Τις «Διαψευσμένες φιλοδοξίες» του Αλμπέρτο Μοράβια και τις «Χαμένες ψευδαισθήσεις» του Ονορέ ντε Μπαλζάκ επικαλείται σε ανάλυσή του ο Μάσιμο Νάβα, γράφοντας για τις πολιτικές ακροβασίες του Βενσάν Μπολορέ, αυτού του «Ραστινιάκ της γαλλικής οικονομίας και της γαλλικής πολιτικής που κινείται σε αμφότερες, έχοντας το μυαλό του στα συμφέροντα, τα μάτια του στις φιλοδοξίες και την καρδιά, δεν είναι ξεκάθαρο ακριβώς πού», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ανταποκριτής της Corriere della Sera στο Παρίσι.

Ο βρετόνος δισεκατομμυριούχος, ηλικίας 70 ετών, αποκαλούμενος και «Μέρντοκ της Γαλλίας», είναι επικεφαλής του επενδυτικού ομίλου Bolloré, μιας αυτοκρατορίας που ελέγχει από βασικές υποδομές στην Αφρική και εταιρείες διεθνών μεταφορών, τηλεπικοινωνιών και διανομής ενέργειας, έως κορυφαίες διαφημιστικές εταιρείες και εκδοτικούς οίκους, εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς σταθμούς, ραδιόφωνα και εταιρείες παραγωγής.

Αρχικά, στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας ενόψει των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, ο Μπολορέ έκανε διακριτική χρήση της τεράστιας επιρροής που έχει, «όντας φίλος με όλους και με κανέναν, όπως ανέκαθεν έκανε από τότε που εγκατέλειψε τη Βρετάνη για να κατακτήσει το Παρίσι», αναφέρει ο Μάσιμο Νάβα. Στη συνέχεια, όμως, εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο ακροδεξιός Ερίκ Ζεμούρ ο οποίος τον κέρδισε, με τον ιταλό δημοσιογράφο να εξηγεί στο άρθρο του το πώς και το γιατί.

Ο Μπολορέ γνωρίζει, φυσικά, ότι το να έχεις καλές σχέσεις με τους πολιτικούς, και ειδικά με τους προέδρους, είναι πάντα ωφέλιμο. Μετά τον θρίαμβο που σημείωσε στις προεδρικές εκλογές το 2007 ο Νικολά Σαρκοζί, ο Μπολορέ έσπευσε, για παράδειγμα, να τον προσκαλέσει στο γιοτ του. Στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο ο Μπολορέ δεν προσέφερε κάποια εξυπηρέτηση, καθώς η πενθήμερη κρουαζιέρα επικρίθηκε από τη γαλλική κοινή γνώμη. Ωστόσο, εδραιώθηκε μια σχέση μεταξύ των δύο ανδρών, η οποία, όμως, διήρκεσε έως ότου ο Μπολορέ συγκρούστηκε με έναν άλλο δισεκατομμυριούχο υποστηρικτή του Σαρκοζί, τον Μαρτέν Μπουίγκ, έναν μεγιστάνα του real estate και των κατασκευών που ελέγχει επίσης τον ραδιοτηλεοπτικό όμιλο TF1 Group, καθώς και μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας.

Ο Μάσιμο Νάβα αναφέρει ότι ο Βενσάν Μπολορέ δεν υπήρξε ποτέ ένας μοναχικός καβαλάρης. Εξηγεί επίσης πως είθισται στη Γαλλία οι πολιτικοί, πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί αλλά και υποψήφιοι για το Ελιζέ να συναναστρέφονται με εκπροσώπους της οικονομικής και επιχειρηματικής ελίτ, χαίροντας, μάλιστα, υποστήριξης και προβολής από τα Μέσα που διαθέτουν.

Ομως «αυτό δεν σημαίνει ότι ο Τύπος δεν είναι ελεύθερος» στη Γαλλία, σημειώνει ο ιταλός ανταποκριτής, κάνοντας λόγο για μια «ενδιαφέρουσα ανωμαλία», στο πλαίσιο της οποίας δημοσιογράφοι ανεξάρτητοι, μάχιμοι και επικριτικοί, εργάζονται σε ΜΜΕ που ανήκουν στον τάδε ή στον δείνα δισεκατομμυριούχο. Ωστόσο, τα ΜΜΕ ενισχύσουν τη ροπή της πλειοψηφίας των πολιτών προς τη διαμαρτυρία, στηρίζουν την εναντίωση κατά των ελίτ και καταγγέλλουν την πυραμιδική δομή της εξουσίας στη Γαλλία, οι εκπρόσωποι της οποίας πηγαινοέρχονται, πλέον, «μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού, μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, μεταξύ πολιτικής και οικονομίας», γράφει ο Νάβα.

Αλλά ο Βενσάν Μπολορέ πέρασε μια κόκκινη γραμμή, θέτοντας τη μιντιακή ισχύ του στην υπηρεσία του Ερίκ Ζεμούρ, του ισλαμοφοβικού ακροδεξιού θεωρητικού της υποταγής της Γαλλίας στους αλλοδαπούς και της ανάγκης ανάκτησης των παραδοσιακών, συντηρητικών εθνικών αξιών. Τα όποια σχέδια είχε καταστρώσει ο γάλλος δισεκατομμυριούχος δεν ευοδώθηκαν, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ζεμούρ μόλις που κατάφερε να ξεπεράσει το 7% στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.

