Μετά βίας κρατούνται οι αποστάσεις ασφαλείας, μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας και στη Μεσόγειο Θάλασσα, με τους στόλους των δύο πλευρών να βρίσκονται σε επαυξημένη επιφυλακή. Σε αυτό το άκρως ψυχροπολεμικό πλαίσιο, πριν από τρεις εβδομάδες, πολεμικά της Μόσχας προέβησαν σε μία ιδιαίτερα τολμηρή ενέργεια: τοποθετήθηκαν με τρόπο ώστε να φράξουν την Αδριατική και να παρεμποδίσουν την πορεία του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «Χάρι Τρούμαν».

Ο Τζιανλούκα ντι Φέο της La Repubblica κάνει λόγο για κίνηση στρατηγικής σημασίας, υπενθυμίζοντας πως πρόκειται για τη θάλασσα που βρίσκεται πιο κοντά στα πεδία του πολέμου που μαίνεται στην Ουκρανία, από την οποία «πύραυλοι και μαχητικά θα μπορούσαν θεωρητικά να επέμβουν πιο γρήγορα στη γραμμή του μετώπου». 

Στις 22 Ιουλίου το αντιτορπιλικό «Ναύαρχος Τριμπούτς» πέρασε το Στενό του Οτραντο με κατεύθυνση προς τα βόρεια. Αφησε πίσω του το ακρωτήριο του Γκαργκάνο στην Απουλία και άραξε ανοιχτά των (κατάμεστων με παραθεριστές) ακτών της περιφέρειας του Αμπρούτσο, μας πληροφορεί ο ιταλός δημοσιογράφος. Αλλά το ρωσικό πολεμικό πλοίο δεν εισήλθε μόνο του στα ύδατα της Αδριατικής. Το ακολούθησε το καταδρομικό «Βαριάγκ» με τις συστοιχίες πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς που διαθέτει, το οποίο άραξε μπροστά στο Σαλέντο, το αποκαλούμενο «τακούνι» της «μπότας» της Ιταλίας, ελέγχοντας με τα ραντάρ του το πέρασμα-κλειδί προς την Αδριατική Θάλασσα. Μαζί του έφτασε στην ίδια περιοχή και μια τρίτη μονάδα, το κατασκοπευτικό σκάφος «Βασίλι Τατίσεφ», αποστολή του οποίου ήταν να καταγράψει τις «ηλεκτρονικές αντιδράσεις» των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη ρωσική εισβολή στην περιοχή.

Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, ο ρωσικός στόλος δεν είχε εισέλθει ποτέ στην Αδριατική. Αρκετές φορές τα πλοία της Μόσχας προέβησαν σε επιδέξιους ελιγμούς για να παρακολουθούν στενά ασκήσεις της Ατλαντικής Συμμαχίας, φτάνοντας μέχρι τα νερά της Καλαβρίας. Ποτέ όμως δεν είχαν τολμήσει έναν «ελιγμό αποκλεισμού» – εξηγεί ο ντι Φέο – με στόχο να περιορίσουν τις κινήσεις του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «Τρούμαν», της ναυαρχίδας του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο που τους τελευταίους μήνες κινείται συχνά κατά μήκος μιας διαδρομής από τη Σικελία προς την Αδριατική.

Η πρωτοβουλία του ρωσικού πολεμικού ναυτικού δεν πέρασε απαρατήρητη, με τις διοικήσεις του ΝΑΤΟ να δεσμεύονται να αποδείξουν πως δεν διατίθενται να απολέσουν τον έλεγχο του περάσματος μεταξύ του Ιονίου και της Αδριατικής. Ετσι, τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου το καταδρομικό «Βαριάγκ» βρέθηκε σε απόσταση μικρότερη των εκατό χιλιομέτρων από το αμερικανικό καταδρομικό «Φόρεστ Σέρμαν», με τα δύο πολεμικά πλοία να βρίσκονται στις δύο πλευρές του ακρωτηρίου Σάντα Μαρία ντι Λέουκα, οι Ρώσοι στην πλευρά της Αδριατικής και οι Αμερικανοί στο Ιόνιο.

 Λίγο πιο νότια βρέθηκε το αεροπλανοφόρο «Τρούμαν», με σχεδόν εξήντα μαχητικά-βομβαρδιστικά F18 Hornet και μια συνοδεία άλλων σκαφών του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. Στη μέση αναπτύχθηκε μια ομάδα του ΝΑΤΟ – η Standing Maritime Group Two – με αμερικανικά, ιταλικά, ισπανικά, τουρκικά και ελληνικά μαχητικά και φρεγάτες που στις 25 Ιουλίου συγκεντρώθηκαν στο Ιόνιο, σχηματίζοντας ένα τετράγωνο γύρω από θηριώδες αμερικανικό αεροπλανοφόρο.

Η ρωσική επιχείρηση στην Αδριατική αποκαλύφθηκε από τον ιστότοπο «The Ship Yard Naval Consultancy» που αναλύει δεδομένα από εμπορικούς δορυφόρους ενώ επιβεβαιώθηκε από επίσημες πηγές οι οποίες μίλησαν στην La Repubblica. Ομως οι αποστολές ορισμένων αναγνωριστικών αεροσκαφών τις οποίες κατέγραψε ο ιστότοπος Itamilradar είχαν ήδη αποκαλύψει ότι κάτι συνέβαινε μεταξύ της Σικελίας και της Απουλίας.

