Η Μαρία Μακόχιν διέσχισε την πύλη του σχολείου της στο Λβιβ την Πέμπτη, κάτι που αυτή την εποχή του χρόνου είναι ένα συνηθισμένο σκηνικό σε όλο τον κόσμο. Στην Ουκρανία όμως, είναι μία πράξη που απαιτεί πολύ θάρρος και συνοδεύεται τόσο από χαρά όσο και από φόβο.

«Είχα άγχος γιατί δεν ξέρω αυτές τις μέρες τι μπορεί να κάνουν οι ρώσοι τρομοκράτες. Κάθε μέρα ηχούν οι σειρήνες και δεν ξέρω αν μας επιτεθούν στο σχολείο. Αισθάνομαι ανακούφιση που δεν έχουν χτυπήσει ακόμα την πόλη μας», είπε η έφηβη στην Telegraph.

Η μαθήτρια δήλωσε πανευτυχής που γύρισε στο σχολείο και είδε τους συμμαθητές της που δεν είχε δει για έξι μήνες. «Είμαι ευτυχισμένη που τους είδα και τους αγκάλιασα. Οταν αγγίζεις κάποιον, είναι καλύτερα από να τον βλέπεις σε μία οθόνη. Είναι πολύ πιο ωραίο να τους βλέπεις από κοντά παρά να τους μιλάς στο τηλέφωνο».

Ομως, η  επιστροφή στο Λύκειο 51 του Λβιβ, όπως και σε όλα τα σχολεία της Ουκρανίας, περιλαμβάνει μία νέα προσθήκη στις δραστηριότητες των μαθητών και των εκπαιδευτικών: άσκηση για βομβαρδισμό. Με το άκουσμα των σειρήνων, τα παιδιά τρέχουν στο υπόγειο, όπου βρίσκεται το καταφύγιο του σχολείου.

Σε άλλα σχολεία, έπρεπε να γίνει πολλή δουλειά για να μπορέσουν να ανοίξουν. Περισσότερα από 2.400 σχολικά κτίρια έχουν χτυπηθεί από ρωσικές βόμβες, ενώ 269 έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.

Τουλάχιστον τα μισά σχολεία δεν άνοιξαν στη χώρα, καθώς ο κίνδυνος για νέους βομβαρδισμούς είναι μεγάλος, όπως για παράδειγμα, στο Ντονέτσκ.

Ανάμεσα στους τυχερούς είναι οι μαθητές στο Λβιβ, το Κίεβο και το Τσερνίβτσι, όπου το κουδούνι -και όχι η σειρήνα- χτύπησε ξανά.

Οι γονείς έχουν την επιλογή να μην στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο και να συνεχίσουν την online διδασκαλία.

Η επτάχρονη Εμίλια Χραμπάρ μαζί με τον μπαμπά της, Βιτάλι, πήγε στο δημοτικό σχολείο στο Λβιβ. Ηθελε να γυρίσει στην τάξη παρά τον τρόμο της κάθε φορά που ηχούν οι σειρήνες.

«Τις μισεί. Κάθε φορά που ηχούν, καθόμαστε στο χολ και βλέπουμε τον χάρτη στο Ιντερνετ με τις περιοχές που κινδυνεύουν. Πάντα λέει, πόσο λυπημένη που βλέπει τον χάρτη. Δεν ξέρω πώς θα ατιδράσει στις σειρήνες στο σχολείο», είπε ο πατέρας της στην Telegraph.

Το δημοτικό της είναι προετοιμασμένο. Στο καταφύγιο υπάρχουν σχολικές τσάντες για όλα τα παιδιά, γεμάτες παιχνίδια, φακούς και τρόφιμα.

Οι δάσκαλοι έβαλαν τους γονείς να χορέψουν μπροστά στα παιδιά τους για να τα κάνουν να γελάσουν.

Αλλοι μαθητές απλά πήγαν στο σχολείο για λίγη ώρα ώστε να πάρουν τα βιβλία τους και να γυρίσουν σπίτι, στην online διδασκαλία.

Αυτό έγινε στο βομβαρδισμένο από τους Ρώσους σχολείο του Μιχαϊλο-Κοτσιουνμπίνσκε, κοντά στα σύνορα με τη Λευκορωσία. Ο 13χρονος Ολεκσέι Λίτβιν δεν μπορεί να ξεχάσει τη στιγμή που έπεσαν οι πύραυλοι, στις 4 Μαρτίου, όταν βρισκόταν με την οικογένειά του και δεκάδες άλλους στο σχολικό καταφύγιο. Μία εκπαιδευτικός σκοτώθηκε και τα παιδιά δεν μπορούν να την βγάλουν από το μυαλό τους. Την Πέμπτη πήγαν μόνο για να πάρουν τα βιβλία τους, καθώς δεν έχουν αίθουσα για μάθημα.

Τουλάχιστον 379 παιδιά έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία από τις 24 Φεβρουαρίου, άλλα 223 αγνοούνται, ενώ περισσότερα από 7.000 έχουν μεταφερθεί χωρίς τη θέλησή τους στη Ρωσία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News