοκ. Σε μια τέτοια περίπτωση η Δύση θα κάνει τα πάντα για μια αλλαγή καθεστώτος στο Κρεμλίνο: ο Πούτιν θα έχει καταστεί πολύ επικίνδυνος και θα πρέπει να απομακρυνθεί ή να εξοντωθεί πάση θυσία. Ακόμη και οι ρωσικές ελίτ το γνωρίζουν καλά αυτό», είπε ο Γκαλεότι.