Από τη στιγμή που τα μεγαλύτερα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού είχαν αποφασίσει να απέχουν της ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, ο κύβος για τον Μάριο Ντράγκι είχε ριφθεί. Η παραίτηση ήταν ο μόνος δρόμος που του άφησαν ανοιχτό…

Η Τετάρτη ξεκίνησε με τον Ντράγκι να κάνει λόγο για παραμονή του στην πρωθυπουργία, ωστόσο έληξε με αλληλοκατηγορίες, διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των κομμάτων και μια σίγουρη, όπως εκτιμά η Washington Post, πρόωρη εκλογική αναμέτρηση το προσεχές φθινόπωρο.

Τα τελευταία γεγονότα συνέθεσαν τον επίλογο μιας περιόδου σχετικής πολιτικής ενότητας στη Ρώμη και αποσταθεροποιούν την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου ο Ντράγκι θεωρούνταν ευρέως εγγυητής, επισημαίνεται στο ρεπορτάζ των Τσίκο Χάρλαν και Στέφανο Πιτρέλι.

Τον τελευταίο 1,5 χρόνο «Σούπερ Μάριο» ηγείτο μια κυβέρνησης ευρείας αποδοχής και είχε επιστρατεύσει τη φήμη, που είχε χτίσει ως πρώην κεντρικός τραπεζίτης της Ευρώπης, για να αυξήσει την επιρροή της Ιταλίας στις Βρυξέλλες.

Αλλά τα πολιτικά κόμματα, το ένα μετά το άλλο την Τετάρτη, αποφάσισαν ότι η Ιταλία θα ήταν καλύτερα χωρίς αυτόν. «Τελείωσε», είπε λακωνικά από το βήμα της Γερουσίας, ο Ματέο Ρέντσι, ένας από τους τελευταίους συμμάχους του Ντράγκι, καθώς τα υπόλοιπα κόμματα έπειτα από μια ημέρα έντονων παρασκηνιακών διεργασιών, ανακοίνωσαν ότι δεν επρόκειτο να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

Η επόμενη μέρα

Αυτό που θα ακολουθήσει για την Ιταλία θα είναι πολύ διαφορετικό, εκτιμά η αμερικανική εφημερίδα. «Η επόμενη κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό να στηριχθεί σε ομάδα εθνικιστικών και κεντροδεξιών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που κατά το παρελθόν είχαν εκφράσει ευρωσκεπτικιστικές αλλά και φιλορωσικές θέσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Τις τελευταίες ημέρες, πολιτικοί παράγοντες που ανήκουν στο περιβάλλον του Ντράγκι είχαν προειδοποιήσει ότι πίσω από την κυβερνητική κρίση στην Ιταλία βρισκόταν ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ωστόσο η στάση που θα ακολουθήσουν τα κόμματα που θα επιχειρήσουν να σχηματίσουν την επόμενη κυβέρνηση δεν είναι ξεκάθαρη. Ακόμη και η Τζόρτζα Μελόνι, της οποίας το εθνικιστικό κόμμα «Αδελφοί της Ιταλίας» φέρεται να προηγείται στις δημοσκοπήσεις, έχει υποστηρίξει την Ουκρανία έναντι της Ρωσίας.

«Πρέπει να εξετάσουμε τι θα σήμαινε (η αποχώρηση του Ντράγκι) για την αντίσταση στον Πούτιν», δήλωσε ευθέως ο Ενρίκο Λέτα, ο ηγέτης του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, σε συνέντευξη που παραχώρησε και δεν παρέλειψε να προσθέσει ότι «ο Ντράγκι ήταν και είναι σημείο αναφοράς για όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες».

Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές εξέφραζαν τη βεβαιότητα ότι ο Ντράγκι θα ήταν σε θέση να πείσει τα κόμματα να στηρίξουν την κυβέρνησή του. Αποδείχτηκε ότι έκαναν λάθος.

Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης στο κυβερνητικό σχήμα υπήρχαν ρήγματα τα οποία βάθαιναν ραγδαία: μεταξύ του Ντράγκι και της Δεξιάς, μεταξύ της Δεξιάς και των λαϊκιστών του Κινήματος των Πέντε Αστέρων και με τα κόμματα να αλληλοκατηγορούνται για το αποτέλεσμα των επιλογών τους, οι οποίες μέχρι ένα σημείο είναι εξηγήσιμες. Η Ιταλία, σε κάθε περίπτωση θα πήγαινε στις κάλπες στις αρχές του επόμενου έτους και αυτό ήταν, όπως αποδείχτηκε, ένα ισχυρό διαλυτικό στοιχείο. Κάθε κόμμα προωθούσε τη δική του ατζέντα και όλα άρχισαν να διαχωρίζουν τη θέση τους από την κυβερνητική γραμμή. Προς άγραν ψήφων, φυσικά.

Εριξε το γάντι

«Η επιθυμία να προχωρήσουμε μαζί έχει σταδιακά εξασθενίσει», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Ντράγκι στην πρωινή ομιλία του στη Γερουσία. «Χρειαζόμαστε ένα νέο σύμφωνο εμπιστοσύνης. Ειλικρινές και συγκεκριμένο», τόνισε και έριξε το γάντι στους πολιτικούς αρχηγούς. «Είστε έτοιμοι να ξαναχτίσετε αυτό το σύμφωνο;», είπε, χωρίς να μπει στη διαδικασία του παζαριού με κάθε κόμμα ξεχωριστά.

Δεν άργησε να φανεί ότι οι πιθανότητες για μια τέτοια συμφωνία ήταν μηδαμινές…

Νωρίς το απόγευμα, τα κόμματα της Ακροδεξιάς και της Κεντροδεξιάς με κοινή τους ανακοίνωση δήλωσαν ότι δεν είχαν πρόβλημα με τον Ντράγκι ως ηγέτη – αρκεί το Κίνημα Πέντε Αστέρων να μην συμμετέχει στην κυβέρνηση. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο «Σούπερ Μάριο» είχε ζητήσει όσο το δυνατόν ευρύτερη συναίνεση και τη μεγαλύτερη δυνατή κοινοβουλευτική υποστήριξη.

Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει. Για τον Ντράγκι, σίγουρα, αλλά πιθανότατα και για την Ιταλία…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News