Μετά τη συνέντευξη Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, ξέρουμε: δεν θα αλλάξει ο εκλογικός νόμος, δεν θα έχουμε εκλογές το φθινόπωρο και (πιθανόν) να μην έχουμε ούτε ανασχηματισμό. Κυρίως όμως ξέρουμε από τώρα, το αργότερο οκτώ μήνες πριν από τις πρώτες κάλπες, το δίλημμα που θέτει ο Πρωθυπουργός για τις πρώτες εκλογές, οι οποίες θα γίνουν με απλή αναλογική.

Το δίλημμα είναι απλό: Μητσοτάκης ή Τσίπρας. Είτε με απλή αναλογική, είτε με ενισχυμένη. Ορισμένοι εξεπλάγησαν όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, πράγμα ασυνήθιστο, είπε ότι ο βασικός πολιτικός του αντίπαλος, ο κ. Τσίπρας, μπορεί να γίνει Πρωθυπουργός από τις κάλπες της απλής αναλογικής ως επικεφαλής μιας συμμαχίας την οποία χαρακτήρισε «πολιτική τερατογένεση», ακόμη και αν η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα με σημαντική διαφορά.

«Θέλω να γνωρίζουν οι έλληνες πολίτες ότι μετά την πρώτη κάλπη υπάρχει πιθανότητα συγκρότησης κυβέρνησης με Πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα, με τη στήριξη του κ. Ανδρουλάκη, με τη συμμετοχή του κ. Βαρουφάκη και με τη στήριξη ή ανοχή του κ. Κουτσούμπα», είπε ο κ. Μητσοτάκης. Ενώ όταν ρωτήθηκε «πόσο κοντά είστε με τον κ. Βελόπουλο» απάντησε «καθόλου».

Οι διατυπώσεις αυτές, ιδίως η πρώτη, αποτελούν καινούργιο στοιχείο και μοιραία τροφοδοτούν σενάρια πολιτικών κύκλων για ανορθόδοξες συμμαχίες που ενδέχεται να σταθούν απέναντι στη ΝΔ ακόμη κι αν είναι πρώτη με διαφορά. Ωστόσο, η παρουσίαση ενός σεναρίου από τον Πρωθυπουργό έχει πάντα πολιτικό περιεχόμενο και διλημματικό χαρακτήρα και ποτέ δεν γίνεται για να περάσει η ώρα. 

Η μετεκλογική συμμαχία την οποία περιέγραψε ο κ. Μητσοτάκης αφορά το ενδεχόμενο σύμπραξης ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25 και ΚΚΕ. «Μαθηματικά τουλάχιστον υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Και το λέω επίσης γιατί όλη η στάση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Ανδρουλάκη το τελευταίο διάστημα με κάνει να πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ» σημείωσε στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο πλαίσιο της ΔΕΘ.

Παρότι ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε την άποψη ότι ο κ. Ανδρουλάκης βρίσκεται κοντά στον κ. Τσίπρα, κάτι που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαψεύδει, το πραγματικό πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση δεν είναι ούτε η παράκαμψη του πρώτου κόμματος (αν αυτό είναι η ΝΔ, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις), ούτε η δυσκολία της επίτευξης ενός ποσοστού κοντά στο 47% για να έχουν όλα μαζί τα κόμματα αυτά 151 βουλευτές. Είναι η σαφής και δηλωμένη άρνηση του ΚΚΕ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, ακόμη κι αν προκύψει μαθηματικά (πράγμα πολύ δύσκολο με βάση της δημοσκοπήσεις), πολιτικά είναι μάλλον αδύνατο.  

Πριν πάμε σε μια προωθημένη παραλλαγή αυτού του σεναρίου (που δεν ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης) και προβλέπει σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές τη συμμετοχή του κόμματος του κ. Βελόπουλου σε μια ετερόκλητη συμμαχία κατά της ΝΔ, αξίζει να σταθούμε στο ρήγμα ανάμεσα στους κ. Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη που ολοένα και βαθαίνει.  

Ο κ. Ανδρουλάκης, αναφερόμενος στις κάλπες της απλής αναλογικής, δήλωσε την Παρασκευή στον ΑΝΤ1 ότι αν οι πολίτες δώσουν ισχυρή εντολή στο ΠΑΣΟΚ «από την πρώτη Κυριακή θα έχουμε σταθερότητα, ισχυρή κυβέρνηση και κυβέρνηση με πρόγραμμα, συνέπεια, ευθύνη και ήθος». Παράλληλα σημείωσε ότι «η χώρα θα έχει πολύ καλύτερη τύχη με έναν πρωθυπουργό που έχει ευρωπαϊκή εμπειρία, που σέβεται τους θεσμούς, που είναι βαθιά δημοκράτης και δεν έχει παίξει με την εγχώρια ολιγαρχία», αποστροφή που τροφοδότησε σενάρια για το ενδεχόμενο συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ με κάποιους να αναρωτιούνται αν ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να κάνει πίσω και να δεχτεί να μην είναι Πρωθυπουργός.  

