Ειδικοί από τη Βρετανία και τη Σκωτία πιστεύουν ότι έχουν εντοπίσει την αιτία της πρόσφατης έξαρσης οξείας ηπατίτιδας σε μικρά παιδιά σε όλο τον κόσμο.

Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι δύο κοινοί ιοί, ανέκαμψαν μετά τα lockdowns και προκάλεσαν τα σπάνια, αλλά πολύ σοβαρά κρούσματα ηπατίτιδας.

Μέχρι σήμερα οι ειδικοί εκτιμούν ότι περισσότερα από 1.000 παιδιά σε 35 χώρες έχουν διαγνωστεί με τη νόσο. Στην Ελλάδα, έχουν καταγραφεί σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση του ΕΟΔΥ 12 κρούσματα. Δυστυχώς, ένα παιδί μόλις 13 μηνών έχασε τη ζωή του (εδώ).

Σύμφωνα με το BBC, δύο ομάδες ερευνητών, μία από το Λονδίνο και μία από τη Γλασκώβη, ισχυρίζονται ότι τα βρέφη που εκτέθηκαν σε μεγαλύτερη από την κανονική ηλικία (λόγω της καραντίνας) σε συγκεκριμένους ιούς, απώλεσαν μέρος της πρώιμης ανοσίας τους.

Συγκεκριμένα, τα βρέφη δεν κατάφεραν να εκτεθούν στον αδενοϊό που προκαλεί κοινό κρυολόγημα και στομαχικές διαταραχές και στον αδενο-σχετιζόμενο ιό ορότυπου 2, ο οποίος φυσιολογικά δεν προκαλεί νόσηση, διότι για να αναπαραχθεί χρειάζεται τη βοήθεια κάποιου αδενοϊού.

Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες αποκλείουν οποιαδήποτε σχέση του κορονοϊού με την εκδήλωση οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά.

Σύμφωνα με τις δύο μελέτες, που έχουν προδημοσιευτεί στον ιστότοπο MedRxiv, ο ιός AAV2 (αδενο-σχετιζόμενος ιός τύπου 2) ανιχνεύθηκε σε υψηλά επίπεδα σε ασθενείς που είχαν εκδηλώσει οξεία ηπατίτιδα αγνώστου αιτιολογίας.

Ο ιός, ο οποίος δεν προκαλεί υπό φυσιολογικές συνθήκες νόσηση, και συχνά είναι παρών σε λοιμώξεις από αδενοϊούς, σχετίζεται για πρώτη φορά με την ανάπτυξη οξείας ηπατίτιδας.

Οι δύο κλινικές μελέτες έγιναν ανεξάρτητα η μια από την άλλη, αλλά χρονικά παράλληλα.

Στην πρώτη εξετάστηκαν περιστατικά στη Σκωτία από ειδικούς το Πανεπιστημιακού Ερευνητικού Κέντρου Ιολογίας και του Βασιλικού Νοσοκομείου Παίδων της Γλασκώβης, σε συνεργασία με το σύστημα Δημόσιας Υγείας της Σκωτίας και τη Διεθνή Κοινοπραξία Σοβαρών Οξέων Αναπνευστικών και Αναδυόμενων Λοιμώξεων (ISARIC).

Η δεύτερη εστίασε σε περιστατικά από όλη τη Βρετανία, και έγινε από το Νοσοκομείο του Great Ormond Street και του Ινστιτούτου Υγείας Παίδων Great Ormond Street, σε συνεργασία τον Οργανισμό Ασφάλειας της Υγείας της Βρετανίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα πρώτα κιόλας περιστατικά οξείας ηπατίτιδας στα παιδιά οι αδενοϊοί είχαν μπει στο στόχαστρο των επιστημόνων, καθώς είχε παρατηρηθεί μια απότομη αύξηση σε λοιμώξεις από αδενοϊούς την περασμένη άνοιξη. Οι δύο όμως νέες μελέτες, αναδεικνύουν τον ρόλο ενός άλλου ιού που φαίνεται να είναι καθοριστικός.

Οι ερευνητές και των δύο ομάδων παρατήρησαν ότι ο AAV2, ήταν παρών στο 96% των περιστατικών οξείας ηπατίτιδας αγνώστου αιτιολογίας που εξετάστηκαν και στις δύο μελέτες.

