Κατά τη διάρκεια της συνόδου των υπουργών Αμυνας των κρατών-μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας η οποία ολοκληρώθηκε την Πέμπτη στις Βρυξέλλες, κυκλοφόρησε ένα μη εμπιστευτικό (και, κατ’ επέκταση, όχι απόρρητο) έγγραφο που προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, αρχικά, και έντονη ανησυχία, στη συνέχεια. Γιατί σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση το να επέλθει εκεχειρία στην Ουκρανία σε σύντομο χρονικό διάστημα, είναι μάλλον απίθανο, αναφέρει ο Κλάουντιο Τίτο, ανταποκριτής της La Repubblica στο Λουξεμβούργο, στο ρεπορτάζ του.  

Τα βασικά σενάρια για την πορεία του πολέμου στη σχετική αναφορά είναι δύο. Το πρώτο προβλέπει την ντε φάκτο επίτευξη εκεχειρίας τον Αύγουστο, ωστόσο κρίνεται ιδιαίτερα αισιόδοξο. Αντιθέτως στο δεύτερο σενάριο, το οποίο απασχόλησε περισσότερο τους συμμετέχοντες στη σύνοδο, γίνεται λόγος για συνέχιση του πολέμου τουλάχιστον έως το 2023, εάν όχι και κατά την επόμενη χρονιά.

Σίγουρα οι μεταβλητοί παράγοντες είναι πολλοί (θα καταφέρουν, π.χ. οι Ρώσοι να περικυκλώσουν τους Ουκρανούς στο Ντονμπάς;) «αλλά αποτελεί γεγονός πως, προς το παρόν, ο χρονικός ορίζοντας έχει μετατεθεί σημαντικά, στο νέο έτος», γράφει ο ιταλός δημοσιογράφος. Μάλιστα στην έκθεση παρατίθεται πλήθος πληροφοριών από τα πεδία των μαχών που συνηγορούν υπέρ αυτού του δεύτερου, άκρως απαισιόδοξου, σεναρίου.

Η πρόοδος που σημειώνουν οι ρωσικές δυνάμεις, παρότι είναι πιο ισχυρές και υπερτερούν αριθμητικά, κυμαίνεται από 500 μέτρα έως ένα χιλιόμετρο την ημέρα, ρυθμός όχι ιδιαίτερα πιεστικός, «που μετατρέπει ολοένα περισσότερο αυτήν την εκστρατεία σε έναν πραγματικό πόλεμο χαρακωμάτων. Για αυτό και το δυτικό μέτωπο επιβεβαίωσε ότι θα αυξήσει τις προμήθειες όπλων», εξηγεί ο Τίτο.

Το ότι το Κίεβο πρόκειται να λάβει περισσότερα και πιο προηγμένα και ισχυρά οπλικά συστήματα κατέστη, όντως, ξεκάθαρο κατά τη διάρκεια της συνόδου, καθώς σχεδόν όλοι στο δυτικό μέτωπο συμφωνούν, λιγότερο ή περισσότερο, πως μόνον έτσι μπορούν να συνεχίσουν να αντιστέκονται οι Ουκρανοί στις επιθέσεις των ρωσικών δυνάμεων.

Ομως οι πιθανότητες να συνεχιστεί ο πόλεμος έως το τέλος του έτους, ακόμη και την επόμενη χρονιά είναι πολλές και εξαιτίας των πολλών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν που ρωσικές δυνάμεις, κυρίως όσον αφορά την προμήθεια πυρομαχικών. Σύμφωνα με αρκετές αναφορές, ο στρατός του Πούτιν χρησιμοποιεί σφαίρες και ρουκέτες της σοβιετικής εποχής καθώς τείνει να ξεμείνει από σύγχρονα κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας, γεγονός το οποίο θα έχει καταστροφικές συνέπειες κυρίως για τον άμαχο πληθυσμό. Επιπλέον, εάν δεν επέλθει, όπως διαφαίνεται, κάποια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός έως το τέλος του καλοκαιριού, το Κρεμλίνο θα πρέπει να προβεί στην κήρυξη κάποιας μορφής, μερικής, έστω, επιστράτευσης, και αυτό σίγουρα θα επηρεάσει σημαντικά της εξελίξεις και στο εσωτερικό της Ρωσίας.

Σε αυτό το πλαίσιο όλοι οι σύμμαχοι της Ουκρανίας συνεχίζουν να την εξοπλίζουν. Αυτές τις ημέρες φτάνουν στο Κίεβο, για παράδειγμα, 200 άρματα μάχης από την Πολωνία και 400 τεθωρακισμένα ερπυστριοφόρα από την Ολλανδία και τις ΗΠΑ. «Μεγάλη εξαίρεση αποτελεί η Γερμανία», επισημαίνει στο ρεπορτάζ του ο Κλάουντιο Τίτο.

Γιατί θα αποστείλει τα πρώτα (από τα μόλις δεκατέσσερα συνολικά) αυτοκινούμενα πυροβόλα σε δέκα ημέρες ενώ οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι που το Βερολίνο έχει δεσμευτεί να παράσχει στο Κίεβο θα φτάσουν στην εμπόλεμη χώρα έπειτα από τουλάχιστον τρεις μήνες. Οι Γερμανοί δεσμεύτηκαν κάποια στιγμή και για την προσφορά αυτοκινούμενων αντιαεροπορικών συστημάτων αλλά στη συνέχεια δεν προέβησαν σε καμιά σχετική ενέργεια. Την ίδια ώρα ο γερμανικός κολοσσός των αρμάτων μάχης Rheinmetal έχει ετοιμοπαράδοτα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης Marder και μπορεί να παράσχει στην Ουκρανία και μεταχειρισμένα άρματα μάχης Leopard αλλά δεν μπορεί να λάβει τη σχετική άδεια από τη γερμανική κυβέρνηση.

Πάντως πως τα κράτη-μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας θα συνεχίσουν να στηρίζουν στρατιωτικά την Ουκρανία, παρέχοντας στο Κίεβο, μεταξύ άλλων, βαρέα όπλα και συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, το επιβεβαίωσε και ο Γενς Στόλτενμπεργκ στο τέλος της συνόδου. Δεν παρέλειψε, όμως, να επισημάνει επίσης πως απαιτείται χρόνος και για την εκπαίδευση των Ουκρανών τόσο στη χρήση όσο και στη συντήρησή τους. Με απλά λόγια η κατάπαυση του πυρός, πόσο μάλλον η ειρήνη, δυστυχώς απέχει πολύ ακόμη.