Το σενάριο αυτό, που στηρίζεται στην ξεκάθαρη θέση του κ. Ανδρουλάκη ότι δεν θα δεχτεί να είναι Πρωθυπουργός ούτε ο κ. Τσίπρας, ούτε ο κ. Μητσοτάκης (με τον οποίο έκοψε κάθετα κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας μετά την παρακολούθησή του από την εποπτευόμενη από το Μαξίμου ΕΥΠ) προσκρούει σε δύο προφανή ερωτήματα. Πρώτον, στον αν υφίσταται όντως αρραγές μέτωπο Τσίπρα-Ανδρουλάκη (κάτι που διαψεύδεται κατηγορηματικά από τον κ. Ανδρουλάκη) και, δεύτερον, στο αν ο κ. Τσίπρας θα ήταν διατεθειμένος να κάνει πίσω σε ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ ακόμη και για την καρέκλα του Πρωθυπουργού (κάτι που ξεκάθαρα δεν δέχεται ως τώρα ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ).  

Παράλληλα, στη σεναριολογία που ήδη υπάρχει και θα ενισχύεται όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, προστίθεται και μια προωθημένη εκδοχή: το ενδεχόμενο ο κ. Βελόπουλος να συμμαχήσει με τις κεντροαριστερές και αριστερές δυνάμεις σε μια επανάληψη της συγκυβέρνησης της Αριστεράς με την Δεξιά, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την περίοδο 2015-2019.

Σε αυτή την περίπτωση όμως, παρότι πολλοί βλέπουν συγκλίσεις ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25 του κ. Βαρουφάκη και Ελληνική Λύση ως προς την κριτική που άσκησαν -και τα τρία κόμματα- στην κυβέρνηση για τη στήριξη της Ουκρανίας με όπλα και πολεμικό υλικό, δεδομένο πρέπει να θεωρείται το χάσμα με τον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος έχει λάβει ξεκάθαρη θέση για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Επομένως, η κεκαλυμμένη ή ανοιχτή έκφραση συμπάθειας προς την πλευρά Πούτιν η οποία συνδυάζεται με την πολιτική θέση ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας μια στενότερη σχέση της με την Ρωσία, ακόμη και όσο μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα μπορούσε σύμφωνα με κάποιους αναλυτές να φέρει πιο κοντά τον κ. Βελόπουλο με τα άλλα κόμματα. Δεν μπορεί όμως να τον φέρει πιο κοντά με τον κ. Ανδρουλάκη ακόμη κι αν επρόκειτο για τη συγκρότηση μετώπου κατά του κ. Μητσοτάκη. 

Ολα τα παραπάνω είναι ασφαλώς εξαιρετικά πολύπλοκα και με βάση της δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή δεν στέκουν ούτε μαθηματικά. Επομένως, το ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι η αναφορά του κ. Μητσοτάκη στο σενάριο μιας «πολιτικής τερατογένεσης» έγινε για να θέσει από τώρα το δίλημμα της πρώτης Κυριακής (με την απλή αναλογική), να ενισχύσει τη συσπείρωση του κόμματός του και να καταπολεμήσει τη λεγόμενη «χαλαρή ψήφο» στο λεγόμενο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, προτάσσοντας ως «φόβητρο» το μακρινό ενδεχόμενο ο κ. Τσίπρας να είναι Πρωθυπουργός μιας ετερόκλητης συμμαχίας μετά τις πρώτες εκλογές. 

Κλείνοντας, πρέπει να σημειωθεί η εντύπωση που έκανε σε πολιτικούς αναλυτές η σαφής διάκριση που έκανε -εμμέσως πλην σαφώς- ο κ. Μητσοτάκης ανάμεσα στον κ. Ανδρουλάκη και στον κ. Βενιζέλο. Στον κ. Ανδρουλάκη απάντησε με επίθεση στις επιθέσεις που έχει δεχτεί, ενώ για τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος έχει ασκήσει σκληρή κριτική στον Πρωθυπουργό για το ζήτημα των υποκλοπών, είπε ότι διαφωνεί μαζί του αλλά ότι «μάλλον αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν». Και στάθηκε στις 10 κάλπες (η μια για τον κ. Βενιζέλο) που έστησε για τους πολιτικούς του αντιπάλους ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για τη Novartis, γεγονός που αποτελεί σημείο αναφοράς για το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News