«Οι Ρώσοι πανηγυρίζουν γιατί κατάφεραν να ρίξουν άλλη μία δυτική κυβέρνηση» δήλωσε στην αρχή της εβδομάδας ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών, Λουίτζι Ντι Μάιο, κατηγορώντας τον αρχηγό του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, Τζουζέπε Κόντε, ότι ρίχνοντας την κυβέρνηση ευνοεί το Κρεμλίνο, καθώς μεταξύ άλλων, είναι αμφίβολο αν η Ιταλία θα μπορεί πλέον να στείλει όπλα στην Ουκρανία, ενώ όλα δείχνουν ότι η χώρα θα μείνει ακυβέρνητη για μήνες. 

Ο διευθυντής της La Repubblica Μαουρίτσιο Μολινάρι, εξάλλου, μιας από τις δύο σημαντικότερες εφημερίδες της Ιταλίας, σχολιάζοντας το γεγονός ότι ο Μπερλουσκόνι έχει ταχθεί στο παρελθόν κατά των κυρώσεων στη Ρωσία και ότι ο Σαλβίνι έχει εμφανιστεί ακόμη και με μπλουζάκι με τη φιγούρα του Πούτιν, διαπιστώνει ότι, σε κάθε περίπτωση, όσα συμβαίνουν στην Ιταλία ευνοούν τη Ρωσία. 

Οπως αναμενόταν, η πρώτη αντίδραση των αγορών στην παραίτηση Ντράγκι ήταν αρνητική με την απόδοση του 10ετούς ιταλικού ομολόγου να σκαρφαλώνει και το spread με τον αντίστοιχο γερμανικό να διευρύνεται. 

Από τον Λευκό Οίκο έως τις Βρυξέλλες και τη Μαδρίτη οι κυβερνήσεις της Δύσης ανησυχούν για τις εξελίξεις στην Ιταλία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ έγραψε την Τρίτη άρθρο στο Politico με τίτλο «Η Ευρώπη χρειάζεται ηγέτες σαν τον Μάριο Ντράγκι» θυμίζοντας το «ό,τι χρειαστεί» με το οποίο διαχειρίστηκε ο Ντράγκι τον κίνδυνο κατάρρευσης της ευρωζώνης το 2012, όταν ήταν επικεφαλής της ΕΚΤ, αλλά και τον ρόλο του στη διαμόρφωση των αποφάσεων της Ευρώπης με την παρουσία του στις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ.  

Δεν λείπουν τις τελευταίες ώρες στην Ιταλία και αυτοί που διατυπώνουν υπαινιγμούς για ενδεχόμενη οικονομική διάσταση πίσω από τις εξελίξεις, θυμίζοντας όχι μόνο την αντίδραση του Ντι Μάιο απέναντι στον νέο αρχηγό των Πεντάστερων, Τζουζέπε Κόντε και το μπλουζάκι του Σαλβίνι, αλλά και το γεγονός ότι Μπερλουσκόνι (που επίσης στήριζε την κυβέρνηση υπό τον Ντράγκι) διατηρούσε προσωπική φιλία με τον Πούτιν. Μάλιστα, όταν ήταν στην εξουσία είχε καλέσει τον Πούτιν για διακοπές στην πολυτελή έπαυλή του στη Σαρδηνία, παρότι, μετά τον πόλεμο, ο Μπερλουσκόνι δήλωσε απογοητευμένος από εκείνον που του φαινόταν στο παρελθόν «δημοκράτης και άνθρωπος της ειρήνης».

Και τίποτα να μην ισχύει από αυτά, η πτώση Ντράγκι στην Ιταλία είναι καλό νέο για τον Πούτιν και κακό νέο για την Ελλάδα, καθώς αν πάρουν φωτιά τα ομόλογα της Ιταλίας, μοιραία θα επηρεαστούν και τα ελληνικά, όπως επίσης αυτά της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Το θετικό για εμάς είναι ότι οι ναυαρχίδες της οικονομικής ενημέρωσης, όπως οι Financial Times και το Bloomberg, σημειώνουν το τελευταίο διάστημα ότι η Ελλάδα βρίσκεται πλέον σε πολύ πιο ασφαλές σημείο, χωρίς το λεγόμενο «πολιτικό ρίσκο» που χτυπάει ξανά την Ιταλία: το ελληνικό χρέος, παρότι μεγαλύτερο από της Ιταλίας, διαθέτει χαρακτηριστικά που καθησυχάζουν τις αγορές, όπως τα χαμηλά επιτόκια και του και το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του είναι προς την ΕΕ. 

Οι επιπτώσεις της αποχώρησης Ντράγκι, μετά την άρνηση να του παράσχουν ψήφο εμπιστοσύνης από το λαϊκίστικο Κίνημα Πέντε Αστέρων, την «σκληρή Δεξιά» Λέγκα του Βορρά και τον κεντροδεξιό Μπερλουσκόνι, φτάνουν ασφαλώς και στην Φρανκφούρτη, όπου η Λαγκάρντ, μαζί με την αύξηση των επιτοκίων για την τιθάσευση του πληθωρισμού, καλείται να ελέγξει και τις αποδόσεις των ομολόγων της Ιταλίας μέσα από το νέο εργαλείο αγοράς ομολόγων του Νότου, μια δουλειά που θα γίνει πολύ πιο δύσκολη αν οι λαϊκιστές της Ιταλίας επιδιώξουν την αντιπαράθεση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. 

Το κόστος της απλής αναλογικής και των συμμαχικών κυβερνήσεων 

Το μέτρο και η λογική που επιχείρησε να προωθήσει ο Ντράγκι σε ό,τι αφορά τα μέτρα στήριξης της κοινωνίας (όπως πχ. ο κατώτατος μισθός) έχοντας κατά νου ότι δεν πρέπει να εκτιναχθούν οι αποδόσεις των ομολόγων και να πέσει η χώρα στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης λόγω του υψηλού χρέους, συγκρούστηκαν με την πλειοδοσία του λαϊκισμού. 

«Μια κρίση στις αγορές με επίκεντρο την Ιταλία θα μπορούσε να αποτελέσει τη χειρότερη αναταραχή στην ιστορία του ευρώ» ανέφερε προ ημερών το Bloomberg, θυμίζοντας ότι η Ελλάδα «σχεδόν εκδιώχθηκε από το ευρώ υπό την λαϊκιστική κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα». 

Συμπέρασμα; Η στήριξη της κοινωνίας και των ευάλωτων στρωμάτων, εντός των ορίων ανοχής οικονομιών με υψηλό χρέος (όπως η Ιταλία και η Ελλάδα), αλλά και μέσα από συναινέσεις και αλληλεγγύη σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν οι λαϊκιστές δεν έχουν στα χέρια τους μοχλούς εκβιασμού για να επιβάλλουν -για ίδιον όφελος- τη γραμμή της πλειοδοσίας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. 

Σε αντίθετη περίπτωση, η σταθερότητα της χώρας μπορεί να πάει περίπατο. 

H κρίση στην Ιταλία, που απειλεί να βυθίσει τη χώρα στο χάος, όπως γράφουν την Πέμπτη το Bloomberg και άλλα διεθνή Μέσα, είναι πιθανό να μας θυμίσει όσα ζήσαμε και δεν θα θέλαμε να ζήσουμε ξανά, ούτε καν εξ αντανακλάσεως. Δεν είναι τυχαίο ότι το σημερινό φύλλο της La Repubblica προειδοποιεί ότι η Ιταλία δεν πρέπει να ζήσει μια οικονομική κρίση σαν κι αυτή που πέρασε η Ελλάδα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News