Ως εκ τούτου, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ταυτόχρονη μόλυνση με δύο ιούς, δηλαδή τον AAV2 και έναν αδενοϊό, ή λιγότερο συχνά τον ιό του έρπητα HHV6, που έχει επίσης βρεθεί σε δείγματα από ορισμένους ασθενείς, μπορεί να προσφέρει την καλύτερη εξήγηση για την εμφάνιση σοβαρής οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά.

Η ανάλυση

Στο πλαίσιο της σκωτσέζικης μελέτης, αναλύθηκαν τα δεδομένα από εννέα παιδιά που νόσησαν και συγκρίθηκαν με 58 υγιή παιδιά (ομάδα ελέγχου). Χρησιμοποιώντας αλληλούχιση DNA επόμενης γενιάς και PCR σε πραγματικό χρόνο, η ερευνητική ομάδα συνέκρινε τα δείγματα και ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει την παρουσία του AAV2 στο πλάσμα και στο ήπαρ και των εννέα ασθενών. Δεν υπήρχε AAV2 σε κανένα από τα παιδιά στην ομάδα ελέγχου, τα οποία ήταν μεν όλα φορείς αδενοϊού, αλλά με φυσιολογική ηπατική λειτουργία και παιδιά που εισήχθησαν στο νοσοκομείο με γνωστά αίτια ηπατίτιδας.

Η σκωτσέζικη μελέτη εξέτασε επίσης το γονιδίωμα των ασθενών με αγνώστου αιτιολογίας ηπατίτιδα, παράλληλα με τη γονιδιωματική ανάλυση του παθογόνου (δηλαδή του ιού), για να ανακαλύψει εάν κάποιο από τα παιδιά μπορεί να είναι πιο ευαίσθητο σε αυτόν τον τύπο οξείας ηπατίτιδας. Κάνοντας λεπτομερείς γονιδιωματικές αναλύσεις, οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν διαφορές στο γονίδιο του αντιγόνου ανθρώπινων λευκοκυττάρων, που δεν βρέθηκαν στην ομάδα ελέγχου, δηλαδή των υγιών παιδιών ή στα γονίδια των παιδιών με άλλες μορφές ηπατίτιδας.

Στη βρετανική μελέτη, οι επιστήμονες εστίασαν σε 28 περιστατικά, συμπεριλαμβανομένων δειγμάτων ήπατος από πέντε παιδιά που χρειάστηκαν μεταμόσχευση και δείγματα αίματος από τα υπόλοιπα παιδιά που δεν χρειάστηκαν μεταμόσχευση. Η αλληλουχία δειγμάτων RNA ήπατος επιβεβαίωσε την παρουσία του AAV2 στο ήπαρ των παιδιών με αγνώστου αιτιολογίας ηπατίτιδα.

Τα δείγματα των ασθενών συγκρίθηκαν με 140 δείγματα ανοσοκατεσταλμένων και ανοσοεπαρκών ασθενών. Η μελέτη έδειξε ότι ο AAV2 ήταν παρών πολύ σπάνια στα παιδιά που δεν είχαν ηπατίτιδα (6 στα 106) και σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, ακόμη και σε ανοσοκατεσταλμένα παιδιά (17 στα 43).

Και οι δύο μελέτες απέκλεισαν την πιθανότητα πρόσφατης ή προηγούμενης μόλυνσης από τον SARS-CoV-2 ως άμεση αιτία για την οξεία ηπατίτιδα.

Η δρ Αντόνια Χο, ειδική σε Μολυσματικές Ασθένειες στο Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Κέντρο Ιολογίας της Γλασκώβης, υπογραμμίζει πως «είναι σημαντικό να ερμηνεύσουμε τα ευρήματά μας σε σχέση με το χρονικό πλαίσιο της κλινικής παρουσίασης των ασθενών. Τα περισσότερα από τα παιδιά στη Σκωτία είχαν ιστορικό νόσου με διάρροια, έμετο και κοιλιακό άλγος (συχνά σχετίζεται με μόλυνση από αδενοϊό) μεταξύ 1 έως 11 εβδομάδων πριν εμφανιστούν στο νοσοκομείο με οξεία ηπατική φλεγμονή, η οποία μπορεί να εξηγήσει γιατί ο αδενοϊός δεν έχει εντοπιστεί σε όλα τα προσβεβλημένα παιδιά. Η χρονική συσχέτιση μεταξύ λοιμώξεων από αδενοϊό/HHV6 και AAV2 απαιτεί περαιτέρω μελέτη».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News