Τα περισσότερα παιδιά που έχουν εμφανίσει οξεία ηπατίτιδα στη Βρετανία είναι ηλικίας τριών με πέντε ετών και ακόμα δεν έχει βρεθεί ένα κοινό αίτιο, σημείωσε ο Ηλίας Μόσιαλος.

Ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του ΕΟΔΥ και καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics, αναφέρθηκε στα νεότερα δεδομένα για τα περιστατικά οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά στη Βρετανία και στα πιθανά τους αίτια.

Από την 1η Ιανουαρίου, έχουν καταγραφεί 114 περιπτώσεις οξείας ηπατίτιδας αδιευκρίνιστης αιτιολογίας, που εντοπίστηκαν σε παιδιά ηλικίας κάτω των 16 ετών.

Ο κ. Μόσιαλος παραθέτει στοιχεία έκθεσης των βρετανικών υγειονομικών Αρχών αναφορικά με την πρόοδο και τις εξελίξεις της διερεύνησης της αδιευκρίνιστης αιτιολογίας οξείας ηπατίτιδας στα παιδιά.

Επιδημιολογικά στοιχεία και συμπεράσματα από την αναφορά:

– Οι ασθενείς είναι -κατά κύριο λόγο- κάτω των 5 ετών.

– Τα παιδιά είναι -κατά κύριο λόγο- ηλικίας μεταξύ 3 και 5 ετών, με διάμεση ηλικία τα 3 έτη και το 54,3% αφορά κορίτσια.

– Η κλινική εικόνα ξεκινά συχνά με συμπτώματα τύπου γαστρεντερίτιδας, συχνά ακολουθούμενα από την εμφάνιση ίκτερου.

– Από τα διαθέσιμα στοιχεία, στην Αγγλία, 43 από τα παιδιά έχουν αναρρώσει και 38 συνεχίζουν να νοσηλεύονται.

– Oι περιπτώσεις δεν σχετίζονται μεταξύ τους.

– H γεωγραφική διασπορά δεν περιορίζεται σε κάποια περιοχή αλλά αφορά όλη τη Βρετανία.

– Δέκα παιδιά χρειάστηκαν μεταμόσχευση.

– Δεν έχουν καταγραφεί θάνατοι μεταξύ αυτών των περιπτώσεων στη Βρετανία.

Επιπλέον, και αναφορικά με τα πιθανά αίτια της ηπατίτιδας:

– Εχει ανιχνευθεί κορονοϊός σε 10 από τους 60 ασθενείς που ελέγχθηκαν, επί του παρόντος.

– Επτά από αυτά τα παιδιά είχαν επίσης διαγνωστεί θετικά ως προς τον κορονοϊό κάποια στιγμή μέσα στις προηγούμενες έξι εβδομάδες, πριν νοσηλευτούν.

– Σαράντα από τα 53 παιδιά που έχουν ελεγχθεί για αδενοϊό, βρέθηκαν θετικά.

– Η προκαταρκτική ανάλυση του αδενοϊού δείχνει πως συνήθως απαντάται ο τύπος 41F (11 περιπτώσεις έχουν χαρακτηριστεί επιτυχώς) αλλά η αλληλούχηση ολόκληρου του γονιδιώματος από πολλαπλές περιπτώσεις είναι απαραίτητη προτού επιβεβαιωθεί ο τύπος του ιού.

– Τα επίπεδα DNA του αδενοϊού στα δείγματα αίματος/ορού στα παιδιά που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος, ήταν περίπου 12 φορές υψηλότερα έναντι αυτών που δεν χρειάστηκαν μεταμόσχευση ήπατος (αν και ο χρόνος λήψης των δειγμάτων διαφέρει ως προς την έναρξη και την επιδείνωση των συμπτωμάτων).

– Τα ενδελεχή ερωτηματολόγια για το ιστορικό της νόσησης δεν έχουν αποκαλύψει εμφανή αίτια κοινής έκθεσης σε τοξίνες ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Οπως ανέφερε ο καθηγητής, οι υγειονομικοί φορείς επεξεργάζονται τα δεδομένα λοίμωξης με κορονοϊό και άλλους μικροοργανισμούς και διερευνώνται οι αλληλεπιδράσεις για να κατανοηθεί εάν η μόλυνση με αδενοϊό στον γενικό παιδιατρικό πληθυσμό έχει προηγηθεί της μόλυνσης με κορονοϊό, αν συνυπάρχει, αν ήταν δευτερογενής λοίμωξη εντός 27 ημερών ή καθυστερημένη δευτερογενής μόλυνση έως 59 ημέρες μετά από λοίμωξη από κορονοϊό.

Τα δεδομένα επί του παρόντος δείχνουν ότι μεταξύ Οκτωβρίου 2020 και Μαρτίου 2022 υπήρξε αύξηση τόσο των προηγούμενων όσο και των δευτερογενών λοιμώξεων σε παιδιά κάτω των 10 ετών. Παρόμοιες αυξήσεις έχουν επίσης παρατηρηθεί και για άλλες παιδικές λοιμώξεις.

Ο κ. Μόσιαλος προσθέτει πως και στο Ισραήλ διερευνάται η χρονική συσχέτιση της ηπατίτιδας και της λοίμωξης του κορονοϊού στα παιδιά. Εχει αναφερθεί ότι μεγάλο ποσοστό των παιδιών που εμφάνισαν οξεία ηπατίτιδα είχαν νοσήσει 3,5 μήνες πριν με κορονοϊό.

Επίσης, αν και η πλειονότητα των περιστατικών που έχει καταγραφεί αφορά τη Βρετανία, μεταμοσχεύσεις ήπατος σε παιδιά που νόσησαν με οξεία ηπατίτιδα αδιευκρίνιστης αιτιολογίας, επί του παρόντος, έχουν αναφερθεί και στην Ολλανδία (3), στην Αμερική (2), στην Ιταλία (2) και στην Ισπανία (1).

Συμπερασματικά, οι υποθέσεις εργασίας των βρετανών ερευνητών, σύμφωνα με την έκθεση (με σειρά από την πιθανότερη προς τη λιγότερο πιθανή) με τα ισχύοντα δεδομένα, είναι οι εξής:

1. Κάποιος -ακόμα αδιευκρίνιστος- παράγοντας που επηρεάζει τα μικρά παιδιά, καθιστά τις λοιμώξεις από αδενοϊό πιο σοβαρές από ό,τι συνήθως ή προκαλεί την προκειμένη ανοσοπαθολογία. Αυτός ο ενισχυτικός παράγοντας μπορεί να είναι:

Α. H ευαισθησία, για παράδειγμα, λόγω έλλειψης προηγούμενης έκθεσης στο παθογόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Β. Προηγούμενη λοίμωξη κορονοϊού ή άλλη λοίμωξη.

Γ. Διπλή / ταυτόχρονη λοίμωξη π.χ. με κορονοϊό.

Δ. Εκθεση σε τοξίνες, φάρμακα ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

2. Μία νέα παραλλαγή αδενοϊού με ή χωρίς συνεισφορά από κάποιον ενισχυτικό παράγοντα.

3. Ενα νέο παθογόνο που είτε δρα μόνο του είτε ως ταυτόχρονη λοίμωξη

4. Μία νέα παραλλαγή του κορονοϊού.

«Αναμένουμε νεότερα σύντομα και ελπίζουμε σε αντίστοιχα λεπτομερή στοιχεία ιστορικού και νόσησης και από τις άλλες χώρες που έχουν επίσης ταυτοποιήσει περιπτώσεις ηπατίτιδας στα παιδιά», σημείωσε ο κ. Μόσιαλος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News