Η είδηση ήταν από αυτές που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις. Ο Μαρσέλο, ο θρυλικός αριστερός μπακ της Ρεάλ Μαδρίτης, των πέντε τροπαίων Τσάμπιονς Λιγκ και των έξι τίτλων στην ισπανική λίγκα, 58 φορές διεθνής με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας, θα συνεχίσει τη μυθική του καριέρα στην Ελλάδα. Στον Ολυμπιακό. Οπως ήταν φυσικό, έκανε τον γύρο του Κόσμου.

Στο παρελθόν πέρασαν από τα μέρη μας κι άλλοι παγκόσμιοι σούπερ-σταρ των γηπέδων, από εκείνους που είχαμε θαυμάσει στην TV σε Παγκόσμια Κύπελλα, Euro και τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ: από τον Ολεγκ Προτάσοφ και τον Λάγιος Ντέταρι, μέχρι τον Ριβάλντο και τον Ζιοβάνι, τον Κριστιάν Καρεμπέ, τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, τον Τζιμπρίλ Σισέ, τον Αριελ Ιμπαγάσα, τον Ολαφ Μέλμπεργκ, τον Αλμπερτ Ριέρα, τον Χαβιέρ Σαβιόλα, ή τον Εστέμπαν Καμπιάσο. Αλλά είχαν έρθει σε εποχές που το πρεστίζ των κορυφαίων μας συλλόγων δεν είχε πληγωθεί, ακόμη, από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες στα Κύπελλα Ευρώπης, και το ελληνικό πρωτάθλημα δεν ήταν τόσο κακόφημο, όσο σήμερα.

Επιπλέον, κανείς τους δεν υπήρξε ο κορυφαίος παίκτης του πλανήτη στη θέση του. Ούτε, καν, ο «μάγος» Ριβάλντο, ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να συγκριθεί ως ποδοσφαιρικό μέγεθος με τον Μαρσέλο. Ενώ το νέο απόκτημα του Ολυμπιακού δικαιούται να το παινεύεται, κατά γενική ομολογία. Ερχεται, μάλιστα, απευθείας από την ομάδα στην οποία μεγαλούργησε, τη Ρεάλ. Ο Ριβάλντο, μετά την Μπαρτσελόνα και τη Μίλαν, είχε επιστρέψει στην πατρίδα του. Επαιξε για λίγο στην Κρουζέιρο, και από εκεί ταξίδεψε στον Πειραιά, το 2004.

Στις (σχεδόν) δυο δεκαετίες που μεσολάβησαν, καμία άλλη μεταγραφή ελληνικού συλλόγου δεν έκανε τέτοιον διεθνή ντόρο, όσο αυτή του Μαρσέλο Βιέιρα ντα Σίλβα Τζούνιορ, ο οποίος αναμένεται στην Αθήνα το απόγευμα της Δευτέρας. Ο 34χρονος Βραζιλιάνος δεν είναι, απλώς, ένας από τους πιο εμβληματικούς ποδοσφαιριστές που πέρασαν από το «Μπερναμπέου» την τελευταία 15ετία. Με τις εξαιρετικές του επιδόσεις, ουσιαστικά άλλαξε τις προδιαγραφές της θέσης στην οποία αγωνίζεται. Πλάγιοι μπακ που έβγαιναν στην επίθεση, υπήρχαν και πριν από εκείνον: ο Μπρέμε, ο Καφού, ο προκάτοχός του στη Ρεάλ, Ρομπέρτο Κάρλος, ο Αλεξ Σάντρο, ο Μαϊκόν, ο Ντάνι Αλβες και αρκετοί ακόμη. Βλέπαμε τέτοιους και στην Ελλάδα, ήδη από τις δεκαετίες των ‘70s και των ‘80s. Αλλά ο Μαρσέλο έγινε κάτι παραπάνω από έναν ακραίο αμυντικό που περιστασιακά μετατρέπεται σε εξτρέμ: ένας μπακ – δημιουργός.

