Αρχαία δείγματα του ιού που προκαλεί τον επιχείλιο έρπη, καταδεικνύουν ότι ο ιός εξαπλώθηκε πρώτη φορά σε όλον τον κόσμο πριν από περίπου 5.000 χρόνια, δηλαδή την ίδια περίοδο που οι άνθρωποι επινόησαν το φιλί στο στόμα.

Από την ανάλυση του γενετικού κώδικα των δειγμάτων φαίνεται ότι ένα στέλεχος του ιού του απλού έρπητος, γνωστό ως HSV-1, στην πραγματικότητα αποτελεί τον πρόγονο του επιχειλίου έρπητος, όπως αυτός έχει εξελιχθεί σήμερα, και εξαπλώθηκε ως αποτέλεσμα των μεταναστεύσεων της Εποχής του Χαλκού στην Ευρώπη και στις ευρασιατικές στέπες.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η παγκόσμια πορεία του φαίνεται να συνέπεσε με την έλευση μιας πολιτισμικής πρακτικής με καταγωγή από την Ανατολή: το ερωτικό φιλί.

Οι ερευνητές πιστεύουν, όπως γράφουν οι Times του Λονδίνου, ότι η παλαιότερη καταγραφή φιλιών βρίσκεται σε ένα χειρόγραφο της Εποχής του Χαλκού από τη Νότια Ασία και εικάζουν ότι το «έθιμο» μπορεί να ταξίδεψε προς τα δυτικά με μεταναστεύσεις από την Ευρασία στην Ευρώπη.

Αιώνες αργότερα, ο ρωμαίος αυτοκράτορας Τιβέριος, προσπάθησε να απαγορεύσει τα φιλιά στις επίσημες εκδηλώσεις, με στόχο να περιορίσει τις ασθένειες, ένα διάταγμα που μπορεί να είχε σχέση με τον έρπη.

Ωστόσο, στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης προϊστορίας, η μετάδοσης του ιού HSV-1 ήταν κάθετη, που σημαίνει ότι το ίδιο στέλεχος πέρασε από τις μητέρες στα παιδιά τους.

Οι ερευνητές κατάφεραν να αποκαλύψουν τον ιό του έρπητος στα λείψανα τεσσάρων ατόμων που έζησαν σε διαφορετικά σημεία της Γης, για μία περίοδο 1.000 ετών και επίσης κατάφεραν να αποσπάσουν DNA του ιού από τις ρίζες των δοντιών τους.

Ο έρπης συχνά εκδηλώνεται με λοιμώξεις στη στοματική περιοχή. Τουλάχιστον δύο από τους σκελετούς που εξετάστηκαν είχαν νόσους των ούλων, και ο ένας από αυτούς κάπνιζε. Το παλαιότερο δείγμα προήλθε από τα λείψανα ενός άνδρα στα βουνά των Ουραλίων, το οποίο χρονολογείται από την ύστερη Εποχή του Σιδήρου, δηλαδή πριν από 1.500 χρόνια.

«Τα τελευταία χρόνια έχουμε παρακολουθήσει τον κορονοϊό να μεταλλάσσεται με ταχείς ρυθμούς. Ενας ιός όπως ο έρπης εξελίσσεται σε πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα» εξηγεί η δρ Σαρλότ Χούλκροφτ, από το τμήμα Γενετικής του Κέιμπριτζ.

«Θα πρέπει να κάνουμε έρευνες σε βάθος για να καταλάβουμε καλύτερα πώς εξελίσσονται οι DNA ιοί, όπως αυτός τους έρπητος» συμπληρώνει η ίδια.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Science Advances.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News