Ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών ο Ντόναλντ Τραμπ έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσής του από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Ομως δεν εστίαζε την προσοχή του σε μυστικά προγράμματα ανάπτυξης προηγμένων οπλικών συστημάτων από εν δυνάμει εχθρούς των ΗΠΑ, ούτε στις λεπτομέρειες όσον αφορά τις ευρύτερες πολιτικές εθνικής ασφάλειας της χώρας του. Νοιαζόταν κυρίως για θέματα που περιστρέφονταν γύρω από τις προσωπικές του σχέσεις με τους παγκόσμιους ηγέτες και από την ισχύ που κατείχε ως επικεφαλής των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Ενθουσιαζόταν επίσης με μυστικές αποστολές για την εξόντωση «επιφανών» στόχων, όπως εκείνες που οδήγησαν στο θάνατο του Αμπου Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, ηγέτη του ISIS, και του ιρανού υποστρατήγου και ηγετικού στελέχους των Φρουρών της Επανάστασης Κασέμ Σουλεϊμάνι.

Σε αντίθεση με κάποιους από τους προκατόχους του, δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις εκθέσεις των μυστικών υπηρεσιών όσον αφορά τα Α.Τ.Ι.Α αλλά έκανε ερωτήσεις για τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, για την όψη (!) των πλοίων του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, για το μέγεθος και την ισχύ του αμερικανικού πυρηνικού οπλοστασίου.

Σήμερα, ωστόσο, το ενδιαφέρον του αμερικανού πρώην προέδρου για απόρρητες πληροφορίες βρίσκεται στον πυρήνα της ποινικής έρευνας που διεξάγεται όσον αφορά εκατοντάδες χαρακτηρισμένα έγγραφα που φύλασσε στην έπαυλή του στη Φλόριντα, παρά την αποχώρησή του από τον Λευκό Οίκο.

Τι είδους πληροφορίες εμπεριέχει το υλικό που εντοπίστηκε στο Μαρ-α-Λάγκο παραμένει άγνωστο ενώ ούτε τα ερωτήματα όσον αφορά τους λόγους που οδήγησαν τον Τραμπ να πάρει αρχικά μαζί του τα εν λόγω έγγραφα και να αρνηθεί στη συνέχεια να τα παραδώσει, έχουν απαντηθεί.

Οσον αφορά τους πιθανούς κινδύνους για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, οι υπηρεσίες πληροφοριών δεν τους έχουν ακόμη αξιολογήσει, αν και πρόκειται να το κάνουν σύντομα, μετά από την παρότρυνση των κορυφαίων εκπροσώπων αμφοτέρων των κομμάτων στην Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας.

Αλλά λαμβάνοντας υπόψη μαρτυρίες πρώην αξιωματούχων της κυβέρνησης Τραμπ, σχετικά με τα θέματα που τον ενδιέφεραν περισσότερο κατά την τακτική ενημέρωσή του από τις μυστικές υπηρεσίες, συμπεραίνεται πως «ελκόταν από θέματα με σαφείς αφηγήσεις, προσωπικά στοιχεία ή οπτικά δεδομένα», δηλαδή εικόνες ή γραφήματα, αναφέρουν σε ρεπορτάζ τους οι New York Times.

Ορισμένοι από τους πρώην αξιωματούχους που μίλησαν στη νεοϋορκέζικη εφημερίδα είπαν πως, μετά το τέλος κάθε ενημέρωσης, το σχετικό ενημερωτικό υλικό συνήθως επέστρεφε στις αρμόδιες υπηρεσίες ενώ άλλοι σημείωσαν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ζητούσε συχνά να κρατάει ο ίδιος κάποια από τα έγγραφα, κυρίως με γραφήματα ή εικόνες. Ωστόσο φαίνεται πως υπάρχει ευρεία συμφωνία αναφορικά με το είδος των απόρρητων πληροφοριών που τον ενδιέφεραν και εκείνων που δεν τον απασχολούσαν.

 Ο Τζον Μπόλτον, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Ντόναλντ Τραμπ, ανέφερε ενδεικτικά πως μια φορά ίδρωσε ώσπου να καταφέρει να κερδίσει την προσοχή του, στο πλαίσιο ενημέρωσής του για τον έλεγχο της οπλοκατοχής, καθώς ο τότε πρόεδρος παρακολουθούσε ένα αγώνα του 21ου Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.

Εως το τέλος της θητείας του ο Τραμπ είχε φτάσει στο σημείο να θεωρεί υπερπολύτιμες τις όποιες πληροφορίες και απόψεις των υπηρεσιών πληροφοριών για τους παγκόσμιους ηγέτες. Πριν και μετά από κάθε συνομιλία που είχε με τους ομολόγους του ανά τον κόσμο ενημερωνόταν εκτενώς για αυτούς, καθώς επιδίωκε να συσφίξει τις σχέσεις του με αυταρχικούς ηγέτες όπως ο Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας και ο Σι Τζινπίνγκ της Κίνας και να έχει το πλεονέκτημα στο πλαίσιο των σχέσεων του με συμμάχους του, τους οποίους αντιπαθούσε προσωπικά, όπως η Ανγκελα Μέρκελ της Γερμανίας, ο Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας και ο Τζάστιν Τριντό του Καναδά.

Ενδεχομένως επειδή οι δικές του ατασθαλίες έδιναν επί χρόνια τροφή στις κοσμικές στήλες για κουτσομπολιά, ο Ντόναλντ Τραμπ παθιαζόταν κάθε φορά που ενημερωνόταν για πιθανές εξωσυζυγικές σχέσεις ομολόγων του στη διεθνή σκηνή, όχι, όμως, γιατί επρόκειτο να τους ξεμπροστιάσει, αλλά διότι θεωρούσε το όλο θέμα ιδιαίτερα σκανδαλιστικό (σσ: Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται και ο φάκελος για την σεξουαλική ζωή του προέδρου Μακρόν τον οποίο ο Τραμπ φέρεται να έχει καυχηθεί ότι διέθετε).