Ισως, ξέρει περισσότερη μπάλα από κάθε άλλον παίκτη που ο βασικός του ρόλος στο γήπεδο είναι ανασταλτικός. Κοντρολάρει, πασάρει, οργανώνει το παιχνίδι και σουτάρει σαν «δεκάρι». Μπορεί να κάνει απίθανα πράγματα στο χορτάρι, ακόμη και σε στάση. Ο
Ρομπέρτο Κάρλος ύφανε τον μύθο του με την ταχύτητα, τη δύναμη και, βεβαίως, τις φημισμένες εκτελέσεις του στα φάουλ. Ο Μαρσέλο τον ξεπέρασε, χάρη στην τεχνική του, το αλέγρο στιλ και το φλογερό του ταμπεραμέντο. Τα 38 γκολ που σκόραρε και οι 103 ασίστ που μοίρασε, σε 545 εμφανίσεις του με τη Ρεάλ, είναι εντυπωσιακά στατιστικά για αμυντικό.

Ηταν, μόλις, 18 ετών όταν η «Βασίλισσα» δέχτηκε να καταβάλει στη Φλουμινένσε 6,5 εκατομμύρια ευρώ -ποσό διόλου ευκαταφρόνητο εκείνη την εποχή- για να αποκτήσει τον γιο του πυροσβέστη και της δασκάλας, του οποίου η φήμη είχε περάσει τα σύνορα της Βραζιλίας. Εφτασε στη Μαδρίτη τα Χριστούγεννα του 2006, μαζί με τη 17χρονη (τότε) σύντροφό του, Κλαρίς Αλβες, την οποία παντρεύτηκε δυο χρόνια μετά. Ο Ρομπέρτο Κάρλος ανέλαβε να του δείξει τα κατατόπια, στον σύλλογο και στην πόλη, μέχρι το καλοκαίρι του 2007, που μετακόμισε στην Τουρκία (Φενέρμπαχτσε). Το 2009 ο Μαρσέλο ήταν, ήδη, βασικός και αναντικατάστατος. Εξελίχθηκε σε ηγέτη και σύμβολο της Ρεάλ, κατακτώντας μαζί της, εκτός από τα πέντε Τσάμπιονς Λιγκ και τα έξι πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα Ισπανίας, πέντε Σούπερ Καπ Ισπανίας, τρία UEFA Σούπερ Καπ και τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων. Στο σύνολο, 25 τίτλους.

Από το 2019 ο αριθμός των συμμετοχών του άρχισε να μειώνεται, καθώς με το πέρασμα του χρόνου έχανε σε ταχύτητα και ενέργεια. Στην υψηλού επιπέδου ισπανική λίγκα, η δουλειά του στον ανασταλτικό τομέα γινόταν όλο και πιο δύσκολη, σεζόν με τη σεζόν. Πέρυσι, οι εμφανίσεις του δεν ξεπέρασαν τις 12 στο πρωτάθλημα και τις τρεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, και ήταν περιορισμένης διάρκειας. Αλλά στην αργή και χαμηλής έντασης Σούπερ Λιγκ, οι τεχνικές του αρετές, που δεν αλλοιώνονται από τον χρόνο, θα τον βοηθήσουν να ξεχωρίσει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.

Εστω και φθαρμένος από τον χρόνο, ο Μαρσέλο παραμένει μια εξέχουσα προσωπικότητα των ευρωπαϊκών γηπέδων. Απόστολος της ποδοσφαιρικής αναρχίας (ένας από τους λίγους που έχουν απομείνει), απρόβλεπτος και σόουμαν, μπορεί να γίνει η ατραξιόν του «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Η μεταγραφή του είναι μια από τις σπουδαιότερες στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στο εξής, ο Ολυμπιακός θα την αναφέρει στο cv του ως μαγνήτη για τις επόμενες φίρμες της μπάλας, που θα θελήσει να αποκτήσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News