Η γραμμή που ακολούθησε από την πρώτη ημέρα του ρωσο-ουκρανικού πολέμου ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ταυτίζεται με την ιστορική εκείνη του Φράνκλιν Ρούζβελτ, του προέδρου των ΗΠΑ που στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο απογείωσε το ΑΕΠ των ΗΠΑ μέσω της υπερλειτουργίας της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας και διασφάλισε τη νίκη των Συμμάχων κατά της ναζιστικής Γερμανίας .

Το ιδεολογικό υπόβαθρο τότε και τώρα είναι κοινό, όπως έγραψε στην Corriere della Sera o Τζουζέπε Σαρκίνα: «Η Αμερική θα είναι το οπλοστάσιο της δημοκρατίας» ήταν η ιστορική φράση του Ρούζβελτ.

Η είδηση που πλαισιώνει το συμπέρασμα του ιταλού ανταποκριτή στην Ουάσινγκτον και δένει τις δύο εποχές αφορά το πράσινο φως που άναψε το αμερικανικό Κογκρέσο στον Μπάιντεν: ενέκρινε μία πράξη που επιτρέπει την εκ νέου χρήση του νόμου Lend-Lease, του 1941, ο οποίος ήταν έμπνευσης Ρούζβελτ.

Ο νόμος εκείνος βοήθησε τη Βρετανία και τη Σοβιετική Ενωση να πολεμήσουν τη Γερμανία. Τώρα θα βοηθήσει την Ουκρανία να αντισταθεί στη Ρωσία. Η πράξη αυτή ενεκρίθη στη Βουλή (417 ψήφοι υπέρ, 10 κατά) και στη Γερουσία (με ομοφωνία).

Για την Ιστορία να αναφερθεί ότι ο ιστορικός νόμος του Ρούζβελτ πλημμύρισε τη Σοβιετική Ενωση του Στάλιν με πολεμικό υλικό, κάτι που αντιμετωπίστηκε με πανηγυρισμούς στη Μόσχα – χαρακτηριστικοί είναι οι διθύραμβοι του σοβιετικού Τύπου της εποχής και εξόχως αποκαλυπτική η σχετική αλληλογραφία των Ρούζβελτ-Στάλιν (η οποία έχει εκδοθεί σε τόμο και στα Ελληνικά, υπό τον τίτλο «Αγαπητέ κύριε Στάλιν»).

Ο ιστορικός νόμος, τον καιρό του Β’ΠΠ επέτρεψε τον δανεισμό ή τη μίσθωση στρατιωτικού εξοπλισμού σε οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση «την άμυνα της οποίας ο πρόεδρος έκρινε ζωτικής σημασίας για την υπεράσπιση των ΗΠΑ». Χάρις στον ευφυή νόμο του Ρούζβελτ, μετά το τέλος του πολέμου οι ΗΠΑ έβγαιναν οικονομικώς ενισχυμένες, πρωταγωνίστριες σε έναν κόσμο κατεστραμμένων βιομηχανικών δυνάμεων (και αντιπάλων τους).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News