Ειδικότερα, αναφέρει ο ντι Φέο, στις 31 Ιουλίου ένα από τα μεγάλα αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη επιτήρησης GlobalHawk, που καθημερινά απογειώνεται από την αεροπορική βάση της Σιγκονέλα στη Νότια Ιταλία και μεταβαίνει στη Μαύρη Θάλασσα για να παρακολουθεί τη σύρραξη στην Ουκρανία, βρέθηκε να περιπολεί επί ώρες σε μια περιοχή του Ιονίου, στην ίδια περιοχή όπου τρεις ημέρες νωρίτερα είχαν επικεντρωθεί έρευνες που πραγματοποίησαν ιταλικά αεροσκάφη επιτήρησης P72.

Πού ακριβώς βρίσκονται σήμερα τα ρωσικά πολεμικά δεν είναι γνωστό, όπως άγνωστο παραμένει εάν συνοδεύονταν από κάποιο υποβρύχιο. Ωστόσο το περασμένο Σάββατο τα ιταλικά αεροσκάφη επιτήρησης άρχισαν εκ νέου να πετούν πάνω από τα νερά μεταξύ της Καλαβρίας και  Ελλάδας, εστιάζοντας σε συγκεκριμένες ζώνες, καθώς υπάρχει η υποψία ότι τουλάχιστον μία από τις ρωσικές μονάδες πλέει ακόμη στην περιοχή.

Το καταδρομικό «Βαριάγκ» είναι το δίδυμο πλοίο του «Μοσκβά» που βυθίστηκε από τους Ουκρανούς στις 14 Απριλίου: πρόκειται για ένα από τα πιο ισχυρά πλοία του στόλου του Πούτιν, με δεκαέξι πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς P-1000 Vulcan που σχεδιάστηκαν για να πλήττουν τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα, δρώντας από κοινού, «σαν μια αγέλη λύκων που επιτίθεται στη λεία της», σύμφωνα με τη ρωσική προπαγάνδα, μας πληροφορεί ο δημοσιογράφος της ιταλικής εφημερίδας. Μπορούν να πλήξουν στόχους σε απόσταση έως και 500 χιλιόμετρα μακριά, ταξιδεύοντας με ταχύτητα τριπλάσια του ήχου. Σε σύγκριση με το «Μοσκβά», το «Βαριάγκ» φέρεται ότι διαθέτει πιο προηγμένα αμυντικά συστήματα και ραντάρ.

Το «Ναύαρχος Τριμπούτς» είναι ένα μεγάλο αντιτορπιλικό/ανθυποβρυχιακό σκάφος που διαθέτει και πυραύλους που σχεδιάστηκαν ειδικά για την κατάρριψη πυραύλων cruise των ΗΠΑ. Τα δύο πολεμικά πλοία που καθελκύστηκαν στη δύση της ΕΣΣΔ και εκσυγχρονίστηκαν αρκετές φορές, ανήκουν αμφότερα στον ρωσικό στόλο του Ειρηνικού, ναυαρχίδα του οποίου είναι το «Βαριάγκ».

Απέπλευσαν τον περασμένο Δεκέμβριο από το Βλαδιβοστόκ και διέσχισαν τους ωκεανούς για να φτάσουν στη Μεσόγειο, με στόχο να ενισχύσουν τη ρωσική παρουσία στην περιοχή ενόψει της εισβολής στην Ουκρανία. Εκτοτε αποτελούν την αιχμή του δόρατος της Ρωσίας και κινούνται από τη Συρία προς τη Δύση, ασκώντας πίεση στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, από κοινού με μία άλλη ομάδα που αποτελείται από ένα καταδρομικό κλάσης Slava, ένα αντιτορπιλικό, δύο φρεγάτες και μια κορβέτα.

Ολοκληρώνοντας το ρεπορτάζ του ο Τζιανλούκα ντι Φέο σημειώνει πως δύο υποβρύχια κλάσης Kilo, τα οποία είναι εξαιρετικά αθόρυβα και οπλισμένα με πυραύλους Kalibr, επιχειρούν πέριξ του Βοσπόρου. Προς το παρόν οι μονάδες των δύο πλευρών, της Ρωσίας και της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, περιορίζονται σε λιγότερο ή περισσότερο επιθετικούς ελιγμούς και στην ανταλλαγή σημάτων ραντάρ, επιδιώκοντας να αναδείξουν την ικανότητά τους να εντοπίζουν και να πλήττουν αντίπαλες μονάδες. Ωστόσο πριν από λίγες μέρες, μια έκθεση στρατηγικής ανάλυσης του Κρεμλίνου επιβεβαίωσε την εξαιρετική σημασία που έχουν οι θαλάσσιοι δρόμοι της Ανατολικής Μεσογείου για το «εθνικό συμφέρον» της Ρωσίας, με το κλίμα να καθίσταται ανησυχητικά ψυχροπολεμικό και στις θάλασσες μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας.