Στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα ο Μίλτος Τεντόγλου ήταν πάλι ο γνωστός cool νικητής που έχουμε συνηθίσει:

«Ήταν πάρα πολύ καλός ο αγώνας για εμένα, έκανα αυτό που ονειρευόμουν, αυτό που πίστευα ότι μπορώ. Μεγάλο άλμα, ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει. Μπορεί ο αθλητής το ρεκόρ του οποίου κατέρριψα να ήταν εδώ, λέτε να ήταν εδώ; Ήταν απίστευτο, ο κόσμος ήταν πάρα πολύς, πραγματικά δεν υπάρχει κενή θέση.

»Η κερκίδα στο μήκος ήταν γεμάτη από την οικογένειά μου, φίλους μου, από την εθνική ομάδα, τους ευχαριστώ πολύ, έκαναν φοβερή κερκίδα. Είπα πριν από τον αγώνα στα παιδιά της ομάδας ότι αν ξεκινήσω με άκυρο, θα κερδίσω. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Μπορείς να ρυθμίσεις το άκυρο, παρά να πατήσεις πίσω. Από εκεί και πέρα έκανα ένα safe άλμα, στο 8μ.52 είχα άπνοια και λέω “εδώ είμαστε”. Έπρεπε να το εξασφαλίσω, ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί να βγει κόντρα αέρας, να βγει κρύο, έπρεπε να είμαι safe.

»Ακόμη κι αν χάνω μερικούς αγώνες δεν έχει σημασία, γιατί είμαι σταθερά στο βάθρο, ακόμη και στα Diamond League, όλοι χάνουμε. Υπάρχει πολλή πίεση, είναι αρκετά δύσκολο αλλά το παλεύω και στους αγώνες μεταλλίου το γουστάρω πολύ. Σκεφτείτε ότι το πρώτο μου άλμα στον προκριματικό ήταν ένα μέτρο κάτω. Τώρα είχα σιγουριά με την φόρα μου, την έχω δουλέψει τόσο πολύ στο μυαλό μου που δεν μπορούσε να πάει κάτι λάθος. Έλεγα ok, αν έχει καλές συνθήκες, θα είμαι ok.

»Θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω, ό,τι καλύτερο μπορώ. Του χρόνου είναι το Παγκόσμιο και δεν θέλω να μου ξεφύγει. Και δεν θα μου ξεφύγει. Είμαι πολύ χαρούμενος, χρυσό μετάλλιο, ρεκόρ αγώνα, μεγάλη επίδοση. Αυτό ψάχνω σε κάθε διοργάνωση. Μπορούσα και στο Παγκόσμιο, αλλά είναι δύσκολο, εντάξει. Ημουν δεύτερος, ok.

»Θεωρώ ότι κάθε άλτης του μήκους πρέπει να έχει στο μυαλό του τα εννέα μέτρα, εννοείται ότι το έχω κι εγώ στο δικό μου. Πολύ δύσκολο, θέλω μισό μέτρο ακόμα, θα προσπαθώ πάντα να το πλησιάσω».