Οι δημοσκοπήσεις γίνονται το πολύ με 2.000 άτομα. Στην πυραμίδα της Wind Media συμμετείχαν πάνω από 10.000 συμπατριώτες μας που έχασαν περίπου 7 εκατ ευρώ. Θα μπορούσε να είναι πρόχειρο διαγώνισμα σε εθνικό επίπεδο, μια άσκηση αυτογνωσίας πάνω στην επαφή μας με τη λογική. Με χρήσιμα συμπεράσματα.

Και όμως, ναι. Υπήρξαν 10.000 συμπατριώτες μας που πλήρωσαν, σε κρυπτονόμισμα παρακαλώ, 600 ευρώ προκειμένου να αποκτήσουν το δικαίωμα σταθερού εισοδήματος 750 ευρώ το μήνα, κάνοντας 15 likes τη μέρα σε επιλεγμένα βίντεο. Με τα 600 ευρώ θα έμπαιναν στην πλατφόρμα, δηλαδή στην πυραμίδα, θα έκαναν like και θα εισέπρατταν την αμοιβή τους από εκείνους που πλήρωναν για τη δημοφιλία των βίντεο. Δεν ήταν και οι 10.000 αφελείς. Κάποιοι που είχαν γνώση περί πυραμίδας, πήραν χρήματα πίσω, όχι φυσικά όσα αντιστοιχούν στις τοποθετήσεις τους. Ομως η μαρίδα έχασε τα λεφτά της. Οι καταγγελίες προς την Αστυνομία δεν αντιστοιχούν στον αριθμό των εξαπατηθέντων (είναι, άραγε, η σωστή λέξη;). Πολλοί ντρέπονται. Και άλλοι, που έχασαν κάτι λίγα, θεωρούν ότι δεν αξίζει να μπουν στον κόπο.

Δέκα χιλιάδες. Ενας στους χίλιους. Τι είναι αυτός ο συμπολίτης μας; Αφελής; Ηλίθιος; Να δεχθούμε το κομψό και αληθινό «εξαπατηθείς»; Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Αξίζει όμως να βουτήξουμε μέσα σε αυτό το δείγμα, να δούμε τι άνθρωποι είναι, τι πιστεύουν, πώς επιβιώνουν χωρίς να τους παίρνουν τα σώβρακα. Και προς Θεού, δεν το θέτω από την πλευρά του έξυπνου. Εχω υπάρξει κορόιδο πολλές φορές, η αφέλειά μου δε, επί ορισμένων θεμάτων, θα μπορούσε να λάβει παροιμιώδεις διαστάσεις. Αλλά εδώ το νούμερο τρομάζει. Και αν το αθροίσεις με τον αριθμό εκείνων που δέχονται τηλεφώνημα από Κύπρο και λίγο μετά δίνουν αριθμό πιστωτικής κάρτας αγοράζοντας περίεργα κρυπτονομίσματα, τότε φτάνει σε νούμερα που τρομάζουν.

Ολο αυτό είναι μία στατιστική σπουδή πάνω στην ανθρώπινη βουλιμία όταν ζευγαρώνει με τη βλακεία. Ισως πάλι να είναι το γέννημα της ανάγκης για λίγο καλύτερη ζωή, η απελπισία που οδηγεί το θύμα στην παγίδα. Αλλωστε ποτέ δεν πρέπει να κατηγορείς το θύμα, έτσι δεν είναι; Ο κόσμος περνάει δύσκολα, οι διαφημίσεις πείθουν (ο τύπος που απλώνει πενηντάρικα και λέει ότι τα κέρδισε εύκολα με μερικά like), τα social έχουν γίνει βιτρίνα πλούτου και ομορφιάς. Δεν είναι δύσκολο να τσιμπήσεις. Ναι, το θύμα δεν φταίει ποτέ, αλλά και ηλιθιότητα έχει ένα όριο πάνω από το οποίο δεν συγχωρείται.

Αυτή είναι η μία πλευρά του φράχτη, όταν βλέπεις πόσο μεγάλη είναι η αγέλη των εν δυνάμει θυμάτων. Στην άλλη πλευρά, διαπιστώνεις πόσο εύκολο είναι να κοροϊδέψεις τον κόσμο. Με κάθε τρόπο. Να του πάρεις τα λεφτά, τον χρόνο, την εμπιστοσύνη, τη ψήφο. Είναι εύκολο! Και αν δεν έχεις ενδοιασμούς, καθαρίζεις το λαρύγγι, φτιάχνεις τη γραβάτα, βάζεις το χαμόγελο και βγαίνεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News