Για το «μπρα-ντε-φερ» του Γιάννη Αντετοκούνμπο με τον Νίκολα Γιόκιτς είχαν ταξιδέψει στο Βελιγράδι προσωπικότητες του μπάσκετ από όλη την Ευρώπη, ακόμη και από τις ΗΠΑ. Ηταν η αναμέτρηση των δυο (μη Αμερικανών) παικτών του ΝΒΑ που μοιράστηκαν τα βραβεία του MVP της κανονικής περιόδου την τελευταία τετραετία. Των δυο συμβολαίων με τις υψηλότερες αποδοχές που υπογράφτηκαν, ποτέ, στα χρονικά της αμερικανικής λίγκας. Αξιζε ο κόπος. Παρακολούθησαν μια «τιτανομαχία», στην οποία η στατιστική ανέδειξε νικητή τον Γιάννη, αλλά και ένα συναρπαστικό ματς, που κρίθηκε στην παράταση με επικράτηση της Σερβίας (100-94).

Το παιχνίδι ήταν… ντουμπλ φας. Επίσημο, για τα προκριματικά του Μουντομπάσκετ 2023, αλλά και ένα κρας τεστ εν όψει του Ευρωμπάσκετ, που αρχίζει σε οκτώ μέρες. Αν το δεις από τη μια του όψη, η Εθνική μας έχασε την ευκαιρία να εξασφαλίσει τη θέση της στη διοργάνωση που το επόμενο καλοκαίρι θα φιλοξενήσουν, η Ινδονησία, η Ιαπωνία και οι Φιλιππίνες), αλλά και να βάλει τους Σέρβους σε μεγάλους μπελάδες. Αν το δεις από την άλλη, απέδειξε την εξαιρετική της δυναμική: ότι οι φιλοδοξίες της για ένα ευρωπαϊκό μετάλλιο δεν είναι αυθαίρετες.

Για τη Σερβία, ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Με μόλις μια νίκη σε τέσσερις αγώνες, και έχοντας μπροστά της το ματς στην Τουρκία, περιθώρια για άλλες απώλειες δεν υπήρχαν. Το κίνητρο ήταν μια από τις δυο μεγάλες διαφορές των δυο ομάδων. Η χαλαρότητα των διεθνών μας στο πρώτο δεκάλεπτο, της επέτρεψε να πετύχει 31 πόντους. Η άλλη (μεγάλη διαφορά) ήταν το «βάθος» στα ρόστερ των δυο αντιπάλων. Η Ελλάδα δεν έχει την… πολυτέλεια να χάνει παίκτες, κι ο Δημήτρης Ιτούδης δεν μπορούσε να κάνει περισσότερα, με τόσες ατυχίες που χτύπησαν την Εθνική. Ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι κομβικό στέλεχος – ο κόουτς τον περιμένει να επιστρέψει «πώς και πώς». Ο Ιωάννης Παπαπέτρου απουσίαζε, κι αυτός. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο τραυματίστηκε και αποχώρησε στα μισά του παιχνιδιού. Ο Κώστας Σλούκας, που έχασε ένα σημαντικό κομμάτι της προετοιμασίας, ένιωθε ενοχλήσεις στο γόνατο. Ο Νικ Καλάθης δεν έχει βρει, ακόμη, το ρυθμό του…

Κι όμως, σε μια «κολασμένη» έδρα, απέναντι σε έναν πανίσχυρο αντίπαλο που την είχε νικήσει σε έξι από τις επτά προηγούμενες συναντήσεις τους και καιγόταν για τη νίκη, η Εθνική μας κατόρθωσε να στείλει το παιχνίδι στην παράταση, αν και βρέθηκε να χάνει με 8 πόντους, ενάμισι λεπτό πριν από το φινάλε. Χάρη στη μαχητικότητα, την οξυδέρκεια και την αγωνιστική της «ποιότητα». Αλλά και -κυρίως- χάρη στην επική εμφάνιση του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Οι 40 πόντοι που πέτυχε ο «Greek Freak», είναι ρεκόρ καριέρας με την Εθνική (εναντίον της Πολωνίας είχε σκοράρει 31). Η τελευταία φορά που κάποιος έλληνας διεθνής είχε σημειώσει 40 πόντους (και πάνω), ήταν τον Νοέμβριο του 1989. Τότε που ο Νικ Γκάλης φόρτωσε το καλάθι της Βουλγαρίας με 44 πόντους, σε προκριματικό αγώνα για το Ευρωμπάσκετ 1991. Ο σούπερ-σταρ των Μιλγουόκι Μπακς συμπλήρωσε τη στατιστική του με 8 ριμπάουντ και 5 ασίστ, σε 40’:11’’. Ο Γιόκιτς, το καμάρι των Ντένβερ Νάγκετς, κατέγραψε 29 πόντους, 8 ριμπάουντ και 6 ασίστ, «πυροβολώντας» μερικά από τα πιο καθοριστικά καλάθια του ματς.

Η ήττα στη «Σταρκ Αρίνα», το γήπεδο στο οποίο η Εθνική Ελλάδας αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης πριν από 17 χρόνια, νικώντας στον τελικό τη Γερμανία του Ντιρκ Νοβίτσκι, λογικά, δεν θα μας κοστίσει. Αρκεί, μεθαύριο (Κυριακή) να νικήσουμε το Βέλγιο στο ΟΑΚΑ. Αλλη μια νίκη (στα τέσσερα επόμενα ματς) θα τη βρούμε, στα «παράθυρα» του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου, έστω και χωρίς τον Γιάννη, ή τους διεθνείς μας που αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα. Στη μεγάλη εικόνα, στο Βελιγράδι η Εθνική μας πιστοποίησε πως είναι αξιόμαχη στο πιο υψηλό επίπεδο, σε ένα παιχνίδι με φοβερή ένταση και ανελέητες επαφές, σαν αυτά που θα κρίνουν την πορεία της προς τη ζώνη των μεταλλίων.

«Η Ελλάδα έχει την καλύτερη ομάδα που είχε ποτέ», μας παρασημοφόρησε ο κόουτς της Σερβίας, Σβέτισλαβ Πέσιτς. Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά με κάποιους αστερίσκους. Να μπορέσουν να βοηθήσουν και όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα τραυματισμών – ιδίως, ο Παπαγιάννης. Να προλάβουν κι εκείνοι που δεν έχουν παίξει πολύ δίπλα στον Γιάννη, να συνηθίσουν τους «εξωγήινους» ρυθμούς του. Και να μην υπάρξουν άλλες ατυχίες. Στις ομάδες που δεν διαθέτουν αστείρευτη δεξαμενή ταλέντου, όπως η δική μας, ένα διάστρεμμα μπορεί να αποβεί μοιραίο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News