Μεταξύ όλων όσοι ήταν επιφορτισμένοι με την ενημέρωση του περιλαμβάνονταν και άνθρωποι που γνώριζαν την τάση του να αποκαλύπτει απόρρητες πληροφορίες και δίσταζαν, κατά συνέπεια, να του αποκαλύπτουν τα πάντα. Και κάποια στιγμή άρχισαν να αγχώνονται με τη συνήθειά του να κρατάει συγκεκριμένα έγγραφα για τον εαυτό του.

Οι περισσότεροι, όμως, παραδέχτηκαν πως το να έλεγαν «όχι» στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών δεν αποτελούσε επιλογή. Ο έλεγχος των διαβαθμισμένων πληροφοριών διέφερε πολύ μεταξύ των διάφορων επιπέδων διακυβέρνησης και δεν κατάφερνε κάθε αξιωματούχος να ανακτήσει ένα έγγραφο για το οποίο είχε ενδιαφερθεί ιδιαιτέρως ο Ντόναλντ Τραμπ, εξήγησαν. «Για τον Τραμπ, κάθε φορά που ζητάς κάτι πίσω, σημαίνει ότι δεν τον εμπιστεύεσαι», ανέφερε σχετικά ο Τζον Μπόλτον.

Επίσημα, από τις υπηρεσίες πληροφοριών ο Ντόναλντ Τραμπ ενημερωνόταν δύο φορές την εβδομάδα αλλά υπήρχαν πάμπολλοι άλλοι δίαυλοι μέσω των οποίων απόρρητες πληροφορίες έφταναν καθημερινά στον αμερικανό πρώην πρόεδρο. Ομως πολλοί από τους αξιωματούχους που μίλησαν στους Νew York Times, αναφέροντας πως θυμούνται τον Ντόναλντ Τραμπ να ζητάει ενίοτε να κρατήσει συγκεκριμένα έγγραφα, υποστήριξαν πως είναι αδύνατο να συγκεντρώθηκαν έτσι οι εκατοντάδες σελίδες που εντοπίστηκαν μέσα σε δεκάδες κουτιά στην έπαυλή του στο Μαρ-α-Λάγκο.  

Κάθε φορά που ο Τραμπ αποφάσιζε να κρατήσει κάποιο έγγραφο συνήθως το τοποθετούσε σε ένα χάρτινο κουτί, δίπλα στο γραφείο του, το οποίο προοριζόταν για επιστολές, ενημερωτικές εκθέσεις για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και εφημερίδες που ο πρώην αμερικανός πρόεδρος αμελούσε να διαβάσει. Πρώην αξιωματούχος ανέφερε πως, ενώ συνήθιζε να διαβάζει εφημερίδες και περιοδικά, σπανίως (εάν όχι ποτέ) εστίαζε την προσοχή του στις ενημερωτικές εκθέσεις. Οταν γέμιζε ένα κουτί, οι βοηθοί του το αντικαθιστούσαν με ένα άλλο ενώ, όποτε ο Τραμπ ταξίδευε, τα κουτιά μεταφέρονταν στο Air Force One.

Ωστόσο οι πρώην αξιωματούχοι που μίλησαν στους New York Times είπαν πως δεν είδαν ποτέ απόρρητα έγγραφα να καταλήγουν στα εν λόγω κουτιά. Αρκετοί, όμως, υπογράμμισαν πως κατά τις τελευταίες ημέρες του Τραμπ στην εξουσία, η κατάσταση στον Λευκό Οίκο ήταν χαοτική, καθώς τα μέλη του προσωπικού προσπαθούσαν να συλλέξουν τα όποια έγγραφα στα κρυφά, ούτως ώστε να μην τους διατάξει ο Τραμπ να σταματήσουν, δεδομένου ότι εξακολουθούσε να διατείνεται ότι είχε κερδίσει τις εκλογές και ήταν, άρα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ.

Αποτελεί επίσης γεγονός πως ο Λευκός Οίκος του Ντόναλντ Τραμπ λειτουργούσε πολύ διαφορετικά σε σχέση με το παρελθόν. Οι New York Times αναφέρουν ενδεικτικά πως το μοναδικό απόρρητο έγγραφο που ζήτησε να κρατήσει ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος κατά τη διάρκεια της οκταετούς θητείας του, ήταν η λίστα με τα ονόματα των υπευθύνων για τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, με τον αμερικανό πρόεδρο, κάθε φορά που συλλαμβανόταν ή εκτελούνταν κάποιος από τους τρομοκράτες, να διαγράφει στη συνέχεια το όνομά του. 

Αφού ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ, ο Τζο Μπάιντεν στέρησε από τον Ντόναλντ Τραμπ το δικαίωμα (που έχουν όλοι οι πρώην πρόεδροι) να ενημερώνεται από τις υπηρεσίες πληροφοριών. «Δεν είναι πλέον πρόεδρος. Δεν υπάρχει λόγος να γνωρίζει. Και επιπλέον δεν είναι άνθρωπος που προσέχει, ούτε αντιλαμβάνεται πόσο σημαντικό είναι να παραμένουν οι πληροφορίες απόρρητες. Αυτό δημιουργεί μια εκρηκτική κατάσταση», εξήγησε η Σου Γκόρντον, η πρώην γενική αναπληρώτρια διευθύντρια των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών.