Ηταν πέρα από κάθε φαντασία, αυτό που η Τσέλσι προσπάθησε (και λίγο έλειψε) να κάνει στη Μαδρίτη. Ποτέ στο παρελθόν η Ρεάλ δεν είχε αποκλειστεί σε διπλό νοκ-άουτ ευρωπαϊκό αγώνα της, έχοντας κερδίσει το πρώτο, εκτός έδρας, ματς με 3-1. Αλλά και ποτέ δεν είχε ηττηθεί στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» από αγγλική ομάδα με διαφορά μεγαλύτερη του ενός γκολ. Είναι να απορεί κανείς, πού βρήκαν οι (ορφανοί από ιδιοκτήτη) πρωταθλητές Ευρώπης το κουράγιο να «παλέψουν» για μια πρόκριση που έμοιαζε χαμένη.

Ισως, στην παράδοση των μεγάλων ανατροπών που τα τελευταία χρόνια έχουμε παρακολουθήσει στη σκηνή του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο 51′ η Τσέλσι είχε, ήδη, ισοφαρίσει την ήττα της στο Λονδίνο (0-2). Στο 75′, αφού προηγουμένως γλίτωσε από μια κεφαλιά του Μπενζεμά στο δοκάρι (66′), πέτυχε και τρίτο γκολ. Το 0-4 το αρνήθηκε ο Κουρτουά στον Χάβερτς με μια μεγάλη απόκρουση, όμως η λήξη του παιχνιδιού πλησίαζε. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα είχε καταρρεύσει. Αλλά όχι η Ρεάλ, που ξέρει πώς να μετατρέπει σε γιορτή ακόμη και τη χειρότερη βραδιά της.

Ο άνθρωπος που «γυρίζει τον διακόπτη» είναι ο Λούκα Μόντριτς. Πιθανότατα, ο πιο υποτιμημένος από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές του καιρού μας. Με μια μαγική ασίστ από 31,5 μέτρα μακριά, που αξίζει να αναζητήσετε στο YouTube, ο 36χρονος Κροάτης στέλνει την μπάλα… συστημένη στο πόδι του αμαρκάριστου Ροντρίγκο, ο οποίος με πλασέ πάνω στην κίνηση οδηγεί τον προημιτελικό στην ημίωρη παράταση. Εκεί, ένα δεύτερο γκολ του Μπενζεμά σώζει τη Ρεάλ από έναν «σοκαριστικό» αποκλεισμό.

Παρά τις 29 τελικές της προσπάθειες για γκολ, η Τσέλσι δεν θα έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Η Ρεάλ της «άρπαξε» την πρόκριση, ακριβώς όπως το είχε κάνει και με την Παρί Σεν Ζερμέν: παίζοντας καλή μπάλα μόνο για λίγο, και στις δυο αναμετρήσεις τους. Ετσι, θα εμφανιστεί στους ημιτελικούς της διοργάνωσης για δέκατη φορά τα 12 τελευταία χρόνια.

Κοντά στη «Βασίλισσα» προκρίθηκε και μια… χωριατοπούλα: η Βιγιαρεάλ, η οποία απέκλεισε την Μπάγερν Μονάχου – αυτή κι αν ήταν έκπληξη. Την είχε νικήσει (1-0) στην Ισπανία, αλλά και πάλι: λίγοι περίμεναν ότι θα κατάφερνε να υπερασπιστεί το προβάδισμά της στο Μόναχο (1-1), απέναντι στη φοβερή ποδοσφαιρική «μηχανή» των Βαυαρών. Στάθηκε αρκετά τυχερή, αφού με τις (μόλις) δυο εύστοχες τελικές προσπάθειες που δημιούργησε, πέτυχε δυο γκολ. Ενώ οι αντίπαλοί της, στις οκτώ δικές τους, μόλις ένα. Τόσο στο «Θεράμικα», όσο και στην «Αλιάνς Αρίνα», ο Μάνουελ Νόιερ ήταν… θεατής – δεν πραγματοποίησε ούτε μια επέμβαση. Αλλά μόνον έτσι θα μπορούσε να κατατροπώσει το «θηρίο» μια ομάδα που προέρχεται από μια πόλη 50.000 κατοίκων. Μια ομάδα που, μέχρι το 1997, δεν έτρεφε την παραμικρή φιλοδοξία για τίτλους και τρόπαια.

Ηταν η χρονιά που την… υιοθέτησε ο επιχειρηματίας Φερνάντο Ρόιτς Αλφόνσο, εξαγοράζοντάς την έναντι, περίπου, 400.000 σημερινών ευρώ. Για την αργή, αλλά σταθερή, πρόοδο του συλλόγου στα χέρια του Ρόιτς έχουν γράψει πολλά media, στην Ισπανία και την Αγγλία. Επένδυσε σε ποδοσφαιριστές, αθλητικές εγκαταστάσεις και γραφεία, προσέλαβε εξειδικευμένα στελέχη για κάθε πόστο, και επί χρόνια γέμιζε το γήπεδό της με προσκλήσεις, μέχρι οι επιτυχίες της να κινήσουν το ενδιαφέρον των φιλάθλων της περιοχής.

Το 2004 η Βιγιαρεάλ έφτασε στους ημιτελικούς του Κυπέλλου UEFA. Το 2006, στους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ. Το 2008 τερμάτισε δεύτερη στο ισπανικό πρωτάθλημα. Το 2011 και το 2016 διακρίθηκε στο Γιουρόπα Λιγκ. Το 2015 βρέθηκε ένα βήμα μακριά από τον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας. Αλλά τις καλύτερες μέρες της, τις ζει από το 2020, που συνάντησε τον Ουνάι Εμερι.

Υπό την καθοδήγηση του βάσκου τεχνικού, που έγινε γνωστός για την εξαιρετική του δουλειά στη Σεβίλλη (αλλά, στη συνέχεια, δεν… στέριωσε στην Παρί Σεν Ζερμέν και την Αρσεναλ), κατέκτησε το πρώτο της τρόπαιο στην 98χρονη ιστορία της: το Γιουρόπα Λιγκ του 2021, και μάλιστα αήττητη. Χάρη σε αυτόν τον θρίαμβο εξασφάλισε τη συμμετοχή της στο εφετινό Τσάμπιονς Λιγκ. Αν και κληρώθηκε στον ίδιο όμιλο με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Αταλάντα (την άφησε τρίτη), κατόρθωσε να προκριθεί στα νοκ-άουτ, όπου απέκλεισε τη Γιουβέντους, κι έπειτα την Μπάγερν.

Ακόμη κι αν δεν τα καταφέρει το ίδιο καλά και με τη Λίβερπουλ, που, πιθανότατα, θα είναι η επόμενη αντίπαλός της, η Βιγιαρεάλ έγραψε ιστορία. Η υπέρβασή της αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα κατά της δημιουργίας της European Super League.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News