Ρίξτε μια ματιά στις ενημερωτικές εκπομπές όλων ανεξαιρέτως των καναλιών. Μπείτε σε λίαν πρωινάδικα, σε κανονικά πρωινάδικα, σε ύστερα πρωινάδικα, μεσημεριανάδικα, απογευματάδικα, δελτία ειδήσεων ή μεταμεσονύχτιες πολιτικές μονομαχίες. Κοιτάξτε όποια ώρα θέλετε, όποιο κανάλι σας κάνει κέφι. Τι θα δείτε σε πολιτικά πάνελ, συζητήσεις, διαξιφισμούς ή αναλύσεις; Μόνο ένα θέμα. Την υποκλοπή Ανδρουλάκη. Την πιάνουν από ’δώ, τη φέρνουν από ’κεί, την τραβάνε από εκατό διαφορετικές μεριές, τη γυροφέρνουν, την προσθέτουν, την πολλαπλασιάζουν, τη συσχετίζουν, τη μεταφυτεύουν, τη συγκρίνουν, την ανεβοκατεβάζουν, την ποντίζουν, την ιστορικοποιούν, τη μετενσαρκώνουν…

Την εξετάζουν, τη διυλίζουν, της παίρνουν μέτρα, της κάνουν πανοραμική ακτινογραφία, αξονική και μαγνητική τομογραφία. Επαναλαμβάνεται εκατό φορές η συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως. Οπου βρουν Νεοδημοκράτη τον βάζουν κάτω και τον ισοπεδώνουν. Ολοι μαζί εν σώματι, δημοσιογράφοι, στελέχη της αντιπολίτευσης και ανεξάρτητοι αναλυτές. Συμφωνείτε ως εδώ για την εικόνα; Δεν γίνεται να μη συμφωνήσετε, η τηλεοπτική πολιτική πραγματικότητα είναι μονοθεματική. Εχουμε πάθει Ανδρουλακίτιδα και υποκλοπίτιδα. Ενα το κρατούμενο λοιπόν.

Τι επιθυμεί διακαώς η κυβέρνηση; Να φύγει από τις υποκλοπές. Να θάψει το θέμα, να το υποβαθμίσει, να το σμικρύνει, να το σκεπάσει, να το εξαφανίσει. Λογικό, η υπόθεση δεν τη συμφέρει. Επιστρατεύει ό,τι και όσα μπορεί για να το καταφέρει. Επικαλείται την επιθετικότητα του Ερντογάν, τον ύπουλο ρόλο Πούτιν, θυμίζει την παγκόσμια ενεργειακή κρίση, φέρνει μπροστά επιδόματα, βοηθήματα, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, ομνύει στη θεσμικότητα, ξεθάβει τους φόβους της πολιτικής αστάθειας και της ακυβερνησίας… Το παλεύει με νύχια και με δόντια να ξεφύγει. Μάταιος κόπος. Αδικα οι υπουργοί και οι βουλευτές της ΝΔ περιμένουν μια οικονομική ή άλλη ερώτηση. Μόλις πέσει το σήμα της εκπομπής, ένα επιθετικό «γιατί παρακολουθούσατε τον Ανδρουλάκη;» ακούν. Και πάει έτσι η κουβέντα ως το τέλος. Δεύτερο κρατούμενο αυτό.

Τι λένε οι δημοσκοπήσεις, στην αξιολόγηση των θεμάτων που απασχολούν τους πολίτες; Οι υποκλοπές είναι πρώτες ή στο τέλος του καταλόγου; Οχι, στο τέλος. Από πάνω της φαντάζουν ακρίβειες, ρεύματα, πετρέλαια, τιμές ειδών πρώτης ανάγκης, εθνικά ζητήματα. Αρα θα δικαιούνταν ο κάθε δημοσιογράφος, η κάθε εκπομπή, το κάθε κανάλι να προσαρμόσει τη θεματολογία του ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του κοινού; Ασφαλώς και θα δικαιούνταν. Δεν το κάνουν, όμως, και οι υποκλοπές συνεχίζουν να μονοπωλούν την επικαιρότητα. Γιατί; Μα διότι το δημοσιογραφικό ένστικτο και κριτήριο λέει στους λειτουργούς της ενημέρωσης ότι «εκεί είναι το θέμα-θέαμα». Ετσι απλά. Τρίτο κρατούμενο κι αυτό.

Μετά τα τρία αυτά αδιαμφισβήτητα κρατούμενα λοιπόν, έρχομαι να ρωτήσω. Πού είναι η λίστα Πέτσα; Τι πάθανε οι εξωνημένοι δημοσιογράφοι, τα εξαγορασμένα κανάλια, οι στραγγαλισμένες εκπομπές, οι ανήμποροι μπροστά στο παντοδύναμο γκουβέρνο καναλάρχες, η ισοπεδωμένη από τον αυταρχισμό Ενημέρωση; Πώς και σήκωσε ξαφνικά κεφάλι και χτυπάει την κυβέρνηση σαν χταπόδι στον βράχο; Πώς αψηφά εντολές, πώς βαράει το αφεντικό που την πληρώνει, πώς κάνει αντικυβερνητική πολιτική, πώς ταυτίζει τη θεματολογία της με την αντιπολιτευτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ; Τι συμβαίνει τέλος πάντων σε αυτές τις τηλεοράσεις;

Να σας πω εγώ τι συμβαίνει. Οι δημοσιογράφοι δεν ήταν ποτέ «πουλημένοι εν σώματι», τα κανάλια δεν ήταν ποτέ «εξαγορασμένα εν συνόλω». Η «λίστα Πέτσα» ήταν μια τεράστια μπαρούφα. Τώρα πια φαίνεται καθαρά. Ετσι έκριναν δημοσιογραφικά πέρυσι και πρόπερσι, έτσι κρίνουν τώρα. Τότε δεν άρεσαν στον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα δεν αρέσουν στην ΝΔ. Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την εύκολη λύση να τους βγάλει όλους πουλημένους, η ΝΔ έως τώρα δεν έχει καταφύγει σε τέτοιες γελοιότητες. Και μην πουν από την Κουμουνδούρου ότι το θέμα των υποκλοπών είναι τόσο τεράστιο που δεν θα μπορούσαν να το αψηφήσουν τα κανάλια, διότι θα γελάσω. Ο πουλημένος, ο εξαγορασμένος, ο αιχμάλωτος, δεν έχει καμιά δυνατότητα αντίδρασης, κανένα έρμα και κανέναν ενδοιασμό. Αν τους είχε ο Μητσοτάκης στο χέρι, τώρα είναι που θα τους χρησιμοποιούσε. Δεν ξέρω αν θα το ήθελε, αλλά και να θέλει, δεν μπορεί. Φαίνεται εκ του αποτελέσματος.

Αυτά για να εξηγούμαστε. Να εξηγούμαστε αντί να στοχοποιούμαστε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News