Πέρα, όμως, από το εκλογικό αποτέλεσμα, η επιλογή του Μπολορέ να στηρίξει τον Ερικ Ζεμούρ «παραμένει ανεξήγητη», καθώς έρχεται σε αντίθεση και με τα προσωπικά πιστεύω του (ο Μπολορέ είναι καθολικός και ανέκαθεν φιλικά διακείμενος στους γκωλικούς) και με τα επιχειρηματικά και ταξικά του συμφέροντα, δεδομένου ότι τα μέλη των γαλλικών ελίτ υποστηρίζουν στην πλειονότητά τους τον Εμανουέλ Μακρόν.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η επιλογή του γάλλου μεγιστάνα να μη στηρίξει τον Μακρόν ενδέχεται να σχετίζεται με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες (θαλάσσιες μεταφορές και υπηρεσίες επιμελητείας κυρίως) του ομίλου Bolloré στην Αφρική, από την οποία ο Βενσάν Μπολορέ σκέφτεται να αποσυρθεί, από τότε που την προσοχή του στη Μαύρη Ηπειρο έστρεψε ένας άλλος μεγιστάνας που φέρεται ότι πρόσκειται στον γάλλο πρόεδρο, ο Τιερί Ντο, ιδρυτής και επικεφαλής του επενδυτικού κολοσσού Meridiam που ειδικεύεται σε έργα υποδομών.

Μετά τη σύσταση του Meridiam Infrastructure Africa Fund το 2015 (ενός επενδυτικού ταμείου 300 εκατομμυρίων ευρώ που χρηματοδοτείται από το Caisse des Dépôts και την Ευρωπαϊκή Τράπεζας Επενδύσεων) ο όμιλος του Τιερί Ντο κέρδισε την ανάθεση της κατασκευής λιμανιού στο Οβέντο της Γκαμπόν και της ανακαίνισης του αεροδρομίου του Νόσι Μπε στη Μαδαγασκάρη. Από το 2019, έχει υπογράψει συμβόλαια σχεδόν παντού, στην Ακτή Ελεφαντοστού, τη Μαυριτανία, το Τόγκο, την Μπουρκίνα Φάσο, τη Σενεγάλη, τη Νιγηρία και την Κένυα.

Στην Αφρική δραστηριοποιείται επίσης ο ιταλοελβετικός όμιλος Mediterranean Shipping Company (MSC) ο οποίος ανήκει στον Τζιανλουίτζι Απόντε, η σύζυγος του οποίου είναι εξαδέλφη της μητέρας του Αλεξίς Κολέρ, του γενικού γραμματέα του Ελιζέ και πιο στενού συνεργάτη του Εμανουέλ Μακρόν.

Οι υπόνοιες περί σύγκρουσης συμφερόντων μονοπώλησαν το ενδιαφέρον διάφορων ΜΜΕ και μάλλον δεν δυσαρέστησαν τον Μπολορέ. Ομως αποτελεί γεγονός ότι μετά την απομάκρυνσή του από τη συντηρητική Le Figaro και την απόρριψή του από διάφορους τηλεοπτικούς σταθμούς που είχαν συμβάλει, ωστόσο, στην ανάδειξή του, ο ανεκδιήγητος και επικίνδυνος Ερίκ Ζεμούρ μετακόμισε τελικά στα Μέσα του Μπολορέ. Το 2019 εντάχθηκε στο δυναμικό του CNEWS (το Fox News της Γαλλίας) και από αυτό ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στα τέλη του προηγούμενου έτους, κάνοντας λόγο για μαζικές απελάσεις παράτυπων μεταναστών και αφομοιώσεις εθνικών μειονοτήτων.

Φυσικά, τα ΜΜΕ του Μπολορέ συνέχισαν να δίνουν τον λόγο σε εκπροσώπους όλων των τάσεων (μεταξύ των οποίων και ο πολύς Μπερνάρ-Ανρί Λεβί) ωστόσο η προβολή του ακροδεξιού δοκιμιογράφου και δημοσιογράφου ξεπέρασε κάθε όριο, προκαλώντας ακόμα και την αντίδραση της Γερουσίας.

«Εκφράζονται πολλές απόψεις στα προγράμματά μας και στα βιβλία που εκδίδουμε. Ενα κανάλι γνώμης δεν έχει νόημα. Δεν έχω τη δύναμη να χρίσω κάποιον υποψήφιο. Τα συμφέροντα του ομίλου μας βρίσκονται στον κινηματογράφο, στον αθλητισμό και στις σειρές», υποστήριξε από την πλευρά του ο Μπολορέ. Σημειωτέον ότι η μιντιακή αυτοκρατορία του έχει αναδείξει κατά το παρελθόν επιφανείς εκπροσώπους και της σοσιαλιστικής Αριστεράς, τον Μπερνάρ Κουσνέρ και τον Ντομινίκ Στρος-Καν, την νυν δήμαρχο τη γαλλικής πρωτεύουσας Αν Ινταλγκό, όπως και τον προκάτοχό της Μπερτράν Ντελανοέ.

«Ομως τι θα συμβεί εάν, διαψεύδοντας όλες τις προβλέψεις, η Μαρίν Λεπέν κερδίσει το Ελιζέ; Θα εδραιώσει ο Μπολορέ την επανάσταση του γαλλικού συντηρητισμού;», διερωτάται ο Μάσιμο Νάβα, ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News