Το γέλιο εκδηλώνεται με πολλές μορφές, από το απλό, ευγενικό και γλυκό μειδίαμα, μέχρι τον σπαρταριστό μεταδοτικό γέλωτα. Τώρα, οι επιστήμονες αναπτύσσουν ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) σε ρομπότ, που στοχεύει να αντιγράψει όλες τις «αποχρώσεις» του γέλιου και να τις αναπαράγει με τον σωστό τρόπο, την κατάλληλη στιγμή.

Η ομάδα των επιστημόνων πίσω από το εύθυμο ρομπότ με το όνομα Ερικα υποστηρίζει ότι το σύστημα θα μπορούσε να βελτιώσει τις φυσικές συνομιλίες μεταξύ των ανθρώπων και των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης, όπως γράφει ο Guardian.

«Πιστεύουμε ότι μία από τις σημαντικές λειτουργίες της συνομιλητικής τεχνητής νοημοσύνης είναι η ενσυναίσθηση», δήλωσε ο δρ Κότζι Ινούε, από το Πανεπιστήμιο του Κιότο, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Frontiers in Robotics and AI.

Στην πραγματικότητα οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα ρομπότ με σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που του προσδίδει αίσθηση του χιούμορ και ικανότητα γέλιου, ανάλογη με την εκάστοτε περίσταση.

Το ρομπότ αντιδρά στο ανθρώπινο γέλιο και γελώντας κι αυτό και με τον ίδιο τρόπο, δημιουργεί το αίσθημα ενσυναίσθησης και καλύτερης επικοινωνίας με τον άνθρωπο. Στην ουσία πρόκειται για ακόμη ένα βήμα, ώστε τα ρομπότ τα γίνουν ακόμη πιο ανθρώπινα.

Το νέο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης διαθέτει τρία υποσυστήματα. Ενα που ανιχνεύει το ανθρώπινο γέλιο, ένα που αποφασίζει εάν θα γελάσει ανταποκρινόμενο σε κάτι αστείο και ένα που επιλέγει τον κατάλληλο για την περίσταση τύπο γέλιου, δηλαδή ευγενικό και διακριτικό, δυνατό, ξεκαρδιστικό κ.λπ.

Η αίσθηση του χιούμορ που απέκτησε η Erica χάρη στην ενσωμάτωση του νέου συστήματος δοκιμάστηκε με σύντομους διαλόγους δύο έως τριών λεπτών ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και το ρομπότ, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι το μηχάνημα δεν γελάει πάντα, ακόμη και όταν δεν χρειάζεται, ότι δεν μένει βουβό όταν πρέπει να γελάσει και ότι γελάει με κατάλληλο τρόπο, που μαρτυρά κατανόηση και ενσυναίσθηση.

Το νέο σύστημα φάνηκε να τα καταφέρνει καλύτερα του αναμενομένου, όπως σχολίασαν οι επιστήμονες. Φυσικά το γέλιο είναι μόνο μία όψη της φυσικής συζήτησης ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και μία μηχανή.

Οπως είπε ο Ινούε, «τα ρομπότ θα πρέπει να έχουν έναν διακριτό χαρακτήρα και μπορούν αυτό να το δείξουν μέσω των συμπεριφορών τους κατά τον διάλογο, όπως το γέλιο, η ματιά, οι χειρονομίες και το στιλ ομιλίας. Ομως, δεν θεωρούμε ότι πρόκειται για εύκολο πρόβλημα και πιθανώς θα χρειαστούν πάνω από 10 έως 20 χρόνια πριν τελικά πετύχουμε μία συζήτηση με ένα ρομπότ όπως θα κάναμε με έναν φίλο».

«Ενα ρομπότ ή ένας αλγόριθμος δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει και να αισθανθεί έναν άνθρωπο. Δεν σε γνωρίζει. Δεν σε καταλαβαίνει. Και φυσικά δεν κατανοεί την έννοια του γέλιου. Δεν μπορεί να είναι ευαίσθητο. Αλλά μπορεί να είναι τόσο καλό, που να σε κάνει να πιστέψεις ότι καταλαβαίνει τι σου συμβαίνει», σχολιάζει η Σάντρα Γουότσερ από το Ινστιτούτο Διαδικτύου του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News